سینا حسینی
روزنامه‌‌نگار

چالش نگارش قراردادهای بد در فوتبال ایران مربوط به دیروز و امروز نیست بلکه سال‌ها این درد مشترک گریبانگیر باشگاه‌های لیگ برتری بوده و در برخی اوقات کار به جای باریک کشیده شده تا لطمات جبران‌ناپذیری به پیکره نحیف و آسیب‌پذیر فوتبال باشگاهی ایران وارد شود.
با وجود این، همچنان همان روند سنتی در فرایند نگارش قراردادها در حال تکرار است تا این واقعیت تلخ برملا شود که مدیران فوتبال ایران هیچ اعتقادی به تغییر رویه در این بخش ندارند.
نبود دانش مدیریتی و عدم تسلط به قوانین بین‌المللی در حوزه تصمیم‌گیری باشگاه‌ها نقش پر رنگی در شکل‌گیری این معضل ایفا کرده و علی‌رغم تأکید نهادهای بین‌المللی مبنی بر لزوم آگاهی مدیران به دانش روز حوزه مدیریت تنها تعداد انگشت‌شماری به سمت علم‌آموزی در حوزه مدیریت رفتند و سایر نفرات با همان سیستم کوچه بازاری مشغول اداره باشگاه‌های به اصطلاح حرفه‌ای فوتبال ایران هستند.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران حوزه فوتبال، نگارش قرارداد یکی از هنرهای منحصر به فرد یک مدیر باشگاه است تا تمامی الزامات قانونی و استانداردهای روز جهان را به سود باشگاه تحت مدیریت خود در متون آن لحاظ کند تا چالش‌های حقوقی گریبانگیر آن باشگاه‌ نشود اما بخش قابل توجهی از باشگاه‌های ایرانی از داشتن چنین مزیتی محروم هستند چون مدیر تصمیم‌ساز در آن مجموعه فاقد دانش و توانمندی لازم در حوزه نگارش قرارداد است.
مطمئناً اگر مدیران فوتبال ایران از دانش کافی برخوردار بودند و در فرایند نگارش قراردادهای حرفه‌ای همه الزامات را لحاظ می‌کردند امروز نگران سرکشی بازیکنان و ستاره‌های خود در طول فصل پیش رو نبودند، اما بخش عمده‌ای از مدیران فوتبال ایران نگرانند چگونه حاشیه‌های متعدد ستاره‌های جوان خود را کنترل کنند.
اگر مفاد قرارداد بازیکنان بر اساس اصول و قواعد حرفه‌ای تنظیم می‌شد، هیچ بازیکنی به خود جرأت نمی‌داد با وجود متعهد بودن به یک باشگاه حرفه‌ای سلسله رفتارهای غیر حرفه‌ای را مرتکب شود اما ضعف در ساختار قرارداد باعث شده میزان حاشیه‌های بازیکنان و بعضاً برخی مربیان به شکل قابل توجهی افزایش یابد و هیچ کسی قدرت برخورد با آن را نداشته باشد.
قطعاً اگر چالش موجود در این حوزه برطرف نشود، نه تنها دردسرها و بحران‌های مالی و اخلاقی قابل کنترل نیست بلکه باید منتظر سوءاستفاده بازیکنان و مدیر برنامه‌های فرصت‌طلب حاضر در این عرصه باشیم تا از سوءمدیریت موجود نهایت استفاده را ببرند.