یادداشت
کارنامه رسوایی آقای گزارشگر!
حسامالدین برومند
سردبیر
یکی از اضلاع «جنگ ترکیبی» دشمن علیه کشورمان، حربه حقوق بشری است. در اغتشاشات پاییز سال گذشته نیز «سازمان آشوب» از حربه حقوق بشری استفاده کرد و حتی «جاوید رحمان» گزارشگر حقوق بشر در امور ایران، به طور کامل در زمین دشمنان ایران اسلامی بازی کرد! و حتی ژست بیطرفی در قامت گزارشگر حقوق بشر را هم نادیده گرفت! او اخیراً و پس از شکست بزرگ جبهه تجزیهطلبان، سلطنتطلبها، تروریستها و رسانههای تروریستی، آفتابی شد و ایران را ناقض حقوق زنان خوانده است!
از همین روی، در این یادداشت؛ مختصری به سناریوی حقوق بشری علیه ایران در یکسال گذشته و تحرکات عنصری چون جاوید رحمان پرداختهایم که در ادامه میخوانید.
«جاوید رحمان» در قضایای شورش اغتشاشگران ابتدا تلاش کرد مقوله «حجاب» در ایران را در قالب یک موضوع حقوق بشری به پیش کشیده و در حالیکه خود مسلمان است، قانون حجاب در جمهوری اسلامی ایران را نقض حقوقبشر خواند!
«رحمان» در گام بعدی، در مصاحبه اختصاصی با رسانه تروریستی «اینترنشنال» و حمایت آشکار از آشوبگران و اغتشاشگران، از موضع بیطرفی گزارشگری حقوق بشر خارج شد و با رویکرد مغرضانه در مورد وضعیت حقوق بشر ایران اظهار نظر کرد؛ به گونهای که گزارشها و مواضع او یک دیکته تمامعیار از روی دست ضدانقلاب بود!
این آقای گزارشگر همچنین در گزارش سال گذشته خود و در بحبوحه اغتشاشات (۴ آبان 1401) و همچنین کنفرانس خبری در نیویورک (۵ آبان 1401) بهراحتی جنایت تروریستها در حرم شاهچراغ و خشونتهای داعشی سازمان آشوب و اغتشاش را سانسور کرد!
جالبتر اینکه جاوید رحمان، در همان آبانماه پارسال مدعی شده بود که حقوق مردم کرد در ایران همیشه نادیده گرفته شده است؛ مثلاً ژینا اسم کردی است اما سیستم ثبت احوال ایران هیچ وقت به مهسا امینی اجازه ثبت این اسم را نداده است! این درحالی بود که پس از طرح این ادعا، روابط عمومی سازمان ثبت احوال کشور در 14 آبانماه 1401 اعلام کرد: «اخیراً گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران مطلبی تحت عنوان اینکه سیستم ثبت احوال ایران هیچ وقت به مهسا امینی اجازه ثبت اسم ژینا را نداده که این موضوع کاملاً کذب است و صحت ندارد و انتخاب این نام یا تغییر به نام ژینا ممانعتی ندارد، بهطوری که هماکنون در کل کشور تعداد 6 هزار و 268 نام ژینا وجود دارد و در کردستان 2 هزار و 18 و در سقز [محل تولد و زندگی مرحومه مهسا امینی] 297 اسم ژینا در سیستم ثبت احوال ایران به ثبت رسیده است.»
خب! با این همه افتضاحات و رسواییهایی که جناب جاوید رحمان به بار آورده است؛ اکنون و پس از گذشت یکسال از شکست دروغ زن زندگی آزادی، او در جلسه فرعی حقوق بشر پارلمان اروپا سخنان مداخلهجویانه و ادعاهای واهی از وضعیت زنان در ایران ارائه داده و تازه مدعی است که چرا او را به ایران راه نمیدهند؟!
اما دو نکته مهم در پایان این نوشته خالی از لطف نیست؛ اول اینکه تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران، فاقد وجاهت حقوقی است و از همان سال ۱۳۹۰ که قطعنامه تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران با کارگردانی امریکا تصویب شد؛ شواهد نشان میداد که مأموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران، بیرون از بسترهای حقوقی و موازین حقوق بشر است و او را گماردهاند تا از حقوق بشر به عنوان ابزار فشار علیه ایران اسلامی استفاده کند. قبل از جاوید رحمان، عاصمه جهانگیر و احمد شهید هم نشان دادند گماردهای بیش نیستند و به بازی گرفته شدهاند! دوم اینکه دشمنان جمهوری اسلامی همه ظرفیتها و توان خودشان را به صحنه آوردند تا با حربه حقوق بشری، ایران را در موضع انفعال و ضعف قرار دهند اما رئیسجمهورکشورمان هفته گذشته و در مجمع عمومی سازمان ملل، پدرجد حقوق بشر غربی را به محاکمه کشاند: «آیا امریکا که خود بزرگترین زندان مادران در جهان را دارد، میتواند صادقانه نگران حقوق زنان باشد؟»
اکنون باید در امتداد این سؤال از جناب جاوید رحمان پرسید، آیا بازی در زمین امریکا و گزارشهای کذب علیه ایران، چیزی جز رسوایی است؟!