فائزه سادات یوسفی
خبرنگار

دومینوی نسل‌کشی و هدف قرار‌دادن سیستماتیک بیمارستان‌ها، مأمن مجروحان و آوارگان این‌بار به ایستگاه شفا رسید. رژیم صهیونیستی با بهانه‌سازی و ادعای قرار داشتن تجهیزات و پایگاه‌های حماس در تونل‌هایی زیر بیمارستان‌ها تلاش می‌کند که این‌دست حملات خود را موجه جلوه داده و خوی تصاحب‌گری و جنایتکارانه خود را توجیه کند.
آنچه مشهود است ادعاهای مقامات صهیونیست مبنی بر وجود اتاقهای فرماندهی حماس زیر بیمارستانها، بهانه‌ای برای توجیه جنایات بی‌شمار و انحراف افکار از جنایات جنگی و واقعیت‌های جنایتکارانه جاری در نوارغزه است. اما دیری نپایید که این ادعاها  روز گذشته رنگ باخت و منابع عبری از شکست اطلاعاتی رژیم پرده برداشتند. شبکه 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که بر خلاف آنچه پیش‌بینی می‌شد، بیمارستان شفا خالی از هرگونه سلاح و تجهیزات نظامی و حتی خالی از اسرا بوده است. علاوه بر آن کارشناسان بین‌المللی نیز بر این موضوع تاکید دارند.  آندریاس کریگ، استاد مطالعات امنیتی در کینگز کالج لندن، با ذکر اینکه «یک دهه است ادعاهایی مبنی‌بر وجود مرکز فرماندهی حماس زیر ساختمان بیمارستان‌ها توسط اسرائیل مطرح می‌شود»، گفت: «شواهد ارائه شده در چند روز گذشته از بیمارستان‌های دیگر نه‌تنها قطعی نبوده، بلکه تا حد زیادی متناقض بوده است و ایرادات و اطلاعات نادرست زیادی را نشان می‌دهد که اعتماد به سخنان آنها را نیز دشوار می‌کند.»
روز گذشته نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی به بیمارستان شفا یورش برده و موجی از هراس را در آنجا به راه انداختند، جایی که روزها با حداقل امکانات و تحت محاصره کامل، تحت جنون‌آمیزترین حملات قرار داشت و هرکه از آن خارج می‌شد هدف مستقیم تک‌تیراندازهای صهیونیست قرار می‌گرفت. طبق منابع محلی اکنون حدود 40 نوزاد نارس در بیمارستان در وضعیت بحرانی و در آستانه مرگ قرار دارند و 950 بیمار و 2500 آواره نیز در آن زندگی می‌کنند.
چنین صحنه‌های رقت‌بار و فاجعه‌آمیزی با وجود آنکه وجدان جهانی را جریحه‌دار کرده اما همچنان به‌طور مصرانه‌ای توسط صهیونیست‌ها دنبال می‌شود. فارغ از آنکه رفتار غیرمسئولانه و سکوت معنادار نهادها و سازمان‌های بین‌المللی مسئول، ‌حمایت‌های بنیادین و همه‌جانبه غرب سوخت این موتور را فراهم می‌کند اما رژیم هم در پس این جنایت‌ها، اهدافی را در سر می‌پروراند.
 
احساس جبران شکست در طول نبرد 40 روزه
آنچه مشخص است رژیم صهیونیستی باوجود حملات جنون‌آمیز و سلاخی مردم نوارغزه و استفاده فزاینده از بمب‌های قدرتمند و ممنوعه همچنان نتوانسته جراحت ناشی از شکست مفتضحانه اطلاعاتی-نظامی را بر پیکره خود ترمیم کند. حتی در هدف‌گذاری اصلی خود عنوان «حذف حماس» را یدک می‌کشد نیز با شکست مواجه شده است. این در حالی است که همچنان بعد از 40 روز، حملات چریکی جنبش حماس در کانون‌های درگیری تداوم دارد و خساراتی را بر ارتش صهیونیست‌ها وارد می‌کند. از این‌رو، سادیسم صهیونیست‌ها در حمله آنها به سیستم مراقبت‌های بهداشتی و بیمارستان‌ها جلوه‌ای دیگر از فشار فزاینده روانی ناشی از شکست را بر کابینه جنگی رژیم صهیونیستی اثبات می‌کند.
 
