دوازدهم تیرماه، یادآور روزی است که ایالات متحده امریکا معنای تازه‌ای به جنایت بخشید و حقوق بشر غربی را از نو تعریف کرد.
دوازدهم تیر ماه 67 هواپیمای ایرباس 300 هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران که از بندر عباس راهی دوبی بود در ساعت 10 و 22 دقیقه با دو موشک از سوی ناو وینسنس مورد حمله قرار گرفت و تمام سرنشینان آن به شهادت رسیدند. نه تنها خبری از عذرخواهی نبود که مدتی پس از این جنایت، امریکایی‌ها با وقاحت مدعی شدند که این حمله موجب تسریع در روند صلح و پایان جنگ تحمیلی هشت ساله میان ایران و رژیم بعث عراق شد. در سال 1990 نیز ویلیام راجرز فرمانده ناو وینسنس به دلیل رفتار بسیار شایسته برای ایالات متحده مدال لژیون لیاقت را دریافت کرد. حمله به هواپیمای مسافربری ایران و به شهادت رساندن 290 نفر از هموطنانمان نه اولین جنایت امریکا بود و نه بر اقدامات ضدحقوق بشری این کشور نقطه پایان گذاشت. فاجعه 12 تیر 67، تنها سطری از کتاب قطور جنایات ضدبشری امریکا به شمار می‌رود.

جنگ‌طلب و ضدصلح
عملکرد و مواضع امریکا در ارتباط با حقوق بشر مؤید آن است که این کشور به رغم شعارهای بشردوستانه‌ای که دارد، طی سال‌های گذشته به اصلی‌ترین ناقض حقوق بشر تبدیل شده است.
ایالات متحده امریکا با ادعاهای حقوق بشری، کشورهایی را که حاضر به رفتار در چهارچوب منافع و تمایلات غرب نیستند تحت فشارهای همه جانبه قرار داده و در برخی موارد نیز دست به اعمال تحریم علیه آنها‌ می‌زند. استفاده ابزاری از حقوق بشر علیه حقوق اساسی و اولیه سایر ملت‌ها، یکی از مهم‌ترین مصادیق نقض حقوق بشر توسط امریکا بوده است. علاوه بر ایران که از دهه شصت تحت تحریم‌های امریکا قرار دارد، روسیه، بلاروس، کوبا، نیکاراگوئه، ونزوئلا، چین، پاکستان، ترکیه، بوسنی و هرزگوین، صربستان، بلغارستان، مجارستان، سودان، سوریه و لبنان نیز صرفاً به جرم عدم بازیگری در نظم جهانی امریکایی، تحریم هستند؛ تحریم‌هایی که شهروندان کشورهای مختلف مستقل از غرب را از حقوق طبیعی و قانونی خود محروم کرده است.
رویارویی امریکا با حقوق بشر، محدود به اعمال تحریم و اقدام علیه حقوق اولیه کشورها نمانده است. اشغال نظامی، انجام کودتا، انجام عملیات نظامی و تروریستی و در برخی موارد حمایت از تروریسم علیه کشورهای مختلف، دیگر اقدامات ایالات متحده علیه حقوق بشر بوده است. در بیش از 240 سالی که از تأسیس ایالات متحده امریکا می‌گذرد، این کشور کمتر از 20 سال در صلح بوده و مابقی عمر خود را به اقدام علیه حقوق دیگر کشورها گذرانده است.
حمله به کلمبیا در سال 1901، حمله به پاناما در سال 1902، ورود به هندوراس و سرکوب انقلاب این کشور در سال 1905، حمله به نیکاراگوئه در سال 1907، حمله به کوبا و اشغال این کشور در سال 1912، سرکوب قیام ضد امریکایی فیلیپین در سال 1911، حمله به السالوادور در سال 1932، بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی در سال 1945، حمله به ویتنام در سال 1965، عملیات نظامی علیه ایران در سال 1980، حمله به افغانستان در سال 2001، حمله به عراق و اشغال این کشور در سال 2003 و حمایت از گروه‌های مسلح تروریستی نظیر داعش با هدف براندازی نظام سوریه از سال 2011، از جمله اقدامات جنگ‌طلبانه و ضد حقوق بشری امریکا در طول دهه‌های اخیر است.

در کنار اسرائیل، در مقابل بشریت
حمایت امریکا از ماهیت و جنایت‌های رژیم صهیونیستی بزرگ‌ترین اقدام امریکا علیه حقوق بشر بوده که البته از سال گذشته وارد مرحله تازه‌ای شده و رنگ جدی‌تری به خود گرفته است.
پس از عملیات بی‌سابقه طوفان الاقصی که بغض فروخفته مردم فلسطین در هفت دهه گذشته را فریاد زد، جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین نیز وارد مرحله جدیدی شد. در طول بیش از هشت ماه که از جنگ طوفان الاقصی می‌گذرد، قریب به 38 هزار نفر از مردم نوار غزه که تعداد قابل توجهی از آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌اند. در حال حاضر کمتر دولتی حاضر به حمایت از اسرائیل است. با این حال امریکا از همان ابتدا، به صورت کاملاً آشکار به حمایت‌های تسلیحاتی، نظامی و دیپلماتیک از رژیم صهیونیستی پرداخته است. اعزام گروه‌های نظامی به سرزمین‌های اشغالی برای کشتار مردم فلسطین و مخالفت با قطعنامه‌های ضدصهیونیستی که این رژیم را ملزم به توقف ماشین کشتار می‌کرد، از جمله این اقدامات است. در جریان حمله بازدارنده ایران به عمق سرزمین‌های اشغالی نیز این سامانه‌های پدافندی و تسلیحات نظامی امریکا بود که برای مقابله با موشک‌ها و پهپادهای ایران به کمک رژیم صهیونیستی آمد. در کنار این موارد، سانسور صدای مخالفت با جنایات رژیم صهیونیستی، سرکوب تجمعات حمایتی دانشجویان از مردم فلسطین و پیشبرد پروژه تطهیر اسرائیل نیز اتفاقاتی است که شاهد وقوع آن هستیم؛ اتفاقی که نه تنها در امریکا، که در کشورهای غربی از جمله فرانسه، انگلیس، آلمان و کانادا نیز در حال وقوع است.
برای امریکا و شرکای غربی‌اش، حقوق بشر تا زمانی موضوعیت دارد که پای جنایت‌های خودشان در میان نباشد و بتوانند با استفاده ابزاری از مفاهیم انساندوستانه، سیاست‌های خود در دنیا را پیش ببرند.