سالگرد رفتنت است رفیقم کیومرث. می‌خواهم به‌جای آه و افسوس همیشگی که در جای خود هم درست است خاطره‌ای از روح هنرمندت را یادآوری کنم. جمله‌ای در فیلمت، «اتوبوس شب» هست از زبان یک بچه بسیجی (مهرداد صدیقیان) که دارد 39 اسیر دشمن را با تک اسلحه به عقب جبهه می‌برد به همراه آن یک پیرمرد راننده عصبی مزاج (خسرو شکیبایی) و این جملات عجیب و ماندگار فیلمت که بیلبورد بزرگ خیابان‌های تهران هم شد. «جنگ که شد، بچه بودم، 16 سالم بود، سه روز بعد بازهم 16 سالم بود ولی دیگر بچه نبودم...» که در اصل داستان «سی و نه و یک اسیر» (از کتاب داستان‌های «شهر جنگی») که براساس آن فیلم را ساختی وجود نداشت.
برشی از یادداشت حبیب احمدزاده به بهانه سالگرد درگذشت کیومرث پوراحمد