توقف‌ناپذیری مطلق ماشین کشتار
رژیم صهیونیستی می‌کوشد که با هدف قراردادن بیمارستان‌ها چهره قلدرمآبانه خود را در عرصه جهانی بازتعریف کند. به این‌ترتیب که صهیونیست‌ها بدون هیچ تعهدی به حقوق بین‌الملل قائل نبوده و به‌طور آزادانه اختیارعمل هرگونه اقدامی را در دست دارند و هیچ خطوط قرمزی حتی در چهارچوب‌های حقوقی نمی‌تواند موجب بازدارندگی رژیم و حرکت ماشین جنگی آن شود. دلیل اصلی این جسارت به حمایت‌های همه‌جانبه غرب بویژه ایالات‌متحده بر می‌گردد که البته به‌طور دقیق‌تری، سنگ بنای وجودی رژیم صهیونیستی را برهمین اصل بنا کرده‌اند.
رژیم اشغالگر آپارتاید به‌خوبی از روندهای پیدا و پنهان جاری بر قواعد جهانی آگاهند و با آسودگی خاطر و با اتکا به بازیگری قدرت‌های غربی و رسانه‌های وابسته به آنها، گستاخانه اراده خود را تحمیل می‌کند. بر همین اساس است که همواره مقامات صهیونیست به‌‌طرز وقاحت‌باری نقض و تمکین‌ناپذیری خود از قوانین حقوقی را جزئی از واقعیت‌های ذاتی خود تعریف می‌کنند. به‌عنوان نمونه در دو سال گذشته، نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل بدون هیچ نگرانی، گزارش شورای حقوق بشر درباره «جنایت‌های اسرائیلی در حق فلسطینی‌ها بویژه در باریکه غزه» را در برابر دیدگان همه پاره کرد. به معنایی رژیم صهیونیستی تبلور همان استعمار، خودکامگی و جنایات تاریخی دولت‌های غربی در قبال سایر مردم جهان است که امروز به طور آشکاری در اذهان یادآوری می‌شود.
 
تداوم نسل‌کشی
بن‌مایه جنایات و تجاوزات خونین رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی و راهبرد اصلی آن در تصاحب این سرزمین را نسل‌کشی و قلع و قمع بی‌حد مردم فلسطین تشکیل می‌دهد. روند تاریخی جنایات رژیم در هفتاد واندی سال نیز گویای همین امر است. از این‌روست که اقدامات کنونی رژیم صهیونیستی در برهه کنونی فقط در مقیاسی بزرگ‌تر و متراکم‌تر از قبل صورت گرفته و موضوع جدیدی نیست.
اکنون نیز محرومیت از حق درمان و در معرض مرگ قرار گرفتن مجروحان از یک‌سو و کشتار بی‌رحمانه مردم ساکن در بیمارستان بویژه نوزادان و کودکان مستقر در آنها از سوی دیگر یک فرایند نسل‌کشی را به معرض دید جهان گذاشته است.
 
عملیات روانی در نوارغزه
بی‌شک یکی از انگیزه‌های اصلی این جنایات و ظهور فجایع انسانی هراس‌افکنی در میان مردم و انگاره «نبود جای امن» در تمام نوار غزه است. چرا که بیمارستان‌ها طبق قوانین بین‌المللی در طول جنگ باید تحت‌الحفظ باقی بمانند و هدف قراردادن آنها به معنای نقض قوانین بین‌المللی بشردوستانه است.
از این‌رو بود که بسیاری از مردم و آوارگان غزه در بیمارستان‌ها سکنی گزیدند تا خود را از حملات محفوظ دارند. اما چنین جنایت‌هایی موجب می‌شود، مردم با‌وجود بسته‌بودن تمام خطوط حیاتی و در کنار تمام مصایبی که به دوش می‌کشند، تنها راه گریز خود را سوخته ببینند. لذا رژیم صهیونیستی با این محاصره روانی تلاش می‌کند یک جهنم واقعی را برای مردم غزه که قاطبه آن تاکنون پشتیبانی خود را از حماس اعلام کرده‌اند ترسیم کرده و به‌نوعی آنها را مجازات کند.