صفحات
شماره هشت هزار و دویست و نود و یک - ۰۹ مهر ۱۴۰۲
روزنامه ایران - شماره هشت هزار و دویست و نود و یک - ۰۹ مهر ۱۴۰۲ - صفحه ۲۳

سخنان هادی حجازی‌فر پس از پایان پخش سریال «عاشورا»

زمان پرداختن به برخی مسائل در دفاع مقدس رسیده است

95 درصد توان ما را دوندگی برای دریافت مجوزها، امکانات و پشتیبانی برای تولید گرفت

فرهنگی- هادی حجازی‌فر بازیگر، نویسنده و کارگردان سریال «عاشورا» با حضور در برنامه «حماسه‌خوان» درباره این سریال صحبت کرد. این سریال هفت قسمتی از ٢٧ مرداد‌ماه به مناسبت هفته دفاع مقدس هر شب از شبکه یک میهمان خانه‌های مردم بود و جمعه‌شب آخرین قسمت آن روی آنتن رفت.

حجازی‌فر در خصوص زیر‌نویس این سریال گفت: تمام نیرو‌های ترک‌زبان در نهایت ابتدا در قالب تیپ عاشورا و بعد در قالب لشکر۳۱ عاشورا سازماندهی شدند. استان‌های آذربایجان‌شرقی، غربی، اردبیل، زنجان و قزوین در این لشکر سازماندهی می‌شدند و ما در این بازه ای که به آن پرداختیم، یک یا دو نفر فارس‌زبان داشتیم. طبعاً بخش عمده ادبیات بین نیرو‌ها و فرماندهان ناشی از این مسأله می‌شد و ما تلاش کردیم یک سند تصویری برای آیندگان داشته باشیم. در لباس، حرف‌ها تحریف و تعدیل نشده است و اگر این زبان نبود، بخش عمده‌ای از روح کار را از دست می‌دادیم. همین الان که زیرنویس می‌کنیم برخی از کلمات معادل فارسی ندارند، اما تلاش کردیم با حضور چند رزمنده فارسی‌زبان تعادل برقرار کنیم.
حجازی‌فر در پاسخ به این سؤال که فیلم آقا مهدی است یا فیلم لشکر عاشورا، توضیح داد: فیلم مربوط به آقا مهدی و آقا حمید است و سریال مربوط به لشکر۴۱ عاشورا است. داستان این است که فلسفه و بنیانگذار لشکر عاشورا آقا مهدی بوده و قابل تفکیک نیست و در خیلی از قصه‌ها آقا مهدی کم وجود دارد، اما قصه دوباره به آقا مهدی برمی‌گردد. هدف من پرداختن به این لشکر بوده و خیلی محدودیت‌ها به لحاظ بودجه‌ای و توان تولیدی داشتیم و گله‌هایی که من شنیدم این است که در ۷ قسمت آقا مهدی درنمی آید و به نظرم کاملاً درست است. به ویژه موقعیت‌هایی که آقا مهدی در آنها قرار می‌گیرد و مجبور است انتخاب کند، همزمان یک جایی فرمانده است و یک جایی برادر بزرگ‌تر و همزمان یک همسر است.
او عنوان کرد: اگر وصیتنامه رزمنده و فرماندهان را بررسی کنیم نوشته‌اند که من ایمانم اینقدر هست که بتوانم مسئولیت ۳۰۰ نفر را به عهده بگیرم. آن زمان مثل الان نبود و به سختی مسئولیت قبول می‌کردند و چون احساس می‌کردند شاید شایستگی آن را ندارند و این موقعیت فرمانده بودن خیلی موقعیت پیچیده‌ای از لحاظ تصمیم‌گیری در شرایط دشوار است و اینها موقعیت‌هایی بود که آقا مهدی در آنها قرار می‌گرفت.
این کارگردان پیرامون اینکه حالا بعد از پخش سریال از آن راضی هستید، عنوان کرد: صادقانه بگویم من از کار راضی هستم، اما پنج درصد توانم به لحاظ فکری، آرتیستی، تمرکز روی بازیگر و متن صرف این کار شده است و ۹۵ درصد توان من‌ صرف تولید شده است. گرفتن امکانات، پول و اعتمادسازی خیلی بهتر از این می‌توانست باشد و ما خیلی سکانس‌هایی داشتیم که به خاطر نداشتن پول نتوانستیم تولید کنیم. انتظار نداشتم در اولین کارم به من اعتماد کامل شود، اما این محصول ازخودگذشتگی یک گروه درجه یک است.
وی در انتقاد به برخی نهادهای مسئول در ساخت آثار سینمایی دفاع مقدس گفت: ای کاش این سازمان‌ها و نهادهای مسئول منحل شوند چراکه با روح کارمندی نمی‌شود این پروژه‌ها را پیش برد. آدم‌ها در طول پیگیری‌ها خسته می‌شوند و می‌بُرند! اگر اینها نباشند کارها بهتر جلو می‌رود. من حتی گاهی برای دریافت امکانات جلوی همین سازمان‌ها تحصن کردم تا بتوانم نامه بگیرم! البته اگر «بازیگر» نبودم این کار به پایان نمی‌رسید، چون من تریبون داشتم و صدایم  برای پیش بردن کار می‌رسید. این اثر محصول پنج درصد توان ماست چراکه 95درصد توان ما را دوندگی برای دریافت مجوزها، امکانات و پشتیبانی برای تولید گرفت؛ اگرچه از محصول نهایی در حد نمره قبولی راضی هستم. حجازی‌فر در همین زمینه از ارتش جمهوری اسلامی به طور ویژه تشکر کرد و گفت: با اینکه نتوانستیم نقش بی‌نظیر ارتش را در عملیات والفجر و رمضان در این اثر به خوبی نشان دهیم ولی باید صادقانه از همراهی منحصر‌به‌فرد ارتش در این اثر تشکر کنم، آنها خیلی جاها با ما همراهی و کمک کردند.
 او ادامه داد: می‌توانم یک شوخی هم داشته باشم؛ بچه‌ها به من‌ می گویند چرا اینقدر سر یک ویرگول سخت می‌گیری، گفتم این سریال مناسب و خوبی خواهد بود، این کار جای مختارنامه را می‌گیرد و ۱۰ سال دیگر نگوییم‌ ای کاش آن کار را درست می‌کردیم. صادقانه بگویم من به نمایندگی از تیمی اینجا هستم که نمره قبولی را گرفته است و خدا را شکر راضی هستم.
حجازی‌فر در بخشی از گفت‌و‌گو توضیح داد: زمان پرداختن به بعضی از چیز‌ها در دفاع مقدس رسیده است.
یک جا‌هایی بیش از حد احتیاط می‌کنیم و نگفتن اینها باعث ایجاد سؤال می‌شود و من کلی سؤال داشتم که وقتی دسترسی به منابع پیدا می‌کنم، خیلی از سؤالات برطرف می‌شود. چرا اجازه ندهیم اینها گفته شود و خیلی از سؤالات از بین بر‌ود؟ به واسطه چند نفر از دوستان که پای کار بودند، ما به بخش‌هایی پرداختیم که تاکنون در هیچ اثر نمایشی به لحاظ طرح موضوع به آنها پرداخته نشده بود.

جستجو
آرشیو تاریخی