درباره نسخه تازه «سیاره میمون‌ها» و دلایل توفیق آن
جنگ پایان‌ناپذیر قبایل انسانی و تبارهای حیوانی
وصال روحانی
روزنامه نگار
«قلمرو سیاره میمون‌ها» فیلم علمی-تخیلی تازه و پرفروشی است که آن را وس بال کارگردانی کرده است و دنباله‌ای بر فیلم «جنگ بر سر سیاره میمون‌ها» به حساب می‌آید که در سال 2017 به نمایش درآمد. با این حال صحبت از فیلم‌های موسوم به «سیاره میمون‌ها» بحثی بسیار قدیمی‌تر از این حرف‌هاست و با این نگرش، این فیلم جدید چهارمین قسمت از دور تازه بازسازی‌های «سیاره میمون‌ها» به حساب می‌آید و اگر به نقطه مبدأ و زمان ساخت اولین فیلم از این فرانچیز دیرپا بازگردیم، متوجه می‌شویم این دهمین فیلم از سری آثار موسوم به «سیاره میمون‌ها»ست که قسمت اول آن در اواخر دهه 1960 با بازی چارلتون هستون در رل اصلی ساخته و ارائه شد و به ساخت چندین نسخه دنباله‌ای نه‌چندان موفق در درجه بعدی منجر شد. پس از چند سال خاک خوردن این سری فیلم‌ها، دور تازه‌ای از بازسازی‌ها از دهه گذشته آغاز شده است و توفیق تجاری بزرگ این کار جدید نشان می‌دهد این فرانچیز رو به خاموشی نمی‌رود و برعکس به اعصار بعدی رویکرد دارد؛ سازندگان این سری آثار به نسخه‌های آتی آن می‌اندیشند. نقش اصلی را در این نسخه تازه، اوون تیگ ایفا کرده است و امثال فریا آلن، کوین دوراند و ویلیام اچ میسی پرسابقه نیز در این فیلم حضور دارند.
از شروع تدارکات تا محصول نهایی
تدارکات برای ساخت این نسخه تازه از «سیاره میمون‌ها» از تابستان 2019 آغاز شد که پس از خریداری شدن کمپانی قدیمی و معروف فاکس قرن بیستم توسط
والت دیسنی، دیگر استودیوی مشهور و پرسابقه سینمای جهان صورت پذیرفت. در ماه پایانی همان سال بود که مقرر شد وس بال، هم سناریوی فیلم را بنویسد و هم کارگردان باشد. فیلمبرداری از اکتبر 2022 در شهر سیدنی استرالیا شروع و فوریه 2023 تمام شد، ولی قبل از این روند در تصمیمی تازه نوشتن فیلمنامه به جاش فریدمن سپرده شد و او داستانی را ویرایش و بازنویسی کرد که وس بال هم بعد از گذشت یکی، دو سال از زمان اولیه تصویب تولید فیلم، نیاز آشکاری به ترمیم و انجام تغییرات لازم در آن حس می‌کرد. محصول نهایی از 25 اردیبهشت امسال در امریکا و اروپای‌غربی به نمایش درآمد و از اوایل خرداد‌ماه در سایر نقاط دنیا هم اکران شد. با اینکه بودجه ساخت آن رقمی نجومی و حدود 160 میلیون دلار بوده اما عبور رقم فروش آن از 490 میلیون دلار طی روزهای اخیر این فیلم را صاحب نمره قبولی نسبی از منظر اقتصادی کرده و تولید نسخه‌های بعدی آن را هم ایجاب کرده است. این در حالی است که در روند اقتصادی هالیوود و در طرز نگرش به سرنوشت فیلم‌ها، آثار موسوم به بلاک باستر و دارای بودجه ساختی فراتر از 150 میلیون دلار فقط زمانی موفق تلقی می‌شوند که دست‌کم 750 میلیون دلار بفروشند. شاید هم با توجه به نزدیک شدن عمر این فرانچیز به 60 سال، میزان درآمدسازی این نسخه تازه به رغم نرسیدن به نصاب فوق، قابل‌قبول به حساب می‌آید
مسیری پرماجرا برای «نووا»
نسخه تازه «سیاره میمون‌ها» بیننده‌ها را به 300 سال بعد از دوران جنگی می‌برد که در نسخه قبلی این سری آثار و به واقع در مسیر داستانی این ستیزها به طرق مختلف و کم و بیش به تصویر کشیده شده بود. در این فیلم، میمونی جوان به نام «نووا» در سفری مشترک با زنی به نام «مایی» و در گفت‌و‌گو با قبایل و تبارهای مختلف می‌کوشد سرنوشتی مساعد را چه برای نوع خود و چه برای انسان‌ها که در تمامی این سال‌ها مشغول ستیز با یکدیگر یا همکاری‌های موقتی به قصد غلبه بر دشمنی واحد بوده‌اند، رقم بزند و دریابد که داشتن آینده‌ای بهتر مستلزم کدام سازکارها و پی‌ریزی کدامین اقدام‌هاست. در «قلمرو سیاره میمون‌ها» ما به قرن‌ها بعد از مرگ کاراکتر سزار سفر می‌کنیم که قریب به 6 دهه پیش در اولین فیلم از این سری آثار یکی از شخصیت‌های کلیدی این داستان‌ها بوده است. فیلم جدید به ما می‌گوید که میمون‌ها به دسته‌های مختلف تقسیم شده و هر یک سوداهایی متفاوت در سر دارند. این در حالی است که برخی از انسان‌ها هم بعد از حشر و نشر با میمون‌ها، سیما و پیکر متفاوتی پیدا کرده‌اند و تو گویی ترکیبی از انسان‌ها و میمون‌ها هستند. ورود نووا به صحنه و تلاش او برای تفکیک صلح‌طلب‌ها از خواستاران جنگ، قضایا را وارد فاز تازه‌ای می‌کند و زمانی که بر نووا مسجل می‌شود تعداد زیادی از میمون‌ها به سلاح‌های گرم و مرگبار مجهز هستند، زود محل را ترک می‌کند و سوار بر اسب به محل استقرار طایفه خود می‌شتابد
