تنوع ژانر و بومی‌گرایی در فیلم کوتاه
انجمن سینمای جوانان ایران در دوره مدیریتی دولت سیزدهم قدم‌های بزرگی برای آموزش، تولید و عرضه فیلم کوتاه برداشت. چندبرابر شدن متقاضیان آزمون ورودی دوره فیلمسازی انجمن از یک سو، افزایش سهم تولیدات فیلم کوتاه از سوی دیگر و شکل‌دهی پیوندهای بین آموزش تا تولید، مثل راه‌اندازی ایده اردوهای فیلمسازی ایده تا تولید، توانست انسجام‌بخشی، جریان پرتحرک و امیدآفرینی را در جامعه فیلم کوتاه زنده کند. استراتژی کلان «تنوع ژانر» و «بومی‌گرایی در ژانر» در سه سال گذشته باعث شد سینمای کوتاه رنگ تازه و جذاب و متنوعی به خود بگیرد و سینمای کوتاه ایران بتواند به جهت زبان، لحن و فرم سینمایی، به سینمای بلند ایران پیشنهاددهنده باشد. تولید سالانه بیش از 350 اثر کوتاه حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای، با توزیع 70 درصدی از شهرستان‌ها و 30 درصدی در تهران، کمک شایانی به عدالت فرهنگی در کشور داشت و به کشف استعدادهای سینمای کوتاه انجامید، چنانچه 55 درصد از منتخبین جشنواره فیلم کوتاه در چهلمین دوره آن را فیلمسازان شهرستانی تشکیل می‌دادند. جشنواره چهلم البته در حوزه‌های مختلف رکوردشکنی داشت. تقاضای 7200 فیلمساز از 131 کشور در بخش بین‌المللی، مخاطب چندهزار نفری سانس‌های جشنواره در روز و اضافه شدن سالن‌های فوق‌العاده در جشنواره از دیگر رکوردشکنی‌های دوره چهلم بود.عرضه فیلم کوتاه در این دوره رونق گرفت، پاتوق‌های فیلم کوتاه به صورت هفتگی در سراسر کشور برگزار می‌شود که این عدد در سال بیش از 1500 پاتوق است و در کنار آن بسترهای دیگر مانند شبکه نمایش خانگی، اکران‌های برخط و اکران تلویزیونی نیز به ظرفیت دیده شدن فیلم کوتاه افزوده است و سینمای کوتاه در این دوره از قاعده صرفاً جشنواره خارج شد. حضور بین‌المللی آثار انجمن در این دوران رشد چشمگیری داشت و از رودایلند تا ساندنس و از لوکارنو تا کلرمون‌فرون میزبان آثار فیلمسازان جوان انجمن سینمای جوانان ایران بودند.