حامد  جیرودی
خبرنگار

جنگ در همه جای دنیا جنگ است. فرقی هم نمی‌کند کجا باشد. در اوکراین و یمن باشد یا در سوریه و عراق. آنهایی که جنگ تحمیلی را از نزدیک لمس کردند خوب به یاد دارند که در خرمشهر و آبادان چه غوغایی به پا بود و مردم در دفاع از خاک وطن، چه ایستادگی‌ای از خود نشان دادند. حالا هم مدتی است که فلسطین دوباره به مرکز اخبار درباره جنگ تبدیل شده و مردم بی‌دفاع غزه در آتش و خون می‌غلطند و عزیزان خود را از دست می‌دهند. با این حال، یک نکته مشترک که در همه این جنگ‌ها وجود دارد، «امید» است. حسی که باعث می‌شود وقتی آدم‌ها دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند هم، از جای خود برخیزند و برای رسیدن به هدف یا ثابت کردن خودشان گام بردارند. این چیزی بود که می‌شد در این دوره از جام ملت‌های آسیا در وجود بازیکنان تیم ملی فلسطین مشاهده کرد. فوتبال وسیله‌ای شد تا آنها امید را برای مردم خود به ارمغان بیاورند. امیدی که می‌شد در چهره تک تک طرفداران این تیم در دوحه مشاهده کرد. آنها با اینکه از جنگ زخم خورده هستند ولی به قطر آمده بودند تا به همه دنیا نشان دهند که زنده هستند. روی کاغذ کسی شانس زیادی برای آنها قائل نبود. چرا که فلسطین در دو دوره قبلی جام ملت‌ها که در آن حضور داشت، هیچ بردی کسب نکرده بود اما شاگردان مکرم دبوب آمده بودند تا در این دوره شرایط را به سود خود تغییر دهند. چراکه انگیزه و حس پیروزی را به همه منتقل می‌کردند و این موضوع باعث شده بود تا بیشتر هواداران تیم‌ها که در دوحه حاضر بودند، احساس خوبی به «شیرهای کنعان» داشته باشند و از ورزشگاه‌های مدرن قطر گرفته تا مترو و بازار «سوق واقف» نشانه‌هایی از فلسطینی‌ها وجود داشته باشد. این تیم با اینکه بازی اولش را با نتیجه پرگل چهار بر یک به ایران واگذار کرد اما ناامید نشد و دست از تلاش نکشید. فلسطین در بازی دومش برابر امارات، تیم برتر میدان بود و می‌توانست به پیروزی برسد اما این اتفاق نیفتاد و به تساوی یک بریک رسید اما در بازی سوم خود موفق شد هنگ‌کنگ را سه بر صفر شکست دهد تا به اولین بردش در تاریج جام ملت‌ها دست پیدا کند. بردی که باعث شد تا این تیم اولین صعودش در این رقابت‌ها را هم جشن بگیرد. فلسطینی‌ها در بازی مرحله یک چهارم نهایی برابر قطر هم بازی خوبی از خود ارائه دادند اما در نهایت دو بر یک برابر میزبان رقابت‌ها بازنده شدند تا به کار خود در جام ملت‌ها پایان بدهند. حالا این تیم یکی از تیم‌های حذف شده این تورنمنت است ولی اثری که فلسطین در این دوره از جام ملت‌ها گذاشت، اتفاقی بود که نمی‌توان بی‌تفاوت از کنار آن عبورکرد. آنها از آتش و خون گذشتند و با امید و فوتبال به عشق رسیدند. به زندگی که آن را می‌توان در مستطیل سبز جست وجو کرد.