حامد جیرودی
خبر‌نگار

وقتی دقیقه 84 بازی پرسپولیس و الدحیل، مایکل اولونگا دروازه علیرضا بیرانوند را باز کرد، هیچ کدام از هوادارانی که در ورزشگاه آزادی حضور داشتند یا از پای تلویزیون این مسابقه را تماشا می‌کردند، باور نمی‌کردند تیمی که برد می‌خواست، در حال باختن است اما این اتفاق در حال رخ دادن بود. این تراژدی‌ای بود که پس از پنالتی که گئورگی گولسیانی از دست داد، برای سرخ‌ها به وجود آمد و این تیم در کمال ناباوری در شبی که همه چیز مهیای بردش بود ، 1-2 باخت تا فوتبال روی بدش را به شاگردان یحیی گل محمدی نشان دهد و حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا را رقم بزند.
 
اسماعیلی‌فر جانشین ضعیف رضاییان
قرمزها این بازی را خوب آغاز کردند و همان ابتدا هم با ضربه سر شهاب زاهدی به گل رسیدند اما پاشنه آشیل سرخ‌ها باز هم کار دست این تیم داد. نقطه ضعفی که همان حضور دانیال اسماعیلی فر بود. مدافع راست پرسپولیس که در صحنه گل تیم قطری، آفساید را پر کرد تا با وجود دفع خوبی که بیرو داشت، مونتاری در برگشت دروازه میزبان را باز کند. اسماعیلی‌فر در حالی از فصل گذشته پیراهن قرمز را به تن کرد که در بیشتر بازی‌هایی که برای پرسپولیس انجام داده، یک بازیکن معمولی بوده که به هیچ عنوان نتوانسته جای خالی رامین رضاییان را در این تیم پر کند.  این در حالی است که رضاییان در این فصل، نقش محوری در موفقیت‌های سپاهان داشته و با گل‌ها و پاس گل‌های خود، بسیار فراتر از یک مدافع راست ظاهر شده است اما حالا احتمالاً خود یحیی هم حسرت از دست دادن او را می‌خورد.
 
دست خالی گل محمدی
البته تیم گل محمدی در فاز هجومی خوب بود و موقعیت‌های زیادی را به روی دروازه الدحیل به وجود آورد اما فقط یکی گل شد، یکی آفساید شد و دیگری هم پنالتی بود که مدافع گرجستانی آن را از دست داد. در این بازی، سرمربی پرسپولیس که امید عالیشاه را به دلیل مصدومیت روی نیمکت نشانده بود، در نیمه دوم و پس از به میدان آمدن محمد عمری تازه از بند مصدومیت رها شده، میلاد سورگی و محمدعلی احمدی را به میدان فرستاد تا نشان دهد چقدر دست او برای تغییرات در بازی خالی است.
 
باهویی؛ خرید بی‌فایده
نکته‌ای که در این بین وجود داشت این بود که در حالی که پرسپولیس به گل نیاز مبرم داشت، نبیل باهویی باز هم به میدان فرستاده نشد تا ثابت شود، کادرفنی سرخ‌ها به این نتیجه رسیده که بازیکن «انداخته شده» سوئدی هیچ کارایی در این تیم ندارد. این وضعیت مثل این بود که افرادی تشنه به دنبال آب باشند اما نفت جلوی آنها بگذارند و بگویند بنوشید! طبیعی است که آنها برای نمردن این کار را نمی‌کنند.
 
چرا عبدی و آل کثیر جدا شدند؟
واقعیت این است که پرسپولیس در این فصل به تیمی بی‌دندان تبدیل شده است. درست است که آنها مرتضی پورعلی گنجی، یاسین سلمانی و وحید امیری را به دلیل مصدومیت در اختیار ندارند اما در به وجود آمدن این وضعیت گل محمدی و رضا درویش در آن مقصر هستند. چرا که سؤالی که در اذهان ایجاد شده، این است که آیا نمی‌شد پولی که صرف خرید باهویی شد را برای حفظ عیسی آل کثیر نگه داشت؟ یا مهدی عبدی که به طور قرضی به تراکتور فرستاده شد، نمی‌توانست نیم ساعت در این بازی حساس و سرنوشت ساز به میدان برود اما سرمربی پرسپولیس او را نخواست و مدیرعامل هم آل کثیر
را پراند تا دست قرمزها در خط حمله خالی شود. حالا یحیی در آستانه دربی، لشگر شکست خورده‌ای را در اختیار دارد که خط حمله‌اش زور زیادی ندارد و خط دفاعش هم با بازیکنانی معمولی مثل علی نعمتی و اسماعیلی‌فر، تن و بدن قرمزها را می‌لرزاند و باید دید روح تازه‌ای در این تیم دمیده می‌شود یا خیر!