هیچ اجباری در کار نیست


رحیم مطهرنژاد، مدیرعامل بنیاد تعاون زندانیان کشور، در حاشیه افتتاح کارخانه تولید دوچرخه در زندان قزلحصار، در جمع خبرنگاران، در پاسخ به سؤالات متعدد اصحاب رسانه تأکید می‌کند: ما هیچ الزامی در آموزش و اشتغال نداریم، اما سالانه ۸۰ هزار نفر از زندانیان در این دوره‌ها شرکت می‌کنند. ما زندانی را مجبور و مکلف به انجام کار در یک کارگاه نمی‌کنیم.
مطهرنژاد، درباره دستمزد متفاوت زندانیان شاغل در کارگاه می‌گوید: سیاست بنیاد، افزایش حقوق و دستمزد زندانیان است. تفاوت دستمزد زندانیان دلایل مختلفی دارد از جمله اینکه برخی از زندانیان تمام ۲۲ روز در کارگاه‌ها مشغول نیستند. به طور مثال کارگران مشغول در کارگاه پوشاک به‌صورت تیکه‌دوزی و کارگران مشغول در کارگاه کفش به‌صورت جفت‌دوزی دستمزد دریافت می‌کنند. همچنین برخی وردست و کارآموز هستند اما به طور میانگین دستمزد از ۳ میلیون تومان بیشتر است و تلاش ما این است که حقوق و دستمزد آن‌ها به حقوق وزارت کار برسد.
مطهرنژاد در پاسخ به این سؤال که آیا امکان پرداخت دستمزد زندانی به خانواده‌اش وجود دارد، خاطرنشان می‌کند: هیچ مانعی برای پرداخت حقوق زندانی به خانواده‌اش وجود ندارد و بنا به درخواست زندانی این دستمزد را هم می‌توان به خانواده پرداخت کرد و هم به خود زندانی. برخی از زندانیان محکومیت مالی دارند که بسیار محدود است و دستمزد براساس دستور دادگاه به شاکی برمی‌گردد.وی با اشاره به اینکه ایجاد اشتغال در کشور گران شده است، به راه‌اندازی کارخانه نخ‌ پنبه‌ای و پارچه‌های گردباف در استان گلستان اشاره می‌کند و می‌گوید: هزینه تأمین زمین، سوله، انرژی و نیروی انسانی گران است اما کارآفرینان می‌توانند همه این امکانات را در زندان‌ها با هزینه‌ای بسیار کم داشته باشند و به تولید محصولات خود مشغول شوند. البته ما به‌دنبال این هستیم که کارآفرین حقوق و دستمزد بیشتری به کارگر بدهد اما برای تشویق کارآفرین با شرایط سهل‌تر برای ایجاد اشتغال برای زندانیان، با کارآفرینان همکاری داریم چرا که هر زندانی اگر حرفه‌ای بیاموزد و مشغول کار شود، آسیب هم کمتر می‌شود.
مطهرنژاد، با اشاره به اینکه به همت بنیاد تعاون زندانیان کشور در چهار استان، چادر‌های هلال‌احمر تولید می‌شود، میزان اشتغال مولد و غیرمولد زندانیان را ۳۰ تا ۳۵ درصد عنوان می‌کند.

 

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و چهارصد و بیست و دو
 - شماره هشت هزار و چهارصد و بیست و دو - ۲۱ اسفند ۱۴۰۲