در حافظه موقت ذخیره شد...
فضای مجازی
کابران صفحه ایکس در واکنش به سفر بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل و سخنرانی در کنگره امریکا پستهایی را در صفحه مجازیشان به اشتراک گذاشتند.
علی احمدنیا روزنامه نگار در پستی نوشت: کثافت بزنه به حقوق بشری که برای کسی که عامل مستقیم کشته شدن بیش از ۳۹۰۰۰ انسان بیدفاع است ایستادید و کف زدید!
محمد درویش فعال محیط زیست نیز در صفحه ایکس خود چنین نوشت: اینکه در کنگره امریکا شاهد همان نمایش مضحکی باشیم که معمولاً در کرهشمالی میبینیم، بزرگترین ضربهای بود که نتانیاهو به باور مردم جهان به دموکراسی غربی وارد کرد. آخه ۵۸بار ایستاده فردی را تشویق کنید که پرونده باز در دیوان بینالمللی لاهه به اتهام نسلکشی دارد؟
مهرزاد دانش منتقد سینما هم نوشت: این جا کنگره ایالات متحده در جولای 2024 در واشنگتن دیسی امریکاست؟ خیر؛ اینجا کنگره حزب نازی است؛ سپتامبر 1935 نورنبرگ آلمان. کمی تداخل زمانی و مکانی پیش آمده. به گیرندههای خود دست نزنید.
کاربران عادی در صفحه ایکس هم در واکنش به این سفر نوشتند: با پروژکتور روی پنجرههای هتلی که نتانیاهو در واشنگتن دیسی اقامت دارد انداختهاند: جنایتکار جنگی را دستگیر کنید!
کاربر دیگری هم نوشت: اینکه نتانیاهو در کنگره امریکا بدون شرم سخنرانی میکند، سیاستمداران امریکایی دست میزنند و هورا میکشند کاملاً ثابت میکند که نسلکشی، جنایت علیه بشریت و کشتار بیرحمانه فقط بربریت اسرائیل نیست. بلکه جنایت تکتک سیاستمداران امریکایی است که تشویقش میکنند. مجلسِ دیوهای جنگپرور.
زیباییهای آرارات کوچک
جواد قارایی ایرانگرد و فیلمساز، با انتشار یک فیلم از زیباییهای کوه آرارات در صفحه ایکس نوشت: آنچه تماشا میکنید بخشی بسیار با ارزش از ایران جان است که توسط رضاشاه به ترکیه بخشیده شد. … آرارات کوچک تا ژانویه سال ۱۹۳۲ میلادی بخشی از سرزمینهای ایران محسوب میشد. در تاریخ ۲۳ ژانویه ۱۹۳۲، اولین پیمان قطعی مرزی، میان ترکیه و ایران در شهر تهران امضا شد. به موجب پیمان مذکور، این کوه به عنوان بخشی از سرزمین ترکیه به رسمیت شناخته شد و در مقابل ترکیه مالکیت بخش قطور را به ایران محول کرد. در پیمان سعدآباد نیز حاکمیت ترکیه بر این کوه مجدداً به رسمیت شناخته شد.
واکنش جبلی به اظهارات ایرج طهماسب
رئیس صداوسیما در حاشیه بازدید از پشت صحنه سریال «طوبی» در واکنش به اظهارات جدید ایرج طهماسب درباره اینکه فضای کار در صداوسیما باز شده و اینکه آقای مدیری و دیگر چهرهها هم بیایند در تلویزیون کار کنند ، [آیا] هجمهای از طرف برخی مجریان حال حاضر تلویزیون به سمت آنها وارد نخواهد شد؟ گفت: اگر هجمهای از بیرون برای نطقکشی عزیزانی که با ما کار میکنند نباشد، از طرف دوستان ما نخواهد بود. آقای طهماسب جزو سرمایههای تلویزیون است و جزو بزرگان تولید آثار نمایشی در حوزه کودک به حساب میآیند. همچنان که مجموعه «مهمانی» نوروز امسال با استقبال خوبی روبهرو شد. آقای طهماسب در تلویزیون صاحبخانهاند و ما به امثال این دوستان خدمت خواهیم کرد تا کارهای خوبی همچون «مهمانی» تولید شود.از قبل اعلام کردم در دو سه سال اخیر در تلویزیون هیچ وقت دری بسته نبوده و نیست. در سازمان صداوسیما به روی همه هنرمندانی باز است که بخواهند کارهای فاخر، جذاب و خوبی که با توجه به خواست و نیاز مخاطبین باشد، انجام بدهند. ما از حضورشان استقبال میکنیم و آنها را یاری خواهیم کرد و در خدمتشان هستیم. کما اینکه کسانی از همین چهرهها در حال تولید هستند و در خدمتشان خواهیم بود. امیدواریم از ظرفیت رسانه ملی و ابزار ارتباطی فرهنگی هنرمندانمان استفاده کنند.
دلنوشته حامد بهداد برای زندهیاد سعید راد
حامد بهداد در دل نوشتهای در صفحه مجازیاش برای درگذشت سعید راد نوشت: بعضی وقتها حوصله نداشتی ولی همهمیدونستن کی هستی و جات کجاست خودشونو تو دلت جا میکردن...
حامد بهداد در پی درگذشت سعید راد در دلنوشتهای چنین نوشت: ما که حال کردیم. چه اون وقتی که یازده سالم بود تو سینما، رو پرده، عقابها رو ازت دیدم و بعدش رفتی از ایران و عکساتو جمع میکردم و با بتاماکس و وی اچ اس دنبالت میکردیم چه سالها بعد که از غربت برگشتی و تو تالار وحدت دیدمت و از کارم تو اولین فیلمم تعریف کردی چه همین اواخر که شد یادگاری با هم کار کنیم و شد که خندهها و سگرمه هاتو ببینیم.
تو اون کار خیلی حرفا زدی و خاطرهها گفتی. همه اش تو گوشمه اما از فردین و بهروز و ناصر خیلی یاد کردی. حرف زندگی هم میزدی. مام اون وسطها میپروندیم خنده رو میگرفتیم. دورت جمع میشدیم کارو تعطیل میکردیم از حرفات خوش بگذره. روزای آخر کار سریال دل بود که همه گروه رو تو ویلای شمالت دعوت کردی و اومدیم پیشت صفا کردیم. فکر کنم ماه رمضون بود. افطاری دادی. بعضی وقتها حوصله نداشتی ولی همهمیدونستن کی هستی و جات کجاست خودشونو تو دلت جا میکردن. یادت گرامی. دوستدار تو حامد بهداد. به ماه محرم ۱۴۰۳. تهران.