قطعه «امام دلها» به معنای واقعی کلمه یک بزرگداشت برآمده از دل بود. خطای بزرگی که در کارهای مناسبتی هم در زمینه شعر و هم در زمینه موسیقی شاهد هستیم، این است که برخی تولیدکنندگان بیشتر ذائقه مدیران را مدنظر قرار میدهند و به ذائقه مخاطب و شنونده خود توجهی ندارند.
از ابتدا مدنظر داشتیم در این قطعه، سوگواری نداشته باشیم.
میخواستیم بهجای سوگواری یک گفتوگوی صمیمانه شکل بگیرد و بعد از سالها، تبدیل به یک بزرگداشت برای حضرت امام(ره) شود.
با مشورتی که از برخی دوستان گرفتیم، سرفصلهایی را برای قطعه انتخاب کردیم که براساس آن ملودی ساخته شد و براساس همان ملودی، شعری نوشتم و تلاش کردم هیچ کلمهای از آن مصنوعی نباشد.
آقای عبدالحسینی هم به زیبایی این قطعه را خواندند. با اعتقاد پای این کار آمدیم و از همان ابتدا روی مباحث محتوایی به توافق رسیدیم. در مسیر کار هم مشورتهایی با دوستان گرفتیم و طبیعتاً در محتوای کار هیچ اختلافنظری نداشتیم. درباره جزئیاتی مانند تکرار برخی قسمتها نیز نظرات متفاوتی داشتیم که طبیعتاً نظر آهنگساز در اولویت بود.
گفتوگوی ایسنا با اسماعیل امینی شاعر و ترانهسرا