آتش زدن کاه؛ مرگ تدریجی شالیزارها

برخی به اشتباه تصور می‌کنند آتش زدن کاه و کلش، نیاز کمتری به استفاده از سموم در کشت دوم را فراهم می‌کند اما آنچه که امروز به‌صورت علمی اثبات شده است نابودی اکوسیستم و ویرانی ساختمان خاک است. فرهنگ‌سازی درباره عوارض جبران‌ناپذیر آتش زدن کاه و کلش برای کشاورزان به دلیل آسیب زدن به ساختار خاک و نامرغوبی محصولات بعدی و از طرفی آلودگی و آسیب به محیط زیست  تاکنون نتیجه بخش نبوده است.نابودی موجودات مفید خاک، افزایش مصرف کودهای شیمیایی و کاهش بازدهی زمین، فرسایش خاک در بلند مدت، کاهش رطوبت خاک و افزایش مصرف آب در طول دوره رشد، آلودگی محیط زیست و بروز بیماری‌های تنفسی بخصوص برای کودکان و سالمندان و سفت شدن لایه‌های خاک و کاهش نفوذ پذیری آن از مهمترین عوارض جبران ناپذیر سوزاندن کاه و کلش در مزارع است.

 

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و دویست و هفتاد و شش
 - شماره هشت هزار و دویست و هفتاد و شش - ۱۹ شهریور ۱۴۰۲