در آغاز هفتمین ماه از جنگ غزه، گریزهای فزاینده جوانان اسرائیلی از خدمت سربازی اوضاع را در سرزمین‌های اشغالی آشفته‌تر و وضعیت بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر افراطی اسرائیل را سست‌تر کرده است. این درحالی است که اعضای کابینه جنگ تل‌آویو که توسط نتانیاهو تشکیل شده، با برنامه‌های او برای استمرار جنگ و پرهیز از اعلام آتش‌بس بشدت مخالف‌اند. اگر بر اثر این ناترازی‌ها کابینه جنگ تل‌آویو سقوط کند، در حساس‌ترین مقطع از تهاجم‌های سبعانه رژیم صهیونیستی به باریکه غزه ضربه سنگین تازه‌ای به این رژیم وارد خواهد شد و بعید خواهد بود که نتانیاهو و حزب لرزان او (لیکود) در جایگاه‌های خود ماندنی باشند. به واقع همین حالا نیز نتانیاهو در تمامی نظرسنجی‌های صورت‌گرفته از مردم، از رقبای خود عقب است.
 
چیزی شبیه به «دولت در دولت»
مسأله لایحه احضار جوانان حریدی (یهودیان فوق ارتدکس) به خدمت سربازی، تبدیل به فرایندی بسیار مهم در جنگ غزه و رویارویی ارتش صهیونیستی با رزمنده‌های فلسطینی شده است. تشکیل ارتش اسرائیل و دادن آموزش‌های لازم به نیروهای افراطی این ارتش از سال 1948 که همان تاریخ استقرار مهاجران یهودی در سرزمین فلسطین است، آغاز شد. در همان زمان‌ها بود که دیوید بن‌گوریون نخست‌وزیر وقت اسرائیل تعدادی از سربازان تحت آموزش را از سایرین جدا و آنها را به عنوان ارتش ویژه این رژیم به کار گرفت. ارتشی که قرار بود اعضایش نسبت به سربازان معمولی قابلیت‌های بسیار بیشتری داشته باشند. در ادامه همین برنامه‌ها به‌تدریج مهاجرانی هم که قرار بود در سرزمین‌های اشغالی سکنی گزینند و به قیمت اخراج فلسطینی‌ها مالک آنجا تلقی شوند، مشخص شدند. با اینکه قسمت دوم این طرح عملی و شهرک‌سازی‌های غیر‌قانونی در اراضی اشغال شده افزون شد، اما یهودیان فوق ارتدکس حریدی به‌خاطر اعتقادات مذهبی‌شان، با وجود اجباری بودن خدمت سربازی برای تمامی دختران و پسران یهودی، وارد ارتش نشدند و همین باعث شد هر روز فاصله بیشتری بین آنان و جامعه رژیم صهیونیستی بیفتد. در طول زمان، جامعه «حریدی» به لحاظ وسعت عمل و کار چنان بزرگ شد که تبدیل به یک قطب جدید نظامی - سیاسی در تل‌آویو شد و چیزی شبیه به «دولت در دولت» درون این جامعه غیر‌قانونی شکل گرفت.
 
ایستادگی زیاده‌خواهان حریدی مقابل دولت نامشروع
میزان نفوذ حریدی‌های فوق‌افراطی، به حدی رسیده که خود را از هرگونه کار و الزام شغلی نیز مبرا و بی‌نیاز از کسب و کار می‌دانند و با زیاده‌خواهی شرم‌آوری از دولت نامشروع تل‌آویو مقرری ماهانه هم می‌گیرند. عضوگیری‌های این جامعه نیز هر روز بیشتر از گذشته می‌شود و اینک در ماه چهارم از سال 2024 وسعت و شمار اعضای این جامعه به حد و حدودی چشمگیر رسیده و خودرأیی آنها سبب شده است، حتی مقابل خواسته‌های کابینه جنگ سرسختی نشان بدهند و سر تسلیم فرود نیاورند. نشانه واضح این قدرت درونی، جواب نه «حریدی ها» به درخواست‌های مکرر دولت تل‌آویو در‌خصوص گسیل نیروهایش به جبهه جنگ جاری در غزه است. باور نتانیاهو این است؛ این جوانان که تعداد آنها قابل توجه است، می‌توانند با ورود به عرصه این جنگ بر کارایی‌های تحلیل رفته نظامیان اسرائیلی بیفزایند و موجب تجدید قوای ارتش صهیونیستی شوند. با تهاجم‌های گسترده همین ارتش و بویژه هواپیماهای جنگنده این رژیم به باریکه غزه و کرانه غربی طی 180 روزی که از شروع طوفان‌الاقصی می‌گذرد، شمار شهدای فلسطینی از 35 هزار نفر فراتر رفته و مجروحان این جنگ نابرابر هم به مرز 80 هزار نفر نزدیک می‌شوند. این درحالی است که زنان و کودکان بی‌گناه نزدیک به 79 درصد از کل قربانیان را در اردوگاه فلسطینی تشکیل می‌دهند.
 
