صفحات
شماره هشت هزار و سیصد و شصت - ۰۲ دی ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و سیصد و شصت - ۰۲ دی ۱۴۰۲ - صفحه ۲۴

فضای‌مجازی

خاطرات 10 نفر از سفرای دهه ۶۰ در یک کتاب
الله‌کرم مشتاقی، رایزن ایران در لبنان در توئیترش ضمن اعلام خبر انتشار کتاب جدید خود نوشت: «کتاب سفیر انقلاب که در واقع مصاحبه با ده نفر از سفرای دهه ۶۰ است، توسط انتشارات شریف «ایران» منتشر شد. در این کتاب صرفاً دهه ۶۰ مورد توجه قرار گرفته و البته مسیر زندگی شخصی، اداری، مبارزاتی و سیاسی سفرا، قبل از پیوستن به وزارت امور خارجه. سعی کرده‌ام در خلال مصاحبه‌ها فضای وزارت خارجه و سفارتخانه‌ها را در آن برهه، روشن کنم. دهه ۶۰ دهه‌ای بسیار تأثیرگذار در شکل‌گیری و تقویت پایه‌های نظام بود. در این کتاب همچنین تلاش شد نقاط قدرت و ضعف دستگاه خارجی در آن برهه از زبان سفرای وقت، مورد توجه قرار گیرد. کتاب را به ۳۸ شهید دیپلمات تقدیم کرده‌ام.»


ضرورت حراست از جام بلورین شادی‌های مردم
عزت‌الله ضرغامی، وزیر گردشگری در توئیترش نوشت: «در شب یلدا، از بازار و بافت تاریخی گرگان بازدید کردم. با هندوانه فروش، ماهی فروش، سیگارفروش، آوازه خوان و دیگران اختلاط کردم.مردم شاد بودند. حکومت باید از شادی‌های مردم مثل جام بلورین محافظت کند.»


از لحظه اشک ریختن زنان بترس!
پرستو علی‌عسگرنژاد، نویسنده در اینستاگرامش ضمن انتشار ویدیویی دلخراش از دختربچه‌ای مجروح در بیمارستانی در غزه نوشت: «ما شاید زندگی‌مان را بکنیم، شاید قرمه‌سبزی بپزیم، پادکست بشنویم، داستان بنویسیم، با بچه‌مان خمیربازی کنیم، میهمانی شب یلدا بگیریم و حافظ بخوانیم، اما یادمان نمی‌رود. مطمئن باش روز ما بدون دعا برای مردن تو شب نمی‌شود. مطمئن باش شده حتی یک بار، شده حتی فقط یک بار در طول روز، حتماً غم در یکی از همین لحظات، خفتمان می‌کند. اشکمان در قابلمهٔ قرمه می‌چکد، چند جمله از پادکست را نمی‌شنویم، دستمان روی خمیر بازی مردد می‌ماند، چون به یاد می‌آوریم. ناگهان یادمان می‌افتد که هر روز صدها زن مثل این زن، جگرگوشه‌شان را به خاطر توی نکبت لعنتی، از دست می‌دهند. یک لحظه در ما زن‌ها هست که اسمش لحظهٔ طبله‌کردن دل است. این وقتی است که غم ما از حد می‌گذرد و به خدا پناهنده می‌شویم. این جایی‌است که ما زن‌ها، شبیه‌ترین‌موجودات به خداوند در جهان، خدا را با همهٔ قلبمان به معرکه فرامی‌خوانیم. در لحظهٔ طبله‌کردن دل، ما با پشت دست، محکم و تند، اشک‌هایمان را پاک می‌کنیم، خشم در دلمان غلیان می‌کند و تصمیم می‌گیریم. این تصمیم را با آهِ دعا، با خدا در میان می‌گذاریم. تو بدجور باید از این تصمیم بترسی. تو باید وحشت کنی از لحظهٔ طبله‌کردن دل ما، چون ما تنها نیستیم. با بچه‌هایمان تصمیم می‌گیریم روز تو را سیاه کنیم. تصمیم می‌گیریم فرزندانی در دامن بپروریم که پدر زورگویان جهان را دربیاورند، فرزندانی که همهٔ جانشان گوش است پی شنیدن صدای انا المهدی.»


استقبال مردم از مسئولین خار چشم رسانه‌های ضدایرانی
محمد اکبرزاده، خبرنگار در توئیترش ضمن انتشار ویدیویی نوشت: «استقبال خیره‌کننده و معنادار مردم اهل سنت مراوه‌تپه از رئیس‌جمهور تصاویری دردآور است برای رسانه‌های ضد ایرانی و آنها که از تعمیق شکاف‌های اجتماعی در ایران ارتزاق می‌کنند.»


تروریسم با تبریک یلدا بزک‌شدنی نیست
جعفر یوسفی، روزنامه‌نگار در توئیترش نوشت: «دیپلماسی عمومی برای افزایش قدرت نرم کشورها بسیار مؤثر است اما الان دیگه سال 2010 نیست که امریکا با تبریک یلدا و نوروز و افطاری دادن بتونه چهره‌ خودش رو بزک کنه. تروریسم سیاسی- اقتصادی امریکا با این نمایش‌ها قابل ترمیم نیست.»

جستجو
آرشیو تاریخی