برگزاری فینال لیگ در مجموعه‌ای که به کلاس وزنه‌برداری نمی‌خورد
سرنوشت تالار ایرانیان چه شد؟
رضا عباسپور
خبرنگار
پایان 3 هفته جدال پولادمردان وزنه‌برداری ایران در نهایت با برگزاری فینال این مسابقات در تهران و مجموعه ورزشی لاله اگرچه با قهرمانی تیم‌های ذوب‌آهن اصفهان در رده سنی بزرگسالان و مناطق نفت‌خیز جنوب در رده سنی جوانان تقریباً همانطوری که پیش‌بینی می‌کردیم بود اما سوای بحث فنی و رقابتی که بین تیم‌های حاضر در این رویداد برای ایستادن روی سکوی قهرمانی وجود داشت، قطعاً موضوع انتخاب پرحرف و حدیث سوله و سالن محل برگزاری مسابقه فینال، موضوعی محوری و کلیدی بود که ذهن اغلب مخاطبان و حاضران درمحل برگزاری مسابقات را به خود جلب کرده بود! سوله‌ای دورافتاده از مرکز شهر تهران که با امکاناتی ضعیف و سطح پایین که برای برگزاری مسابقه‌ای در سطح و کلاس فینال لیگ وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور به هیچ وجه انتخابی ایده‌آل و استاندارد برای برگزاری فینال لیگ رشته‌ای پرافتخار و المپیکی همچون وزنه‌برداری نبود. موضوعی که حتی خود رئیس فدراسیون وزنه‌برداری نیز در صحبت‌هایش مفصل به آن اشاره داشت.
سوله ورزشی لاله اصلاً در شأن وزنه‌برداری نبود
پرونده 3 هفته جدال تیم‌های حاضر در لیگ برتر وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور نهایتاً با قهرمانی دو تیم ذوب‌آهن و مناطق نفت‌خیز جنوب در تهران بسته شد. رقابتی که قطعاً می‌توان هم در بخش فنی و هم در موضوع نحوه و نوع برگزاری این رقابت‌ها بحث و تحلیل مفصل داشت. قطعاً یکی از موضوعات مهم و البته تأسف‌برانگیزی که در فینال مسابقه لیگ وزنه‌برداری در فصل 1402 و در پایتخت نظر حاضران و مخاطبان این رشته پرافتخار و شناسنامه‌دار ورزشی را به خود جلب کرده بود، ماجرای مربوط به انتخاب عجیب و صدالبته پرحرف و حدیث مجموعه ورزشی لاله تهران به عنوان محل برگزاری مسابقه فینال لیگ وزنه‌برداری بود! سوله‌ای دورافتاده، با فاصله بسیار زیاد از مرکز شهر تهران که بیشتر به درد بازی‌های فوتبال یا والیبال داخل سالن محلات می‌خورد تا برگزاری مسابقه‌ای در حد فینال لیگ برتر وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور. رقابتی مهم و حیاتی که به نوعی رکوردگیری تیم‌ملی وزنه‌برداری نیز به شمار می‌آمد و به همین دلیل با حضور تمامی ستاره‌های نامدار وزنه‌برداری ایران تدارک و برنامه‌ریزی شده بود. حقیقتاً انتخاب یک چنین محلی برای میزبانی از تیم‌های باشگاهی و برندهای نامی وزنه‌برداری ایران نه در شأن خود ستاره‌های وزنه‌برداری ایران بود که حالا سکان مدیریتی و فنی فدراسیون وزنه‌برداری را دست گرفتند، نه به کلاس کاری مجموعه وزنه‌برداری ایران می‌خورد که همواره در طول تاریخ ورزش ایران داعیه‌دار کسب افتخار و مدال‌های خوشرنگ در عرصه‌های مختلف بین‌المللی همچون بازی‌های آسیایی، رقابت‌های جهانی و بازی‌های المپیک هستند. این موضوع یعنی برگزاری فینال لیگ وزنه‌برداری باشگاهی کشور در سوله ورزشی لاله تهران، به قدری ناراحت‌کننده و غیرقابل پذیرش بود، که حتی خود رئیس فدراسیون وزنه‌برداری در خلال صحبت‌هایش که در اختتامیه فینال داشت، روی این موضوع تأکید کرد و از آن راضی نبود. قطعاً عوامل برگزاری مسابقات و سازمان لیگ وزنه‌برداری برای برپایی فینالی در شأن وزنه‌برداری ایران زحمات زیادی کشیدند و تلاش کردند تا پرونده این رقابت آبرومندانه و به شایستگی بسته شود. ولی هر طور می‌خواستیم شرایط نامطلوب محل برگزاری فینال لیگ 1402 را با مسابقات مشابه آن که در گذشته به میزبانی تالار شیک، مدرن، بزرگ و استاندارد ایرانیان (تالار اختصاصی وزنه‌برداری ایران در مجموعه ورزشی آزادی تهران) برگزار شده بود مقایسه کنیم ماجرا هضم شدنی نبود که نبود! نکته و سؤال مهم در این خصوص از دست‌اندرکاران سازمان لیگ فدراسیون وزنه‌برداری برای انتخاب این مکان به جهت برگزاری فینال لیگ این است که اصلاً اگر حتی تالار وزنه‌برداری ایرانیان را به خاطر مشکلات و شکایتی که باعث پلمب این مجموعه توسط شرکت توسعه و تجهیز شده را بگذاریم کنار، حقیقتاً آیا در تهران بزرگ با داشتن این همه سالن‌ها و مجموعه‌های ورزشی مدرن، مجهز و استاندارد که دارد، جایی برای میزبانی شایسته از میهمانان حاضر در فینال لیگ وجود نداشت؟ واقعاً نمی‌شد با زمانبندی درست و دقیق‌تر شرایطی استاندارد برای برگزاری فینال لیگ ایجاد کرد که هم تماشاچیان بیشتری برای رقابت ستاره‌های تیم ملی وزنه‌برداری به سالن مسابقه بیایند، هم اینکه مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بتوانند برای حضور در این رقابت مهم وقت گذاشته و از نزدیک شاهد دوئل ستاره‌های نامدار وزنه‌برداری ایران باشند؟ سوله ورزشی لاله که محل برگزاری فینال لیگ وزنه‌برداری بود به هیچ وجه شرایط ایده‌آل و مناسبی برای برگزاری فینال لیگ وزنه‌برداری ایران نداشت تا همین کمبودها و نقایص محسوس باعث نارضایتی تعداد زیادی از مربیان، ورزشکاران و سرپرستان حاضر در فینال لیگ نیز شود.