تهدیدها و تمردها
بنی‌گانتس وزیر جنگ رژیم صهیونیستی تهدید کرده است که اگر پارلمان اسرائیل (کنست) خودداری حریدی‌ها را از حضور در جنگ غزه مهار و آنها را سربه‌راه نکند، روابطش را با این پارلمان قطع و هرچه را که خود صلاح می‌داند، در ارتباط با این جنگ و همچنین حریدی‌ها عملی خواهد کرد. یائیر لاپید، رهبر حزب مخالف لیکود نیز تصریح کرد: زمانی که دولت تل‌آویو حتی قدرت اجرایی کردن خواسته‌های نظامی‌اش و جذب حریدی‌های افراطی را ندارد، عملاً صلاحیت خود را برای اداره رژیم از دست می‌دهد و باید کنار برود و دولتی سر کار بیاید که توانایی یکپارچه کردن همه گروه‌های مذهبی و اجتماعی را داشته باشد. رادیکال‌های جامعه یهودی نیز متذکر شده‌اند که اگر روش سربازگیری و گسیل نیروها به جبهه جنگ عوض شود، نمایندگان خود را از هیأت دولت بیرون کشیده و نتانیاهو را تنهاتر از همیشه خواهند ساخت. آنها حتی دولت را تهدید به سرنگونی کرده‌اند. این به واقع نهایت سرگشتگی و بیشترین هرج و مرج برای نتانیاهو است که دیر یا زود کفاره گناهان خود را پس خواهد داد.
 
بازنده صحنه مغشوش شطرنج
نتانیاهو چند ماهی است که روی لبه تیغ برکناری حرکت می‌کند و درون جامعه اسرائیل هم کمتر کسی او را می‌خواهد و از هر بابت منفور است. وی با تن ندادن به یک آتش‌بس ثانوی (چهار ماه و اندی بعد از آتش‌بس شش روزه اولیه) خشم عظیم افرادی را درون جامعه اسرائیل موجب شده که مایل‌ هستند با برقراری آتش‌بسی جدید و طولانی‌تر یک روند گسترده از تبادل اسرا بین دو طرف مخاصمه شکل بگیرد و آنها بتوانند بعضی اعضای نظامی خانواده‌های خود را که توسط سازمان حماس و رزمنده‌های حماسه‌ساز این سازمان به اسارت گرفته شده‌اند با اسرای فلسطینی معاوضه و وسیله آزادی آنها را فراهم کنند. اگر هم آن مشکل کم بود، حالا عجز نتانیاهو از به‌کارگیری جوانان حریدی که سال‌هایی مدید، مخارجی عظیم صرف آنها شده، بر مشکلات او افزوده است و وی را در صفحه مغشوش شطرنجی که خودش طراح آن بوده، به حالت کیش و مات نزدیک‌تر کرده است. دیگ جوشان تل‌آویو در آستانه انفجار است و غریبه و خودی روی لزوم برکناری نتانیاهو متفق‌القول‌ هستند و حالا که ارتش هم یکپارچه نیست و نیروهای ویژه ساز ناکوک خود را می‌زنند، هر اتفاق مهم و بنیان‌برافکن و البته سریعی برای نتانیاهو متصور است.
* منبع: Al Mayadeen