در حافظه موقت ذخیره شد...
دورتموند برای او همه چیز است
خون زرد در رگ‌های ترزیچ
این یعنی در بازی امشب در ویمبلی مقابل رئال مادرید، کسی روی نیمکت دورتموند می‌نشیند که تمام زندگی‌اش این تیم است. او در سال 1982 از پدری بوسنیایی و مادری کروات به دنیا آمد که آن موقع از یوگسلاوی به شمال غربی آلمان غربی مهاجرت کرده بودند. ترزیچ و برادر کوچکش آلن عاشق دورتموند شدند و حالا هر دو در این تیم هستند، آلن به عنوان آنالیزور و ادین مربی. ترزیچ 9 ساله بود که بازی دورتموند و دویسبورگ را از نزدیک تماشا کرد. ترزیچ در تیم زیر 15 سال دورتموند بود اما جراحی مچ پا کارش را ساخت. در دسته چهارم بازی می‌کرد که لیسانس علوم ورزشی را در بوخوم گرفت و مدرک مربیگری درجه A یوفا را اخذ کرد. در سال 2010، ترزیچ 28 ساله دستیار مربی تیم زیر 17 سال دورتموند شد و بعد به عنوان استعدادیاب در خدمت تیم آمد، در دوره‌ای که امثال روبرت لواندوفسکی، لوکاژ پیژچک، شینجی کاگاوا، ایلکای گوندوغان و ایوان پریشیچ به دورتموند آمدند.
در دوران یورگن کلوپ آنالیزور تیم اول شد و بعد بیلیچ خود او را کشف کرد و این همکاری در بشیکتاش و وستهام ادامه یافت. ترزیچ در سال 2018 به دورتموند برگشت اما به عنوان دستیار لوسین فاوره. در دسامبر 2020 و با اخراج فاوره مربی موقت شد. دو ماه بعد مارکو رز به عنوان مربی فصل آینده انتخاب شد اما تیم با ترزیچ از 13 مسابقه 10 برد به دست آورد و سوم شد. با رفتن رز، ترزیچ مربی موقت شد و فصل قبل در بازی آخر قهرمانی بوندس‌لیگا را از دست داد.
و امشب ترزیچ سفر استثنایی‌اش را کامل می‌کند. او از کودکی هوادار دورتموند بود، بعد مربی آکادمی، استعدادیاب، آنالیزور، دستیار، مربی موقت و مدیر فنی شد و حالا روی نیمکت تیم فینالیست لیگ قهرمانان می‌نشیند. دورتموند تنها یک بار در سال 1997 با پیروزی برابر یوونتوس به قهرمانی اروپا رسیده و بعد از 16 سال که می‌خواست این افتخار را در ویمبلی تکرار کند، با گل آرین روبن به بایرن مونیخ باخت. حالا 11 سال گذشته و دوباره سر و کارش به شاید معروف‌ترین ورزشگاه جهان افتاده، 27 سال از تنها قهرمانی‌شان گذشته و شاید نوبت‌شان باشد.
