محمد محمدی سدهی
روزنامه نگار

همیشه با شنیدن بازی‌های دوستانه تیم ملی فوتبال به یاد بازی‌های تیم ملی با تیم‌های بزرگ دنیا همچون آلمان، دانمارک، کرواسی و حتی اینترمیلان می‌افتیم؛ دیدارهایی که در دهه 70 و 80  شمسی برگزار شد. مثلاً در بازی با آلمان تیم ملی این کشور با همه ستاره‌های خود به تهران آمد و در حضور بیش از 100 هزار هوادار در آزادی با 2 گل پیروز شد. در آن زمان به دلیل برگزاری بازی‌های دوستانه خوب دیدن چهره‌هایی مثل بالاک، لام، لمن، کلوزه، شواین اشتایگر، دایسلر، اشنایدر، پودولسکی و... در ورزشگاه آزادی برای تماشاگران هیجان خاصی برای هواداران فوتبال ایران داشت اما حالا تصور حضور بازیکنان بزرگ در ورزشگاه آزادی تا حدود زیادی رؤیاپردازی به نظر می‌رسد. در سال‌های اخیر ضعف تیم ملی برای برگزاری بازی‌های دوستانه با تیم‌های مطرح دنیا همواره به چشم آمده و حالا می‌بینیم که شاگردان امیر قلعه‌نویی در یک تورنمنت به نام کافا با تیم‌های درجه چندم همچون افغانستان و قرقیزستان بازی می‌کند. بازی با این تیم‌ها با انتقاد کارشناسان فوتبال همراه بود و حتی این موضوع صدای خداداد عزیزی، غزال تیزپای آسیا هم درآورد و او در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» این‌گونه به بازی‌های دوستانه تیم ملی در کافا و برنامه‌ریزی فدراسیون فوتبال اعتراض کرد.

بازی در تورنمنت کافا مقابل تیم‌هایی نظیر افغانستان و قرقیزستان کمکی به فوتبال ایران می‌کند؟
فکر می‌کنم این بازی‌ها مسخره است و یک بچه هم می‌داند که این بازی‌ها کمکی به تیم ملی نمی‌کند. شأن تیم ملی این نیست که با چنین تیم‌هایی بازی کند و بهتر است که مسئولان حداقل شأن تیم ملی را حفظ کنند. فدراسیون می‌توانست به بازیکنان استراحت دهد تا اینکه بازیکنان بخواهند در این مسابقات سطح فوق‌العاده پایین حاضر شوند و با چنین تیم‌هایی بازی کنند.
البته فدراسیون فوتبال به دلیل تحریم‌ها نمی‌تواند بازی‌های خوبی برای تیم ملی در نظر بگیرد، به نظرت این یک ضعف است؟
بحث تحریم بهانه‌ای شده برای برخی‌ها. فدراسیون فقط می‌گوید که ما تحریم هستیم و نمی‌توانیم با تیم‌های صاحب‌نام بازی کنیم. این درست که ما به دلیل مسائل خارج از زمین فوتبال مشکلاتی برای برگزاری بازی با تیم‌های صاحب‌نام دنیا داریم، اما این مشکلات آنقدر که مسئولان فدراسیون می‌گویند بزرگ نیست و ما می‌توانیم چند بازی دوستانه خوب داشته باشیم. همان‌طور که در سال‌های گذشته توانستیم بازی‌های خوبی برای تیم ملی تدارک ببینیم.
پس به قول مهدی طارمی، کافا کمکی به تیم ملی نمی‌کند؟
بله، از نظر من و خیلی‌های دیگر که کارشناس فوتبال هستند، کافا به تیم ملی کمکی نمی‌کند و ما برای محک خوردن و مشخص شدن نقاط ضعف و قوت‌مان باید با تیم‌های صاحب‌نام دنیا بازی کنیم نه با افغانستان و قرقیزستان. فدراسیون فوتبال می‌توانست با یک برنامه‌ریزی خوب بهترین استفاده را از فیفادی بکند و تیم ملی با حریفان قدرتمندتری بازی کند. تیم ملی بازی‌های مهمی در پیش دارد و باید برای حضور در این مسابقات برنامه داشت، نه اینکه بخواهیم با چند بازی دوستانه سطح پایین خودمان را آماده کنیم.
زمانی تیم ملی با آلمان بازی دوستانه برگزار می‌کرد اما حالا...
