بیست و سومین دوره مسابقات لیگ برتر کشتی آزاد جام یادگار امام(ره) دیروز به پایان رسید. در نیمه نهایی لیگ که در سالن شهدای هفتم تیر برگزار شد، انبوه سازان با پیروزی کاملاً یک طرفه 10 - صفر مقابل دانشگاه آزاد مازندران و تیم بانک شهر (نایب قهرمان فصل گذشته لیگ برتر) با پیروزی 9 - یک، برابر پاس تهران فینالیست شدند.
در ادامه هواداران کشتی شاهد برگزاری دیدار رده‌بندی بودند،جایی که تیم‌های دانشگاه آزاد مازندران و پاس تهران با هم روبه‌رو شدند. بعد از اینکه تیم کشتی فرنگی دانشگاه آزاد اسلامی قم روی سکوی سوم تیمی ایستاد، این بار تیم دانشگاه آزاد اسلامی مازندران در لیگ کشتی آزاد آن‌هم با هدایت بشیر باباجانزاده نفر سوم سنگین وزن کشتی فرنگی جهان به برنز رسید! دانشگاهی ها توسط مهدی رحیمی، رضا اطری، پیمان نعمتی، عزت الله اکبری، حسین شهبازی، دانیال شریعتی نیا و امین طاهری به برد رسیدند و پاس تهران هم فقط در چهار وزن با محمد زمانی، امیرحسین حسینی و عبدالله شیخ اعظمی پیروز شدند تا تیم دانشگاه 7 - 3 پیروز شوند.
اما نکته جالب در دیدارهای نیمه نهایی دیروز صبح بود که گروهی ازملی پوشان و ستاره‌های سال‌های نه چندان دور تیم ملی کشتی آزاد که هرکدام بنا به دلایلی نظیر مصدومیت، جراحی و... مدت‌ها دور از میادین و تیم ملی بودند، با شرکت در مسابقات روز آخر لیگ برتر بازگشتی امیدوارکننده داشتند. اگر کشتی گیرانی مثل علی شعبانی، یدالله محبی، مرتضی قیاسی و... که هر کدام سابقه پوشیدن دوبنده تیم ملی در مسابقات قهرمانی جهان را داشتند، بتوانند همین روند همراه با پیروزی را در قهرمانی کشور و چرخه‌های انتخابی تیم ملی ادامه دهند، بدون شک شاهد حضور رقیبانی جدی برای مدعیان دوبنده تیم ملی چون رحمان عموزاد، مجتبی گلیج، کامران قاسم‌پور، محمدحسین محمدیان، امیرحسین زارع، امیررضا معصومی و... خواهیم بود.
در یکی از مبارزات صبح دیروز نیز امیررضا معصومی قهرمان سنگین وزن نوجوانان، جوانان و امیدهای جهان از تیم انبوه سازان هوتن تا 14 ثانیه به پایان دیدارش مقابل محمد علی تبار از دانشگاه آزاد اسلامی، کشتی را 4 - 3 باخته بود ولی در یک اقدام به کنده‌کشی ریسکی و 14 ثانیه آخر مسابقه، موفق شد در 6 ثانیه به پایان، کنده حریف را بالا آورده و صاحب دو امتیاز حساس و پیروزی بخش شود. شکست عجیب و 4 - صفر محمدصادق فیروزپور (دانشگاه آزاد) مقابل امیرحسین حسینی (پاس تهران) در رده بندی، یکی دیگر از شگفتی‌های صبح روز آخر بود.