مدیریت ریزگردها در استان قم، نیازمند برنامهریزی اکولوژی با محوریت دانش است
مهندس روحالله امراللهی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر قم با اشاره به وضعیت نابسامان ریزگردها، آن را یک تهدید برای تابآوری اکولوژیکی شهر قم برشمرد. وی با اشاره به تأثیرات مخرب ریزگردها در زیستبوم منطقه مرکزی کشور و شهر قم اظهار داشت که این پدیده به دلیل تغییرات اقلیمی،عدم مدیریت علمی و نظارت سیستماتیک اکوسیستمهای منطقهای و کاهش منابع آبی به وجود آمده است. وی تأکید کرد که برای مقابله با این مشکل، نیازمند برنامهریزی منسجم اکولوژیکی (اکوپلنینگ) در راستای زیست پذیری هرچه بیشتر، توسعه الگوهای خودسازمانده و توجه به سطوح پایداری منطقهای با توسعه مراتع دستکاشت و نهالکاری اراضی برای جلوگیری از گسترش کانونهای ریزگرد هستیم. امراللهی بیان کرد که ریزگردها بر تمامی اکوسیستمهای شهر قم اثر داشته و میتوانند به گیاهان، حیوانات و منابع آبی آسیب برسانند. وی افزود کاهش کیفیت هوا و افزایش آلودگی، تأثیرات منفی برسلامت انسانها داشته و میتواند منجر به بیماریهای تنفسی و قلبی شود. امراللهی تأکید کرد برای کاهش اثرات این پدیده، باید به مدیریت منابع آبی و توسعه فضای سبز در استان توجه ویژهای شود. همچنین، امراللهی براهمیت همکاری بین نهادهای مختلف برای اجرای برنامههای زیستمحیطی تأکید کرد و خواستار تدوین سیاستهای جامع و هماهنگ در این زمینه شد.
وی همچنین به ضرورت استفاده از فناوریهای نوین در مدیریت منابع طبیعی و آب در مقیاس منطقهای اشاره کرد و گفت که با بهرهگیری از این فناوریهای نوین در حوزه مهندسی آب و مهندسی محیط زیست میتوان به بهبود کیفیت زندگی شهروندان و افزایش زیستپذیری استان قم کمک کرد. مهندس امراللهی تأکید کرد که برنامهریزی منطقهای اکولوژیکی باید جامعنگر باشد و تمام جوانب زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی را در برگیرد و به پایداری منطقهای منجر شود. بیابانهای مرکزی کشور فرصت بزرگی است برای اقدام وعمل، اما اگر اقدام مطلوب و سریع انجام نشود تهدیدی برای کل زیست بوم منطقه مرکزی خواهد بود، دریاچه نمک و حوض سلطان ظرفیتهای اقتصادی بالایی در حوزه منابع معدنی و اکوتوریسم دارد، حوزه بیابانی با مهندسی آب و آبخیزداری سیلابهای فصلی امکان پالایش عملکرد دارد، تاریخ این سرزمین کم آبی و خشکسالی سالانه تحمل کرده است ولی با مهندسی قناتها تمدن چند هزار سالانه پدید آمده است، امروزه دانستن پتانسیلهای منطقهای بیابانی و بهرهبرداری از این ظرفیتها، پالایش سیستم اکولوژیک منطقهای را نیز در برخواهد داشت.