محمدمحمدی سدهی
روزنامه نگار

بیست و دومین دوره لیگ برتر در حالی با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید که این دوره از لیگ برتر بخصوص در هفته‌های پایانی جذابیت بسیار زیادی داشت و رقابت در صدر جدول بین تیم‌های پرسپولیس، سپاهان و استقلال بسیار فشرده بود و قهرمان هفته آخر مشخص شد. جلال چراغپور، کارشناس فوتبال کشورمان به تحلیل بیست و دومین دوره لیگ پرداخت و لیگ برتر را از 4 زاویه بررسی کرد. او اعتقاد دارد که کارشناسان فوتبال همیشه از یک زاویه به لیگ برتر نگاه می کنند، در صورتی که باید زوایای مختلف را برای یک تحلیل جامع از مسابقات لیگ در نظر گرفت.

زاویه اول: چرخشی بودن 4 تیم بالای جدول
چراغپور در ابتدا با اشاره به تغییراتی که در صدر جدول لیگ برتر اتفاق افتاد، می گوید: «در این دوره از مسابقات 4 تیم صدرنشین، برخی مواقع صدر جدول را به دیگری تقدیم می کردند. پرسپولیس در مقطعی 8 امتیاز جلو افتاد اما به یکباره به دلیل اشکالاتی که برای این تیم بوجود آمد، امتیاز از دست داد و به رده پایین‌تر سقوط کرد. در این بین تیم‌های سپاهان، استقلال و حتی گل گهر هم در صدر قرار گرفتند. این چرخش‌ها نشان از رقابتی بودن و طبیعی بودن مسابقات داشت. این موضوع باعث می‌شود تا شائبه معماری بودن مسابقات بوجود نیاید.»
این کارشناس فوتبال در ادامه می افزاید: «سپاهان در هفته بیست و هفتم در خانه مقابل ملوان متوقف شد و 2 امتیاز از دست داد. اگر این تیم آن 2 امتیاز را از دست نمی داد، حالا قهرمان لیگ بود اما سپاهان به دلیل اشتباه استراتژی مورایس مقابل ملوان پیروز نشد. سرمربی سپاهان در بازی مقابل تیم ته جدولی ملوان به دنبال این بود تا هم برنده شود و هم تفاضل گل خود را بالا ببرد در واقع مورایس طمع کرد و همین طمع باعث از دست رفتن قهرمانی سپاهان شد. این اتفاق در هفته بیست و هشتم هم برای استقلال رخ داد و این تیم در بازی خانگی مقابل صنعت نفت به تساوی دست یافت و همان تساوی در هفته‌های پایانی موجب شد تا آبی‌ها قهرمانی را از دست بدهند.»
او در ادامه به تیم گل گهر اشاره می کند و می‌گوید: «گل گهر در نیم فصل اول صدرنشینی را تجربه کرد اما نتوانست جای خود را در صدر ثابت کند. گل گهر لیگ را خوب آغاز کرد اما در ادامه روند خوب خود را از دست داد و با برخی مشکلات مواجه شد و همین مشکلات باعث شد تا نتواند در ادامه با تیم‌های بالا نشین رقابت تنگاتنگی داشته باشد. گل گهر تیمی نبود که بازی را با 4 گل واگذار کند و این به دلیل از دست دادن سرمربی خود امیر قلعه نویی بود. این تیم اگر قلعه نویی را از دست نمی داد می توانست تا هفته‌های پایانی با تیم‌های صدرنشین باشد.»

