مشهورترین نظریه پرداز خشونت در عصر حاضر پس از 100 سال زندگی، با مرگ خود جریان غربگرای ایران را سیاه‌پوش کرد. روز چهارشنبه هفته گذشته هنری کیسینجر مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه اسبق امریکا که برخلاف ادعاهای صلح‌طلبی، چهره و تفکری جنگ‌طلب و خشونت‌طلب داشت، پس از یک قرن زندگی به پایان راه خود رسید. بدون شک هنری کیسینجر را باید سیاستمدار و نظریه پردازی دانست که اقداماتش در خدمت توجیه جنایات ایالات متحده بود. اقداماتی که با زیر پا گذاشتن حقوق انسان‌ها و استقلال ملت‌های دنیا، برای امریکا قدرت خرید. اقدامات جنایت‌آمیز کیسینجر فراتر و بیشتر از آن است که کسی بخواهد منکرش شود.
سیاهه طراحی جنگ از سوی کیسینجر
«جنگ کثیف» در آرژانتین، کشتار مردم پاکستان شرقی(بنگلادش)، سرنگونی دولت قانونی شیلی و حمله نظامی سوهارتو رئیس‌جمهور اندونزی به تیمور شرقی از جمله حوادث و اتفاقاتی است که در دهه‌های گذشته رخ داده و رد پای طراحی هنری کیسینجر به صورت آشکار در آنها پیداست.
علاوه بر این موارد، حملات نظامی مرگبار ارتش امریکا به کامبوج که منجر به کشته شدن 150 تا 500 هزار نفر از کامبوجی‌ها شد، جنایتی است که با نام هنری کیسینجر گره خورده است.
ایالات متحده امریکا در جریان جنگ ویتنام، با هزاران تن بمب، مردم کامبوج را بابت حمایت دولت این کشور از ویتنام شمالی تنبیه کرد و اساساً یک نسل کشی تمام عیار را در کامبوج رقم زد. خرداد ماه امسال، سایت امریکایی «اینترسپت» با انتشار اسناد اختصاصی، بر نقش هنری کیسینجر در کشتار ده‌ها هزار نفر از مردم کامبوج تأکید کرد. بنابر گزارش این سایت امریکایی، مصاحبه‌های انجام شده با بیش از ده‌ها شاهد و البته نجات یافته از حملات نظامی امریکا علیه کامبوج و همچنین آرشیو انحصاری مدارک، نشان می‌دهد که هنری کیسینجر بیش از آنچه قبلاً اعلام شده، مسئول کشتار غیرنظامیان در کامبوج است.
روزنامه امریکایی نیویورک تایمز نیز در گزارشی که به بهانه فوت هنری کیسینجر منتشر کرد، با اشاره به جنایات امریکا در کامبوج، به نقل از منتقدان کیسینجر نوشت: «مسئولیت عمده حملات در کامبوج بر عهده او است که در نهایت منجر به کشته شدن ۱۵۰ هزار غیرنظامی شد، حدود شش برابر بیشتر از غیرنظامیانی که تصور می‌شود امریکا در حملات نظامی در پی
۱۱ سپتامبر کشته است. سیاست‌های دولتمردان چنان باعث ثبات‌زدایی در کامبوج شد که گروه «خِمِرهای سُرخ» توانستند قدرت‌ را در این کشور در دست بگیرند و کل ملت کم‌جمعیت آن را گرفتار کارزار کابوس‌گونه کار زیاد از حد، گرسنگی و کشتار کنند که از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ منجر به کشته شدن حدود ۲ میلیون نفر شد.»
 خون‌هایی که برای امریکا قدرت آفرید
با این حال، کیسینجر هیچ زمانی زیر بار پذیرش مسئولیت جنایات امریکا در سراسر دنیا که با پیشنهاد، حمایت یا هدایت او علیه ملت‌های مختلف انجام شد، نرفت.
اساساً کیسینجر خون ملت‌های دیگر را برای افزایش اعتبار یا حفظ آن می‌ریخت. او از جمله نظریه پردازانی به شمار می‌رفت که معتقد بود هدف و نتیجه، وسیله را توجیه می‌کند و با همین گزاره «خشونت» و «قتل‌عام» را تئوریزه می‌کرد و آثار نظریاتش در کشورهای مختلف دنیا، به‌ویژه در آسیا و امریکای جنوبی، بر جای مانده است.

رخت سیاه بر تن مطبوعات اصلاح‌طلب؟
در چنین شرایطی و در حالی که اقدامات و تصمیمات جنایتکارانه کیسینجر هنوز محل بحث است و در روزهای اخیر نیز بارها بازخوانی شده، برخی اصلاح‌طلبان رخت سیاه نظریه پرداز خشونت و جنایت را بر تن کرده‌اند و در تمجید از او قلم فرسایی می‌کنند.
به طور مشخص روزنامه اصلاح‌طلب هم‌میهن با مدیرمسئولی غلامحسین کرباسچی که نزدیک به حزب کارگزاران است، با اختصاص دادن حجم عمده صفحات روز شنبه 11 آذر ماه خود به هنری کیسینجر، به انتشار یادداشت‌ها و مطالبی در مدح مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه اسبق امریکا پرداخت.
اما چنین اقدامی چندان هم دور از انتظار نبود. برخی اصلاح‌طلبان به عنوان یک جریان غربگرا، خود را موظف به حمایت از ارزش‌های غرب می‌دانند و یاد کردن از کیسینجر به عنوان «پیر واقع‌گرا» و تمجید از نظم جهانی در خدمت امریکا با عنوان «آرمان پیر واقع‌گرا» توسط روزنامه هم‌میهن نیز در همین راستا قابل تحلیل است.
البته سیاه پوشان اصلاح‌طلبان برای هنری کیسینجر روی دیگری هم دارد. برخی اصلاح‌طلبان خود را وامدار نظریات نظریه پرداز خشونت می‌دانند.
چنانکه در روزهای اغتشاشات 1401 شاهد همنوایی برخی رسانه‌ها و چهره‌های اصلاح‌طلب از جریان آشوب و ترور در ایران بودیم؛ اغتشاشاتی که برای اجرای ابرپروژه تجزیه ایران، اعمال خشونت حداکثری علیه مردم و جنگ روانی بی‌سابقه را در دستورکار خود قرار داده بود و برخی اگرچه هیچ‌گاه در محکمه‌ای احضار نشدند اما نقش پیاده‌نظام آن را در داخل بازی کردند.