فضای مجازی
وقتی کار بر وفق مراد است
صفحه توئیتری طوبای محبت که سخنان مرحوم اسماعیل دولابی را منتشر میکند، نوشت: یک سال، تمام مزارع را ملخ خورد و برای اینکه نکند با دیدن صحنه از مقدرات الهی مکدر شوم، حتی به سر مزرعهام هم نرفتم؛ یکی از پیرمردهای ده به من گفت: وقتی کارها بر وفق مراد است و روی غلتک افتاده، لازم نیست فکرش را بکنی و برو بگیر بخواب، وقتی هم کارها خراب شده باز هم فکرش را نکن و بگیر بخواب؛ دیدم راست میگوید و با مزاج من هم سازگار است.
سکوت از سر بزدلی
علیاصغر عزتی پاک، نویسنده با انتقاد از سکوت اهالی فرهنگ و هنر در ماجرای قتل عام مردم غزه نوشت: در خاورمیانه هر چقدر که مردم به زندگی چسبیدهاند و دارند برای حراستش تا پای جان میجنگند، اهل هنر و نویسنده و روشنفکرش مردهاند و دارند در زل آفتاب میپوسند. وجودهایی خودباخته و پوشالی آنقدر بیچاره و حقیرند که حتی توان دفاع کلامی از حیثیت خودشان را هم ندارند. اگر پیگیر رفتار و گفتار اهل هنر این جغرافیا باشید، خواهید فهمید که اسرائیل پیش از خاک فلسطین ذهن مُثقّفین این ملتها را اشغال کرده است. این مردان و زنان سانتیمانتال مفلوک، کشته شدن هزاران هزار کودک و زن و پیر و جوان خود را در خانه نادیده گرفتند اما با ریخته شدن خون از دماغ سروران اروپایی ماتم گرفتند و شعر و گل تقدیم کردند. سکوت از سر بزدلی ویژگی اهل هنر این دوران خاورمیانه است که آیندگان از آن داستانها خواهند گفت. لطفاً جمع ببندید؛ کشتههای فلسطین را با سوریها وعراقیها و افغانیها و یمنیان و مقایسه کنید با آنچه که آمار هولوکاست است. چند برابر شد؟ حالا ببینید آنان چه کردند برای کشتههایشان و ما چه کردیم و چه میکنیم! و آیا قرار است چندبرابر کشته بدهیم تا مگر رگ غیرتمان بجنبد و تکانی بخوریم و فریاد بزنیم این همه نامردمی و جنایت را؟
حمایت از فلسطین با هشتگ خراب نمیشود
محمدرضا کردلو فعال رسانه با اشاره به حمایت ایرانیان از مردم مظلوم فلسطین نوشت: تو رادیو فرانسه (rfi) گفتند که: «ایرانیان با هر گرایش فکری از اسرائیل متنفرند». اپوزیسیون هر جفتکی بندازه نمیتونه تصویری که از ایران در نسبت با قضیه فلسطین ساخته شده رو خراب کنه. با چهارتا هشتگ که نمیشه جلو ۴۰ سال حمایت ایستاد! ولی خب دریای حماقت برای اپوزیسیون ساحل ندارد.
مستضعفان وارثان زمیناند
فضه سادات حسینی مجری اخبار نیز با اشاره به جنایات صهیونیستها علیه مردم مظلوم غزه نوشت: از شنبهای که خبرهای طوفانالاقصی و فتوحات فلسطینیان مظلوم را با شوق وصفناشدنی میخواندم تا دوشنبهای که چشمانم را بر تصاویر میبستم تا بغضم از این همه جنایت نترکد، فاصله کوتاهی بود اما شک ندارم که وعده خدا حق است و مستضعفان وارثان زمیناند.
یادکرد بهزاد عبدی از یک کار خاطرهساز
بهزاد عبدی آهنگساز با انتشار ویدیویی قدیمی از تمرین اپرای مولوی با حضور محمد معتمدی و همایون شجریان در این باره نوشته: «چهارده سال هم گذشت از ضبط اپرای مولوی؛ مفصل درباره اپرای ملی ایران صحبت کردهایم که بدون شک این ژانر از اپرا، اپرای ملی، مرهون زحمات استاد بهروز غریبپور است و من خاضعانه از ایشان تشکر میکنم. این بخش از اپرا را که یک بار تمرین شد و یک بار ضبط گردید، بارها دیدهاید و شنیدهاید. امیدوارم آنانی که هنوز این اپرا را نشنیدهاند بشنوند و امید که لذت ببرند. اپرای مولوی و حافظ هر دو توسط کمپانی معتبر ناکسوس نشر بینالمللی شدهاند. به امید اجرای اپرای ملی ایران در سالنهای ایران و دیگر کشورها.»
مسأله ضرورت جنگ است
ابراهیم اکبری دیزگاه در کانال شخصیاش نوشت: آنقدر متأثر و احساساتی نیستم که از خوبی و بدی جنگ حرف بزنم. مسأله ضرورت است. ضرورت جنگ برای نوع بشر. اگر نباشد به تعبیر هراکلیتوس، وجود، مغلوب عدم میشود و گویی جنگ نوعی ممارست و ایستادگی وجود در برابر عدم است. قرآن هم در آیه «لولا دفعُالله الناسَ بعضُهم ببعض لهُدّمت صوامع و بِیع و صلوات و مساجد...»(حج، ۴۰) به ضرورت جنگ اشاره دارد. یعنی اگر جنگ نباشد معابد و مساجدی که در آنجا «ذکر» تحقق پیدا میکند، از بین میرود. به عبارت دیگر جنگ حافظ ذکر است؛ اگر چنانچه ذکر نباشد، انسان فاسد میشود.