مهری رنجبر
خبرنگار

مهدی جلوه سرعتی‌زن ملی‌پوش، به حضور مربی خارجی در تیم ملی خیلی خوشبین است، تا حدی که معتقد است ایران با مربی جدید والیبال دنیا را به چالش می‌کشد. او با اینکه از نظر خیلی از کارشناسان و حتی رئیس فدراسیون می‌توانست بیشتر بازی کند، اما کمتر به زمین آمد. با این حال خیلی منطقی با این قضیه برخورد می‌کند. جلوه خاطرات تلخ ناکامی تیم ملی در انتخابی المپیک را تهران جا گذاشت تا روزهای جدیدی را در فنرباغچه استانبول تجربه کند. روزهایی که به گفته خودش، آماده او را  برای فصل جدید به تیم ملی برساند.

چطور شد این فصل با فنر باغچه قرارداد بستی؟
پیشنهاد خوبی بود و من هم می‌خواستم لژیونری را تجربه کنم، بنابراین از بین پیشنهاداتی که داشتم، فنرباغچه را قبول کردم.

بجز فنرباغچه، پیشنهاد خارجی دیگری هم داشتی؟
من ازآلمان، روسیه، بلغارستان، صربستان و فرانسه پیشنهاد داشتم. من اگر از ایتالیا یا لهستان پیشنهاد داشتم شک نکنید آنها را انتخاب می‌کردم.

چرا به تو بازی کمتری رسید؟
شرایط من جوری است که اصلاً به فکر دلایل اینکه چرا بازی به من نرسید، نیستم. چرا که فکر به آن، شرایطم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. من همیشه می‌خواهم در تمرینات حتی یک‌هزارم درصد بهتر از قبل باشم و پیشرفت کنم. خیلی‌ها پارسال می‌گفتند یا امسال می‌گویند اگر فیکس بودی یا برای ترکیب انتخاب شدی به‌خاطر این است که خانواده‌ات والیبالی هستند. شاید به نظر خیلی‌ها اسامی بزرگ در خانواده از نکات مثبت باشد، اما من معتقدم مسئولیت را بزرگ‌تر می‌کند. فکر کنم مهدی جلوه، در حدی باشد که وقتی یک بازیکن آماده نیست، جایش را بگیرد. من حس می‌کنم، می‌شد فرصت بیشتری برای بازی داشته باشم تا خودم را بیشتر نشان دهم. چرا که همه‌جوره آماده بودم. حالا سید که کاپیتان تیم بود و شاید برای سرمربی درست نباشد که به کاپیتانش کمتر بازی دهد، اما با اینکه محمد ولی‌زاده پیشرفت خوبی کرده و لایق بازی بود، می‌شد بعضی مواقع و وقتی چرخش صورت می‌گرفت، بازی به من می‌رسید تا من هم آماده بمانم. هرچند کادر فنی تصمیم می‌گرفت. من هم به همان اندازه که به خودم انرژی خوب می‌دادم، به بچه‌ها انرژی می‌دادم.

به نظرت چرا تیم افت کرد؟
هر تیم یا گروهی، وقتی برنامه‌ریزی می‌کند، تمام تمرکزش روی نتیجه است. من به عنوان کسی که شاهد بودم از روز اول و طبق برنامه‌ای که داشتیم همه بچه ها تلاش‌شان را کردند و شک نکنید همه ما از مردم بابت ناکامی در انتخابی المپیک ناراحت‌تر هستیم. تا حدی که فرودگاه خالی حکم کابوس را برای ما داشت. ما دوره قبل وقتی از انتخابی المپیک توکیو برگشتیم، در سالن فرودگاه جای سوزن انداختن نبود. دوست داشتیم این‌بار هم، مردم را در فرودگاه ببینیم، با اینکه قهرمان بازی‌های آسیایی هانگژو هم شده بودیم، اما وقتی دست خالی از برزیل برگشتیم حس بدی به ما دست داد، تا حدی که شب تا صبح از ناراحتی نخوابیدم. حتی وقتی با چهارمی تیم نوجوانان برگشتیم هم فرودگاه این‌قدر خالی نبود. حس می‌کنم بعضی مواقع تلاش و همه توان کافی نیست، باید بیشتر کمک شود تا اتفاقات دیگری بیفتد.

به نظرت شوک حضور مربی خارجی چقدر کمک می‌کند تا تیم برای سومین‌بار سهمیه المپیک بگیرد؟
من تا به حال با مربیان مختلف کار کرده‌ام. به نظرم این مسأله می‌تواند ما را به هدفمان نزدیک‌تر کند. اما مهم‌تر از آن اتفاق، اینکه مربی خارجی می‌تواند سبک والیبال ایران را تغییر بدهد تا با تغییرات ایجاد شده، تیم‌های بزرگ را مثل قبل به چالش بکشیم. شک نکنید مربی خارجی شوک خوبی برای تیم است به شرطی که اتفاق بزرگی رقم بخورد. البته که فدراسیون همیشه بهترین تصمیم‌ها را گرفته و برنامه‌ریزی کنار خواستن بچه‌ها، نتیجه عالی را رقم می‌زند.