حتی اگر سپاهان بتواند پرسپولیس را ببرد

مورایس کفران نعمت می‌کند!

وصال روحانی
خبرنگار

سپاهان در حالی در هفته بیست و پنجم لیگ برتر مقابل پرسپولیس به میدان می‌رود که این دیدار برای سرخ‌پوشان تهرانی که در کورس قهرمانی هستند از اهمیت زیادی برخوردار است اما برای زردپوشان اصفهانی نیز می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد. البته پرسپولیس و استقلال، چنان فاصله چشمگیری با سپاهان ایجاد کرده‌اند که این تیم نمی‌تواند آن را با یکی دو برد جبران کند ولی پیروزی در بازی چهارشنبه آنها را به کسب سهمیه آسیایی امیدوار نگه می‌دارد. این در شرایطی است که سپاهان هم می‌توانست حالا جزو مدعیان قهرمانی باشد ولی واکنش سران این باشگاه در قبال اشتباهات مکرر تاکتیکی ژوزه مورایس به جای برکناری او و روی آوردن به مربی بهتر، ابقای او و تقویت کادرفنی‌اش بوده است. این در حالی است که سرمربی پرتغالی تصمیم‌گیر نخست و انتخاب‌کننده اصلی نفرات و تاکتیک‌ها است و دستیاران پرتعداد او، سهم چندانی در این خصوص ندارند و بیشتر سیاهی لشکر به حساب می‌آیند. بنابراین، ایرادات فراوان سپاهان و دلایل بروز آن را باید در شخص مورایس جست‌وجو کرد. زیرا او به لطف دست و دلبازی پایان‌ناپذیر مدیران سپاهان در ایام پیش فصل، امکان بهره‌گیری از ستاره‌های متعدد داخلی و برخی فوتبالیست‌های توانای خارجی را در ترکیب تیمش به دست آورد ولی کمترین بهره‌ را اخذ کرد تا شاهد کفران نعمت در این تیم باشیم. تاکتیک‌های انتخابی او اگرچه سپاهان را به مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی رهنمون کرد اما این تیم را در صحنه لیگ قهرمانان آسیا مقابل الهلال بازنده کرد و در لیگ برتر هم، از اقتدار عاری ساخت. سپاهان با نتیجه‌ای که در دیدار با پرسپولیس می‌گیرد، دست‌کم 70 تا 80 درصد از سرنوشت نهایی سرخ‌ها را در لیگ رقم می‌زند اما اگر هم به موفقیت برسد، توفیقی کوچک برای تیمی به حساب می‌آید که لشکری سلم و تور از ستاره‌ها دارد. این در شرایطی است که سرمربی این تیم، با وجود گذشت 24 هفته از لیگ، هنوز راه استفاده درست و مؤثر از این ستاره‌ها را نیافته و این روال معیوب به‌طور واقعی ترمیم نمی‌شود، مگر اینکه کار به دست مربیانی خوش‌فکرتر و قاطع‌تر بیفتد. مربیانی که صاحب اشرافی بیشتر بر شرایط محیطی فوتبال ایران در قیاس با مورایس باشند و به تبع آن بتوانند نتایجی بسیار بهتر از او بگیرند.

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و چهارصد و پنجاه و دو
 - شماره هشت هزار و چهارصد و پنجاه و دو - ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