مادر نیلوفر آبی
محمد احسان مفیدیکیا
منتقد
لوتوس، نیلوفر آبی است، ریشه در خاک، ساقه در آب و رو به خورشید دارد. هرچه هست، همه پاکی و تهذیب نفس است و البته که باغبانش، عاشق گل زیبایی است که کاشته، اما این بار دست روزگار، مادر نیلوفر آبی را از او دور ساخته و او هر روز باید از پنجرهای تنگ، به گل و گلدان خود نگاه کند و در حسرت دست کشیدن بر گلبرگهایش بسوزد.
این داستان همیشگی فراق است، درد جانکاه دوری از محبوب، داستان مادر پیری است که بیش از 12 سال نتوانسته برای پسرش لالایی بخواند و تنها دل به خیالش خوش کرده. تصاویر شاعرانه، بکر و زیبا از تنهایی خارخانم ولیپور مادر شهید علی اکبر کریمی است، که در انتهای فیلم پس از سالها اجازه مییابد به جزیرهای کوچک در دریاچه سدی برود که پیشتر مانع دیدار او و مزار پسر شهیدش نبود.
قابهایی هنرمندانه و کمنظیر، متنی روان و صدایی گرم و گیرا با آن لهجه ناب و دوستداشتنی مازنی، پایانی غافلگیرکننده که همزمان ایثار و رخدادهای زیست محیطی را به تصویر میکشد و بسیار عبارات از این دست ویژگیهای بارز مستند کوتاه لوتوس است که تهیه، کارگردانی، نویسندگی، تصویربرداری و تدوینش را محمدرضا وطندوست، مستندساز خوب کشورمان به عهده داشته است.
حاصل این همه تلاش و هنر وطندوست، راهی تعدادی از جشنوارههای ملی و بینالمللی از جمله جشنواره اکو در انگلیس، جشنواره سینما و طبیعت اسپانیا، جشنواره گیملی کانادا، جشنواره بیگ اسکای ایالات متحده، جشنواره بینالمللی فیلم بیروت و دیگر رویدادهای فرهنگی معتبر شده و جوایز ارزندهای را از آن خود کرده است.
این مستند اکنون به جشنواره بینالمللی فیلم حوا راه یافته و در همین روزها، دوباره منتظر چشمان زیباپسند مخاطبان فیلم مستند است.