«ایران» از تداوم هلاکت مشکوک اعضای رده بالای منافقین و وخامت وضعیت تشکیلاتی آنها گزارش می‌دهد
مرگ‌های زنجیره‌ای در اشرف 3
اینجا ستون «ذره بین» است و ما با دقت بیشتری به جزئیات یک سوژه خبری پرداخته ایم:
باز هم یک مرگ دیگر برای عناصر رده بالای منافقین رقم خورد تا گمانه سلسله‌وار و سیستماتیک بودن این مرگ‌ها بیش از پیش تأیید شود.
23 مرداد بود که وب سایت‌ها، کانال‌ها و صفحات مجازی وابسته به سازمان منافقین، خبر مرگ «منیر دژ» از اعضای شورای مرکزی سازمان و تسلیت سرکرده این گروهک را بدون هیچ اشاره‌ای به چگونگی مرگ او منتشر کردند.
روز گذشته اما منابع آگاه علت مرگ این عضو تبهکار منافقین را فاش کردند؛ به گزارش تسنیم، «دژ» مدت‌‌ها بیمار بوده و سران گروهک منافقین با درمان او در خارج از اشرف3 مخالفت کرده بودند و همین امر دلیل خودکشی بوده است.
این چندمین مرگ متوالی مشکوک در میان اعضای رده بالای این گروهک طی هفته‌های اخیر است. پیش از این، عذرا طالقانی (سوسن)، اسماعیل علیپور و برخی دیگر از اعضای این سازمان به طرز مشکوکی درون کمپ به هلاکت رسیدند.
تداوم بازخواست دولت آلبانی از منافقین در یک سو و تعقیب قضایی مرکزیت سازمان توسط جمهوری اسلامی از سوی دیگر، موجب بروز وحشت در میان اعضا و تشدید تمایل به خروج از فرقه و نهایتاً مسأله‌دار شدن اعضا در تمام رده‌های سازمان شده است.
منیر دژ که بود؟
منیر دژ از اعضای باسابقه منافقین، جدیدترین فرد کشته شده در این گروهک است که در کارنامه خود حضور در آشوب مسلحانه 30خرداد 1360 و عملیات فروغ جاویدان (مرصاد) را نیز دارد. به گزارش تسنیم، او که بعدها به عضویت شورای مرکزی این گروهک درآمد، از سال 1392 درگیر بیماری قلبی (prosthetic valve disease and cardiac failure) بود و به خاطر نارسایی قلبی و استفاده از 2 دریچه قلب مصنوعی، به تنگی نفس و تپش قلب مبتلا بود.
دژ در سال 98 پس از شدت گرفتن بیماری‌اش خواستار حمایت درمانی و موافقت سازمان با انتقالش به آلمان جهت پیگیری روند درمانی‌اش شد، اما همزمان با وقوع حوادث آبان آن سال و شروع اغتشاشات در ایران از او خواسته شد تا پایان سال صبر کند و علت آن هم ادعای قریب‌الوقوع بودن سقوط جمهوری اسلامی اعلام شد! اوضاع جسمی این عضو شورای مرکزی منافقین در سال 1401 با شدت گرفتن بیماری‌اش (که با بی‌توجهی سران این گروهک همراه بود) وخیم‌تر شد، به نحوی که دیگر توان هیچ فعالیتی نداشت.
با این حال باز هم اجازه درمان به او داده نشد. این وضعیت نهایتاً موجب اعتراض و تهدید به خودسوزی او در خردادماه سال‌جاری شد. نهایتاً با عدم موافقت مجدد سران منافقین با خروج وی از اشرف - که می‌ترسیدند این خروج و حضور وی در فضای عمومی تبعات زیادی از جمله در زمینه حقوق بشری برایشان داشته باشد- منیر دژ عضو باسابقه این گروهک، دست به خودکشی زد.
در این میان برخی هم معتقدند، این مرگ با صحنه‌سازی منافقین برای خلاص شدن از شر او رقم خورده است. شایان ذکر است تحولات برون مرزی سازمان طوری رقم خورده که روند «مسأله‌دار شدن» اعضای آن، چنان با سرعت پیش می‌رود که نه اعضای عادی بلکه رده‌های بالای منافقین دچار سردرگمی و شورش شده‌اند، به طوری که در یکی از جلسات شورای مرکزی سازمان، از این وضع با عنوان «فروپاشی تشکیلاتی» اعضا یاد شد؛ وضعیتی که بنا به کارنامه سیاه سازمان، پاکسازی سیستماتیک عناصر مسأله‌دار و نامطلوب را در پی داشته و خواهد داشت.
گفتنی است، در ابتدای مردادماه سال جاری نیز یکی از افراد بریده از سازمان به نام «بیجار رحیمی» موفق شد با گریز از اردوگاه، خود را به پلیس برساند و اعلام کرد دیگر حاضر نیست به اردوگاه برگردد. این مسأله منجر به تشدید بازرسی‌های درون تشکیلاتی از یک سو و افزایش احتمال فرارهای مشابه شده است.