سمیه افشین فر
خبرنگار

مدت‌هاست که از گوشه و کنار این زمزمه را می‌شنویم که کشورمان در حال حرکت به سمت سالمندی است؛ مهم‌ترین علت تهیه برنامه‌ها و قوانین مختلف به منظور افزایش جمعیت هم همین است. بنا بر پیش‌بینی‌های کارشناسان امور سالمندی احتمالاً  تا سال 1430 حدود 20 میلیون نفر (یک چهارم جمعیت ایران) سالمند در کشور خواهیم داشت. گفته می‌شود سرعت رشد جمعیت سالمندی در جامعه بیش از 3برابر رشد جمعیت است. با این همه آنچه از اهمیت برخوردار است این است حالا که با سرعت در حال حرکت به سمت سالمندی هستیم، برای مواجه شدن با آن چه کرده‌ایم و چقدر آمادگی تأمین نیازها و خواسته‌های جمعیت قابل توجهی از سالمندان را که تا چند سال آینده با آن روبه‌رو خواهیم شد را داریم. قاسم عبدالله‌زاده چند ماهی است که سرپرستی دبیرخانه شورای ملی سالمند کشور را بر عهده دارد. او  در گفت‌وگو با «ایران» با تأکید بر اهمیت توانمندسازی سالمندان در خصوص آخرین اقدامات دبیرخانه شورای ملی سالمند کشور گفت: پیرو هماهنگی دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور توانستیم در دهم بهمن ماه نشست هم‌اندیشی نمایندگان دستگاه‌های عضو شورا را  با موضوع بررسی چالش‌های حوزه سالمندی و پیشنهادات دستگاه‌ها برای طرح در جلسه شورای ملی سالمندان کشور برگزار کنیم.
وی با بیان اینکه در این نشست اعضای حاضر به بیان چالش‌های اولویت‌دار حوزه سالمندی کشور از قبیل ایجاد محیط دوستدار سالمند و اجرایی کردن طرح شهر دوستدار سالمند در تمامی استان‌ها و شهرستان‌های تابعه آن، پیگیری طرح مراقبت طولانی‌مدت سالمندان، ایجاد بانک جامع اطلاعات سالمندان و یکپارچه‌سازی اطلاعات و داده‌های موجود در تمامی دستگاه‌های عضو با محوریت دبیرخانه شورا، افزایش تعامل و ارتباطات بین‌بخشی دستگاه‌ها در حوزه سالمندی و به‌کارگیری روش‌های کارآمد و تأثیرگذار پرداختند، افزود: در این جلسات کارشناسی عملکرد دستگاه‌های استانی به دستگاه‌های کشوری گزارش داده و  پیشنهادهایی هم مطرح شد. در سند ملی سالمندان هم  حدود 16 سازمان و دستگاه اجرایی در حوزه سالمندی دخیل هستند؛ این دستگاه‌ها در نشست هم‌اندیشی حضور داشتند و گزارش کارهایشان را ارائه دادند اما واقعیت این است که برای این موضوع حساس نیازمند حضور مقامات بالاتر در سطح وزرا هستیم، تا وزرا نباشند و جلسه اصلی تشکیل نشود نمی‌شود کار خاصی انجام داد.
 سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمند کشور با تأکید بر اینکه کار در حوزه سالمندی نیازمند فرهنگسازی است، گفت: همانند سایر مسائل مثل مناسب‌سازی در حوزه سالمندی هم نیازمند فرهنگسازی هستیم؛ مردم باید بپذیرند که دهه‌ای از عمرشان را سالمند می‌شوند و این حتمی است بنابراین همه ارکان جامعه باید برای سالمندی آمادگی داشته باشند چرا که  دوره سالمندی دوره استراحت فرد است و نهایتاً می‌توان از نظر مشورتی فرد سالمند در امور مختلف استفاده کرد، کسی که 30سال کار کرده و بالای 60 سال هم سن دارد دیگر نمی‌تواند کار تولیدی یا کار سخت انجام دهد. فرد در دوران سالمندی می‌خواهد ثمره سال‌هایی را که کار کرده ببیند و این هم راهی ندارد جز اینکه سیستم رفاه اجتماعی کشور را تقویت کنیم. همه باید یاد بگیریم که از دوران جوانی در قالب بیمه‌های مختلف پس‌انداز کنیم تا در دوران سالمندی بتوانیم به راحتی از بیمه‌های تکمیلی و بیمه‌های از کارافتادگی استفاده کنیم. هر چند که دولت یارانه‌هایی هم پرداخت می‌کند اما بسیاری از این یارانه‌ها به مراکز نگهداری سالمندان تعلق می‌گیرد و سالمندانی که در خانه زندگی می‌کنند و خانواده دارند از این یارانه‌ها نفعی نمی‌برند.
وی در ادامه با بیان اینکه سند ملی سالمندان برنامه‌های سنگینی دارد، گفت: در این سند 6 هدف اصلی، 17 راهبرد و 130 سیاست اجرایی تعریف شده است که دستگاه‌ها باید آنها را اجرا کنند اما اجرای هر سیاست و راهبردی هزینه دارد. دبیرخانه چون در سازمان بهزیستی مستقر است هم بودجه مستقلی ندارد و ردیف اعتباری برای آن در نظر گرفته نشده است دبیرخانه فقط هماهنگ‌کننده است و نقش زیادی ندارد این دستگاه‌ها هستند که باید ردیف بودجه و برنامه داشته باشند البته کمیسیون اجتماعی و فراکسیون سلامت مجلس حمایت‌های خوبی و پیگیری‌های خوبی هم کرده‌اند اما این حمایت‌ها کافی نیست و نیازمند عزم ملی در همه دستگاه‌ها و ارگان‌ها برای حل مشکلات سالمندان هستیم.