فائزه زمانی /19 سال از آخرین قهرمانی آرسنال در لیگ جزیره می‌گذرد؛ آنها این فصل تا دقایق آخر ایستادگی کردند اما بعد از 8 ماه پادشاهی درست در آستانه تاج‌گذاری، تاج و تخت را تقدیم منچسترسیتی کردند. سیتی قهرمان لیگ شد، آرسنال ماند و یک حسرت 20 ساله. در یک نگاه کلی شاید بتوان گفت منچستریونایتد تن‌هاخ این فصل موفق‌تر از آرسنال صدرنشین 8 ماهه لیگ جزیره بود.
آرسنالی‌ها که فصل قبل با 69 امتیاز پنجم شدند، امسال بعد از 7 سال انتظار سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را به چنگ آوردند، سهمیه‌ای که تنها و مهم‌ترین دستاورد آنها در این فصل بود. پایان این انتظار 7 ساله کم چیزی نبود اما شاید طعم گس نایب قهرمانی است که طعم شیرین این سهمیه را خنثی کرده است. اما نمی‌شود پیشرفت 3 پله‌ای آرسنال نسبت به فصل قبل را نادیده گرفت، پیشرفتی که حاصل اعتماد سران توپچی‌ها به میکل آرتتای جوان است.
هدیه دادن صدر بعد از 248 روز و نایب قهرمانی لب مرز قهرمانی، تنها ناکامی این فصل شاگردان آرتتا نبود، آنها هم چنین از دور سوم جام اتحادیه، دور چهارم FA کاپ و یک‌هشتم نهایی لیگ اروپا حذف شدند تا ناکامی‌های این فصل‌شان کامل شود.
اما درست یک پله پایین‌تر، منچستریونایتد با رکورد شکست‌ناپذیری در 28 بازی اخیر خانگی خود، با 24 برد، 4 تساوی و 16 کلین شیت، یک هفته مانده به پایان، خود را تا رده سوم بالا کشاند و بالاخره سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را قطعی کرد. شیاطین سرخ که فصل قبل با 58 امتیاز ششم شده بودند، این فصل بعد از مدت‌ها اعتبار خود را زنده کرده و روزهای خوبی را با اعتماد به تن‌هاخ هلندی سپری کردند. آنها علاوه بر سهمیه لیگ قهرمانان، قهرمان جام اتحادیه شدند و با صعود به فینال جام حذفی، 13 خرداد در ومبلی مقابل منچسترسیتی قرار خواهند گرفت، شاید شانس کم‌تری برای این قهرمانی داشته باشند اما دست و پا بسته هم نخواهند بود. اما در این بین با یک نگاه کلی به نقل و انتقالات و مهره‌های دو تیم، به نظر می‌رسد که منچستر ترکیب قوی‌تری نسبت به آرسنال داشته است، از دخیا که با 16 کلین شیت دستکش طلای خود را قطعی کرده است گرفته تا برونو فرناندز، کاسمیرو، واران و سانچو.
شاید نقطه ضعف مشترک دو تیم این فصل، بازی‌های بزرگ بود، برای مثال اگر آرسنال 2 بازی رفت و برگشت خود مقابل سیتی را برده بود اصلاً کار به هفته پایانی نمی‌کشید و حالا آنها قهرمان لیگ بودند، با این حال اما آرتتا این فصل در بازی‌های بزرگ عملکرد بهتری نسبت به یوناتید داشت و شاید همین موضوع هم باعث شد تا حالا یک هفته مانده به پایان لیگ، یک پله بالاتر از تن هاخ بایستد.