تکلیف تالار وزنه‌برداری آزادی چه شد؟
یکی از نقاط مغفول و پرابهام موجود حال حاضر در مجموعه وزنه‌برداری ایران، ماجرای تالار وزنه‌برداری ایرانیان و کمپ تیم‌های ملی وزنه‌برداری است که از ابتدای دوره سرپرستی تیم جدید مدیریتی فدراسیون وزنه‌برداری تخریب شد به جهت بازسازی و نونوار شدن. البته شنیده‌ها حاکی از آن است که تالار وزنه‌برداری ایرانیان هم بدلیل شکایت پیمانکار قبلی این مجموعه درگیر مشکلات قضایی شده است و گویا مراجع و محاکم قضایی جرایم سنگین میلیاردی هم به سود پیمانکار قدیمی تالار ایرانیان صادر کردند! اتفاقی تلخ که قطعاً به ضرر خانواده وزنه‌برداری ایران در مسیر پیش رو خواهد بود. همین که ما خودمان تالاری زیبا و مجموعه‌ای شکیل، مدرن و استاندارد داریم اما حق استفاده و بهره‌برداری‌اش به هر دلیل از ما دریغ شده است، سؤال و نکته‌ای مبهم است که مطمئناً باید هرچه سریعتر برایش پاسخ و راه حلی قانع‌کننده یافت. اگرچه وعده رئیس جدید فدراسیون این بود که خیلی زود کمپ تیم‌های ملی بازسازی شده و قابل بهره‌برداری خواهد بود اما این وعده از ابتدای دوره سرپرستی داده شده بود و بارها به دلیل مشکلات مالی و بودجه‌ای به تعویق افتاد. حالا باید منتظر ماند و دید که حقیقتاً چه زمان معین و مشخصی برای تعیین تکلیف و وضعیت مبهم تالار وزنه‌برداری ایرانیان توسط سکانداران فعلی فدراسیون بابت بهره‌برداری قطعی از این سرمایه ملی معین می‌شود؟
لیگ وزنه‌برداری نیاز به پوست‌اندازی دارد
تیم‌های ذوب‌آهن اصفهان و مناطق نفت‌خیز جنوب در پایان فینال لیگ وزنه‌برداری در تهران موفق شدند به ترتیب با امتیازهای 1881 و 1963 عناوین قهرمانی رده‌های سنی بزرگسالان و جوانان را در فصل 1402 کسب کنند. لیگی که امسال در رده سنی بزرگسالان با حضور تیم‌های ذوب‌آهن، نفت و حفاری اهواز، رعد پدافند، عقاب نیروی هوایی و نیروی زمینی، همچنین در رده سنی جوانان با حضور تیم‌های مناطق نفت‌خیز جنوب، ملی حفاری اهواز، عقاب نیروی هوایی، نیروی زمینی و مقاومت گیلان برگزار شد. لیگی که با توجه به ترکیب تیم‌های حاضر در آن حقیقتاً لیگ دندانگیر و پر و پیمانی برای استفاده و بهره‌برداری وزنه‌برداری و تیم‌های ملی نبود! با توجه به حضور تعداد زیادی از ستاره‌های ملی‌پوش جوان و بزرگسال در ترکیب تیم‌های متمول حاضر در لیگ وزنه‌برداری امسال مثل ذوب‌آهن، نفت و حفاری، تقریباً از همان ابتدای فصل می‌شد پیش‌بینی کرد کدام تیم‌ها در هر دو رده سنی شانس قهرمانی و ایستادن روی سکوهای سه‌گانه را دارند. پدیده‌های لیگ هم دقیقاً همان چهره‌های شاخص حاضر در ترکیب تیم‌های ملی در سه رده سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان بودند که حضورشان در لیگ نیز بی‌شک فقط بابت عقد قرارداد مالی و درآمدزایی برای امرار معاش خود از این طریق بود. بنابراین باید اعتراف کرد که ما در لیگ فصل جاری خروجی یا پدیده‌ای غیر از آنچه در ترکیب تیم‌های ملی دیده بودیم را کشف و رؤیت نکردیم. قطعاً لیگ وزنه‌برداری اگر با این فرمان جلو برود، عاقبتش چیزی جز زوال و نابودی نخواهد بود. مگر اینکه از سال آینده تغییراتی اساسی در سیستم برگزاری و نحوه و نوع سازماندهی مسابقات در دستور کار داشته باشیم. ضمن اینکه لیگ وزنه‌برداری برای اینکه تقویت شده و واقعاً رقابتی شود نیاز به حضور و ورود برندها و اسپانسرهای توانمند و قدرتمند مالی مشابه ذوب‌آهن یا نفت و حفاری در ترکیب تیم‌های حاضر در لیگ دارد.
