محمد محمدی سدهی/ وزارت ورزش و جوانان در حالی یکشنبه شب خبر از حل مالکیت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال داد که این موضوع روز دوشنبه با سکوت محض مسئولان این وزارتخانه به علاوه سازمان خصوصیسازی همراه بود. خبرنگار «ایران» به منظور انتشار جزئیات موضوع حل مالکیت مشترک سرخابیها بارها با مسئولان وزارت ورزش وهمچنین حسین قربانزاده، رئیس سازمان خصوصیسازی تماس گرفت اما هیچکدام از این مسئولان پاسخگوی تماس تلفنی نبودند. این در حالی است که سازمان خصوصیسازی مدتهاست بر عملکرد دو باشگاه استقلال و پرسپولیس نظارت دارد بنابراین سازمان خصوصیسازی اولین جایی است که باید به این پرسش مهم پاسخ دهد که چرا تاکنون درباره مالکیت دو باشگاه سکوت کرده و در ماههای گذشته برای رفع آن تلاش نکرده است. سازمانی که روی مسائل مالی دو باشگاه، حساسیتهای زیادی دارد چرا درباره مشکل بزرگتری همچون مالکیت این دو باشگاه که مانع حضورشان در آسیا میشد، چنین حساسیتی به خرج نداده؟ چرا وزارت ورزش و جوانان که در این زمینه مسئولیت دارد کار را به لحظه آخر کشاند و زودتر اقدامی انجام نداد؟ و اینکه چه اتفاقی افتاد در ساعات پایانی فرصت ارسال مدارک سرخابیها به یکباره مشکل مالکیت مشترک دو تیم برطرف شد؟ اکنون مالکیت دو باشگاه در اختیار کدام نهاد، سازمان یا وزارتخانه است؟ همه اینها پرسشهایی است که وزارت ورزش و جوانان و سازمان خصوصیسازی باید به آنها پاسخ دهند تا ابهامات برطرف شود و شفافسازی صورت گیرد. ماجرا اما زمانی جالب میشود که پس از اعلام رفع مشکل سرخابیها، صحبتهایی مبنی بر بیفایده بودن این کار در چنین مقطعی مطرح و عنوان شد که «بند دوم از ماده سوم قوانین صدور مجوز حرفهای کنفدراسیون فوتبال آسیا به صراحت اعلام میکند این مشکل باید سه ماه قبل برطرف میشد.»