صفحات
شماره هشت هزار و سیصد و پنجاه و شش - ۲۷ آذر ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و سیصد و پنجاه و شش - ۲۷ آذر ۱۴۰۲ - صفحه ۲۴

برای کودکان غزه

خواهرم پرنده شد

علی‌الله سلیمی
نویسنده و منتقد ادبی

کودکان غزه این روزها سخت‎ترین شرایط زندگی خود را تجربه می‌کنند و اگر بگوییم آنها مظلوم‌ترین کودکان روی زمین در زمانه ما هستند اغراق نکرده‌ایم. شهادت هزاران کودک فلسطینی در حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه، گواه صادقی بر مظلومیت این کودکان بی‌دفاع است که در بمباران‌های بی‌وقفه و اخیر رژیم کودک‌کش و غاصب صهیونیستی از دنیای شیرین و رؤیایی کودکی جدا گشته و مانند برگ‌های نازک و لطیف گل در بهار زندگی خود به یکباره لحظه حزن‌انگیز خزان را تجربه کرده‌اند. یاد و خاطره این کودکان مظلوم و بی‌دفاع هرگز از دل و جان انسان‌های آزاده، از جمله هنرمندان در گوشه و کنار جهان بیرون نخواهد رفت و تا دنیا دنیاست از مظلومیت این کودکان خواهند گفت و نوشت تا نام پرافتخارشان همواره مانا و پایدار بماند. از مثال‌های روشن در این زمینه، می‌توان به کوشش گروهی از شاعران کودک و نوجوان در کشورمان اشاره کرد که اشعاری برای کودکان غزه سروده و در یک مجموعه منتشر کرده‌اند. کتاب«خواهرم پرنده شد» مجموعه شعر برای کودکان غزه به کوشش بابک نیک‌طلب است که با تصویرگری حدیثه قربان و عاطفه ملکی‌جو از سوی انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده است. در این مجموعه، دوازده شعر کودک برای کودکان غزه از شاعران نام‌آشنای حوزه شعر کودک گردآوری شده که همگی با رویکرد همدلی با کودکان مظلوم غزه سروده شده و در آنها، به مضامین آشنا و اغلب غم‌انگیز برای کودکان فلسطینی، مانند لحظه‌های اضطراب‌آور بمباران شهر و محله، تخریب خانه‌ها، شهادت اعضای خانواده یا دوستان و آشنایان و در نهایت آوارگی و زندگی در اردوگاه اشاره شده است. اگر بخواهیم از شخصیت‌های راوی‌مانند در شعرهای این کتاب یاد کنیم، اغلب این شعرها راویان یا شاعرانی از جنس کودکان ایرانی دارد که با زبان شعر، احساسات و عواطف خود را با کودکان فلسطینی در میان می‌گذارد. به عنوان مثال، در شعر «تمام ابرها» سروده محمود پوروهاب، مضمون شعر، احساسات یک کودک ایرانی برای یک کودک غزه است: «نمی‌دانی چه شب‌هایی/ برایت من دعا کردم/ نشستم گوشه‌ای غمگین/ برایت گریه‌ها کردم/ من اینجا و تو در آنجا/ دلم اما کنار توست/ نمی‌دانی چه اندازه/ دل من بی‌قرار توست/ تو آنجا، توی اشک و خون/ تمام ابرها، آهت/ چگونه می‌توانم من/ بخوابم لحظه‎ای راحت/ بدون شهد لبخندت/ ندارد زندگی مزه/ تو را من دوست می‌دارم/ تو را ای کودک غزه» در این شعر کوتاه که از زیباترین اشعار مجموعه حاضر هم محسوب می‎شود، نوعی همدلی و پیوند عاطفی ناگسستنی بین کودک ایرانی در این سو و کودک جنگ‌زده غزه در آن سوی جغرافیای خاکی احساس می‌شود. کودک ایرانی، غم‌ها و شادی‌های کودک غزه را غم‌ها و شادی‌های خود می‌داند. در دیگر شعرهای کتاب هم هر یک از شاعران کوشیده‌اند از زاویه و دریچه‌ای متفاوت، همدلی کودکان ایرانی با کودکان غزه را به زبان شعر بیان کنند. در شعر دیگری از این مجموعه، «همبازی فرشته‌ها» سروده حسین احمدی، شاعر، کودک ایرانی را مورد خطاب قرار می‌دهد و برای او از یک کودک فلسطینی می‌گوید که در بمباران دشمن صهیونیستی شهید و به قول شاعر، همبازی فرشته‎ها شده است: «وقتی تو بودی/ در خواب شیرین/ یک بمب افتاد/ روی فلسطین/ یک توپ آمد/ بارید رگبار/ پروانه‌ای ماند/ در زیر آوار/ یک موشک آمد/ یک روستا سوخت/ بال قناری/ در شعله‌ها سوخت/ شد یک محله/ با خاک یکسان/ یک بچه جان داد/ توی خیابان/ آن کودک اکنون/ یک یاس خوش‌بوست/ صدها فرشته/ همبازی اوست/ ای غزه! یک روز/ خواهی شد آزاد/ آن روز هستیم/ ما بچه‌ها شاد» در ادامه، شعرهای «رسم خوبی» سروده بابک نیک‌طلب، «گل‌های بی‌خار» و «بچه‌های اردوگاه» سروده منیره هاشمی، «دیو جنگ» سروده مریم اسلامی، «خواهرم پرنده شد» سروده مریم هاشم‌پور، «می‌روم با دلی پاره پاره» سروده رودابه حمزه‌ای، «یک شاخه زیتون» سروده طیبه شامانی، «آقاکبوتر! زود برگرد» سروده غلامرضا بکتاش، «صدای جغد جنگ» سروده حامد محقق و «مثل فرشته» سروده مرضیه تاجری، دیگر اشعار کتاب «خواهرم پرنده شد» را تشکیل می‌دهد.

 

جستجو
آرشیو تاریخی