آن دوران دیگر تمام شد و افغانستان و قرقیزستان جایگزین آلمان شده‌اند (با خنده) ببیند بازی با تیم‌های باکیفیت و بزرگان فوتبال دنیا باعث می‌شود تا بازیکن حداقل یک چیزی یاد بگیرد و علاوه بر این دیگر استرس رویارویی با بهترین بازیکنان دنیا را نداشته باشد و حداقل در یک بازی رسمی بتواند عملکرد نرمالی داشته باشد.
نزدیک‌ترین مسابقات تیم ملی جام ملت‌هاست، با وجود این باز هم باید حسرت قهرمانی در جام ملت‌ها را بخوریم؟
اگر برنامه‌ریزی فدراسیون فوتبال همین باشد قطعاً در جام ملت‌ها اتفاقی نمی‌افتد. در واقع اگر ما دنبال یک اتفاق خوب در مسابقات معتبر جام ملت‌ها هستیم، نباید به این اتفاق خوب دل ببندیم چرا که در آنجا تیم‌هایی همچون ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و حتی عربستان حضور دارند و با تمامی امکانات و تمام زورشان می‌آیند تا جام بگیرند. باید شانس بیاوریم که ژاپن و تیم‌های دیگر با تیم‌های زیر 23 سال خود به جام ملت‌ها بیایند. جام ملت‌ها برای این تیم‌ها جنبه بازی تدارکاتی دارد و آنها به فکر جام جهانی 2026 هستند و می‌خواهند بازیکن بسازند. این در حالی است که ما به تنها چیزی که فکر نمی‌کنیم جام جهانی 2026 است.
یعنی با این همه بازیکنان خوب و لژیونری که داریم نمی‌توانیم در جام ملت ها امیدوار باشیم؟
ما همیشه بازیکنان خوبی داشتیم اما با این بازیکنان باکیفیت نتیجه نگرفتیم. تیم ملی در حال حاضر از نظر بازیکن شرایط خوبی مثل گذشته دارد اما این تنها نقطه قوت ماست و نمی‌توانیم به آن دل ببندیم. فوتبال یک بازی تیمی است و در واقع باید همه بازیکنان آماده و هماهنگ باشند تا تیم نتیجه بگیرد. این آمادگی به بازی‌های دوستانه، برگزاری اردو و سایر موارد مربوط می‌شود که ما اکثراً در این زمینه ضعیف هستیم.
یکی از موضوعاتی که در روزهای اخیر سروصدای زیادی به پا کرد، بحث قانون ثبت قراردادهاست، به نظرت این قانون اجرا می‌شود؟
اگر واقعی و قانونمند باشد و این قانون برای تمامی تیم‌ها باشد، اتفاق خوبی است و دیگر شاهد اتفاقات عجیب و غریب در تیم‌های باشگاهی نخواهیم بود. در فوتبال دنیا این سقف قرارداد وجود دارد و این قانون چیز عجیب و غریبی نیست اما به‌نظر من اصلاً این قانون در کشور ما اجرا نمی‌شود. این تنها یک بازی دورهمی است و مسئولان برای اینکه بی‌کار نباشند چنین قانونی را درست کردند که برای هیچ‌کس مهم نیست.
می‌دانی که این موضوع با اعتراض تیم‌ها همراه بود؟
ببینید مثلاً تیمی مثل سپاهان می‌تواند این قانون را رعایت کند؛ قطعاً نمی‌تواند یا مثلاً باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس با آن همه هوادار و انتظار از این تیم‌ها می‌توانند این قانون را رعایت کنند. قطعاً نمی‌توانند. بازیکن باکیفیت و حرفه‌ای پول حرفه‌ای می‌خواهد و این موضوع در فوتبال ما جا افتاده.
البته راه دور زدن این قانون هم وجود دارد!
بله! در فوتبال ایران چیزی به نام صداقت وجود ندارد. ما نمی‌توانیم قرارداد بازیکنان را کنترل کنیم. یک بازیکن می‌گوید که 10 میلیارد تومان از یک تیم می‌خواهد و باشگاه با او براساس سقف مورد نظر قرارداد می‌بیند اما در ازای آن، پول زیرمیزی و یا سکه می‌دهد. این قانون سال‌ها پیش شکست خورده و حالا هم محکوم به شکست است.