حالا که یحیی گلمحمدی چهارمین فصل حضورش روی نیمکت پرسپولیس را تجربه کرده، فرصت مناسبی است که عملکردش با برانکو ایوانکوویچ سرمربی کروات و سابق سرخپوشان مقایسه شود. مربیانی که هر دو در دوره چهار سالهشان، سه قهرمانی لیگ و یک نایب قهرمانی در این رقابتها و همچنین یک حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کردهاند. یحیی در حالی سرمربی پرسپولیس شده بود که نزدیک به 1200 روز، هیچ مربی ایرانی روی نیمکت این تیم ننشسته بود. مأموریت مهم یحیی، حفظ میراث برانکو بود. مربیای که به هشت فصل حسرت قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر پایان داد و بنیانگذار این تیمی است که حتی بدون خودش هم قهرمان میشود. البته یکی از همان 8 سال حسرت پرسپولیس در کسب جام، با خود برانکو بود. ایوانکوویچ در اولین فصل حضورش روی نیمکت پرسپولیس، به امتیاز استاندارد برای قهرمانی در لیگ نرسید و با 57 امتیاز فصل را به پایان رساند و تیمش با تفاضل گل نسبت به استقلال خوزستان دوم شد. یحیی اما مثل برانکو نیازی نداشت که در فصل اول حضورش، تیم را از نو بسازد. او کافی بود به روند خوب تیم همراه با گابریل کالدرون ادامه دهد و از میراث برانکو محافظت کند. مأموریتی که گلمحمدی از آن سربلند خارج شد. پرسپولیس نسبت به آخرین سال برانکو، 10 گل بیشتر زد و شش امتیاز بیشتر هم کسب کرد. البته 34 تا از 67 امتیاز پرسپولیس در آن سال، در 16 هفته نخست جمعآوری شده بود که سرمربی آرژانتینی روی نیمکت این تیم مینشست. تا قبل از حضور گلمحمدی هم پرسپولیس در هر بازی 54 درصد مالکیت توپ داشت و به طور میانگین 12 شوت میزد، روندی که در 14 بازی حضور یحیی گلمحمدی هم حفظ شد. یحیی در فصل دومش به تنهایی، تعداد امتیاز فصل قبل پرسپولیس را تکرار کرد و دوباره با 67 امتیاز قهرمان شد. رکورد امتیازی که برانکو هیچ وقت در 4 سال حضورش روی نیمکت پرسپولیس به آن نرسیده بود. پرسپولیسِ یحیی به اندازه برانکو مالک توپ نبود، اما به همان اندازه خطرناک و گلزن ظاهر شد. در سال سوم، تیمهای -برانکو و یحیی- هر دو مربی افت کردند اما تیم پروفسور بهترین خط دفاع و خط حمله لیگ را با هم به دست آورد تا باز هم قهرمان شود اما در فصل سوم گل محمدی، فرهاد مجیدی گوی سبقت را از او گرفت و استقلال را قهرمان کرد. سال چهارم را میتوان ضعیفترین فصل پرسپولیسِ برانکو دانست و افت پرسپولیس در عملکردهای فنی، این هشدار را به سرمربی محبوب پرسپولیسیها داد که در اوج و همراه با قهرمانی کنار بکشد، اما پرسپولیسِ یحیی در سال چهارم هم افت نکرده و به اندازه بهترین سال برانکو، امتیاز جمع کرد. پرسپولیس نسبت به دو فصل قبلی مالکیت توپ کمتری داشته و شوت کمتری هم زده، اما باز هم 46 گل زد تا فقط یک گل کمتر از بهترین فصل دوران گلمحمدی زده باشد. گلمحمدی تغییرات زیادی در تیمش داشته و حالا دیگر این امتیازها را باید به نام خود او دانست. هر چند که قطعاً این روند را مدیون آرامش، اطمینان و پروژه موفقی است که برانکو برای پرسپولیس ساخته است. علیرضا بیرانوند، کمال کامیابینیا، مهدی ترابی، امید عالیشاه، سروش رفیعی و سیامک نعمتی، شش بازیکنی هستند که در آخرین فصل حضور برانکو هم لباس پرسپولیس را پوشیده بودند و همچنان در این تیم حضور دارند. هر چند که نیمی از اینها هم در این مدت یک رفت و برگشت به پرسپولیس را تجربه کردهاند.