در حافظه موقت ذخیره شد...
بررسی فاجعه زیست محیطی که زنگ هشدار را به صدا درآورد
خیانت با غذا دادن به خرس مادر و توله‌هایش
این خرس‌ها که باید زندگی در حیات وحش را بیاموزند و وحشیگری‌شان برای مقابله با خطرات و پرورش خوی شکارشان را حفظ کنند به حیوانات دست آموزی تبدیل می‌شوند که دیگر فاصله از انسان برایشان مهم نیست و احتمال اینکه بزودی آنها را در بافت روستایی و شهری مشکین شهر ببینیم زیاد است.
متأسفانه گردشگران تنها برای سرگرمی و چند فیلم و عکس چنین خیانتی را به حیات وحش می‌کنند و البته این تنها مورد نیست!
در سال‌های اخیر میزان حساسیت مردم و افکار عمومی نسبت به بحران‌های زیست محیطی و لزوم حفاظت از حیات وحش افزایش یافته است و این اتفاق بسیار خوبی است.
در یک دهه گذشته تعداد انجمن‌ها و نهادهای مدنی حامی محیط زیست و حیوانات در کشور افزایش قابل توجهی داشته است و این نهادها در مواقع حساس به داد طبیعت کشور رسیده‌اند اما برخی از این اشخاص و نهادها متأسفانه از سر دلسوزی و ناآگاهی اقدام به انجام کارهایی می‌کنند که آسیب‌های جبران ناپذیری را بر پیکره محیط زیست و بویژه حیات وحش کشور وارد می‌کند.
غذا رسانی به حیوانات در تمامی دنیا بر پایه اصول و قواعدی است که عمدتاً دولت‌ها و نهادهای متولی محیط زیست میزان و زمان آن را تعیین و اقدام به این کار می‌کنند که معمولاً شامل حال گونه‌های بشدت در معرض خطر تهدید و یا در معرض انقراض و آن هم در شرایط بسیار خاص انجام می‌گیرد.
متأسفانه غذا رسانی به سگ‌ها و گربه‌ها تبدیل به عادت در برخی از شهروندان دوستدار حیوانات شده است و این عادت باعث شده تا آنها با دریافت حس امنیت غذایی شروع به تولید مثل بیش از حالت طبیعی کنند و اکنون گونه غالب اکثر شهرهای کشور و حتی اکوسیستم‌های اطراف شهرها را سگ‌ها و گربه‌های اهلی تشکیل داده‌اند.
غذا رسانی به حیوانات وحشی آسیب‌هایی دارد که در مواردی غیرقابل جبران است. این کار بسیار نادرست و تبعات بهداشتی و ضد حفاظتی برای انسان و این گونه‌ها به دنبال خواهد داشت.
تنها مرجع رسمی برای غذا رسانی در صورت نیاز برای حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست و ادارات تابعه آن در استان‌ها است. از تمامی مردم و نهادهای مردمی درخواست داریم که سرخود اقدام به انجام این کار نکنند و میراث طبیعی کشور را قربانی دلسوزی ناآگاهانه خود قرار ندهند.
تغذیه حیات وحش می‌تواند اثرات منفی هم بر حیوانات و هم بر محیط زیست داشته باشد.هنگامی که حیوانات وحشی تغذیه می‌شوند، آنها به تعامل انسانی عادت می‌کنند و ممکن است ترس طبیعی خود را از انسان از دست بدهند، که می‌تواند منجر به موقعیت‌های خطرناکی هم برای حیوانات و هم برای مردم شود.
علاوه بر این، تغذیه حیوانات وحشی می‌تواند رژیم غذایی و رفتار طبیعی آنها را تغییر دهد و منجر به مشکلات سلامتی و عدم تعادل اکولوژیکی شود.
همچنین می‌تواند رقابت بین گونه‌های مختلف برای غذا ایجاد کند و گونه‌های غیر بومی را جذب کند که می‌تواند به اکوسیستم محلی آسیب برساند.
در نهایت، تغذیه حیات وحش می‌تواند منجر به افزایش جمعیت و انتقال بیماری در بین حیوانات شود.
بنابراین به طور کلی توصیه می‌شود از غذا دادن به حیوانات وحشی خودداری و از فاصله ایمن آنها را مشاهده کنید. در بعضی از کشورهای جهان حتی برای افرادی که به حیات وحش غذا می‌دهند مجازات تعیین شده است.مجازات تغذیه حیات وحش بسته به مکان و قوانین خاص موجود در آن متفاوت است.
در برخی مناطق، تغذیه حیات وحش ممکن است غیرقانونی باشد و می‌تواند منجر به جریمه یا حتی زندان شود زیرا تغذیه حیوانات وحشی همچنین می‌تواند پیامدهای منفی هم برای حیوانات و هم برای محیط زیست داشته باشد و الگوهای تغذیه طبیعی را مختل کند. با افزایش این نوع رفتارهای نامناسب در ایران به نظر بد نیست که در کشورمان هم در مورد قوانین و مقررات تغذیه حیات وحش با هماهنگی سازمان حفاظت محیط زیست و همراهی مجلس و قوه قضائیه اقدامات لازم صورت گیرد.