زاویه دوم: ضعف داوری
چراغپور بدون اشاره به این موضوع که چه تیمی از داوری‌ها ضرر کرده است، بیان می‌کند: «فوتبال ایران ضعف مفرط داوری دارد و داوری در فوتبال ما بشدت ضعیف است. ضعف در قضاوت‌ها تأثیر آنی و وابسته دارد. تأثیر آنی نتیجه بازی‌هاست و تأثیر وابسته مربوط به جرایم شخصی می‌شود که همین جرایم شخصی می‌تواند باعث شود تا در بازی‌های دیگر تغییر کند. مثلاً یک بازیکن با خطاهای خود باید 3 کارته شود اما این اتفاق نمی‌افتد و این موضوع باعث می‌شود تا ادامه جنگ بدنی از تیم‌های دیگر گرفته شود. فوتبال ما از سیستم داوری کاملاً جلو افتاده است. سرعت فوتبال ما بالاتر از داوران است و داوران برخی صحنه‌های تأثیرگذار را از دست می‌دهند یا زاویه داوران به گونه‌ای است که نمی‌توانند صحنه را به درستی ببینند. فوتبال ما نیمه مدرن شده اما داوری‌ها سنتی است.»

زاویه سوم: جنگ یحیی با 3 مربی خارجی
این کارشناس فوتبال با اشاره به این موضوع که در بیست و دومین دوره لیگ برتر یک جنگ نانوشته وجود داشت، می‌گوید: «پیش از آغاز لیگ و حضور ساپینتو و مورایس و پس از آن خمس در تیم‌های استقلال، سپاهان و تراکتور این سؤال مطبوعات کشورمان بود که آیا مربی ایرانی می‌تواند در جدال با این مربیان خارجی به موفقیت برسد؟ دیدیم که مربی ایرانی می‌تواند. یحیی مربی‌ای است که مطالعه می‌کند و زبان انگلیسی را می‌داند. او علاوه با این ابزار ارتباط خوبی با فوتبال دنیا دارد، در واقع یحیی مربی کاملی است. یکی از نکات مثبت قهرمانی پرسپولیس این بود که مربیان ایرانی به اعتماد به نفس عمیقی دست یافتند.» او بیان می کند: «مربی باید بداند که هر نژادی یک ظرفیت مشخص دارد. مربیان برخی از تیم‌ها بیش از ظرفیت به بازیکنان فشار می‌آورند و همین موضوع باعث مصدومیت و از دست دادن امتیاز شد. دیدیم که در این فصل برخی از بازیکنان کلیدی تیم‌ها آسیب دیدند. اعتقاد من بر این است که گل محمدی بخوبی از ظرفیت‌های نژاد ایرانی آگاه است و با مطالعه‌ای که دارد بخوبی از ظرفیت‌های بازیکنان خود استفاده می کند.»
چراغپور در ادامه به ابزار تیم پرسپولیس اشاره می‌کند و می‌افزاید: «علاوه بر این یحیی ابزار قهرمانی را در اختیار داشت و این تیم در قلب دفاع دو بازیکن خیلی خوب (گئورگی گولسیانی و مرتضی پورعلی گنجی) داشت. گولسیانی نمونه‌ای از یک مدافع کامل است که جای مدافع این چنینی در خط دفاع ما خالی است و می‌بینیم که در این خط به دلیل کمبود چنین بازیکنی دائماً در حال تغییر است. برخی اوقات شجاع خلیل‌زاده را می‌آورند و برخی مواقع مجید حسینی، حسین کنعانی زادگان یا روزبه چشمی می‌آیند و در این خط برای تیم ملی بازی می‌کنند.»

زاویه چهارم: بهبود کیفیت لیگ برتر
این کارشناس فوتبال در خصوص کیفیت لیگ برتر اینگونه صحبت می‌کند: «حقیقتاً لیگ بیست و دوم نسبت به دوره‌های گذشته کیفیت بهتری داشت که این کیفیت به دلیل فاصله نزدیک تیم‌ها بود. البته دلیل این کیفیت هم بی‌ارتباط با حضور 3 مربی خارجی و برخی بازیکنان خوب خارجی در لیگ نبود. در کل لیگ ایران یک گام جلوتر آمده و ما می‌توانیم از این گام بخوبی در تیم ملی‌مان استفاده کنیم.»