در حافظه موقت ذخیره شد...
ذره بیــن
واکنش دستگاه دیپلماسی کشورمان به رویکرد مداخله‌جویانه برلین
احضار سفیر و اخراج دو دیپلمات آلمانی از تهران
اخراج دیپلمات‌های آلمانی به‌عنوان عناصر نامطلوب از سوی ایران، صرفاً اقدامی واکنشی به کنش مداخله‌جویانه دولت این کشور در قبال شارمهد نبود. به شهادت اخبار، سفارتخانه آلمان در اغتشاشات پاییز امسال به مرکزی برای برگزاری جلسات متعدد با مسئولان برخی سفارتخانه‌های اروپایی دیگر در جهت ایجاد هماهنگی برای افزایش فشار و گسترش آشوب‌ها در ایران تبدیل شد؛ نقشی که در برخی ناآرامی‌های سال‌های قبل بر عهده سفارتخانه‌های انگلیس و فرانسه قرار داشت و حال گویا نوبت به آلمان‌ها رسیده است؛ نقشی که می‌شد آن را در امتداد مواضع «آنالنا بائربوک» وزیر خارجه آلمان درباره مسائل ایران از جمله اغتشاشات تفسیر کرد، آنجا که بائربوک با اعلام حمایت علنی از اغتشاشگران مدعی آماده‌سازی تحریم‌های بیشتر علیه مسئولان ایران و اعمال محدودیت صدور روادید برای دارندگان گذرنامه‌های رسمی شد و ادعا کرد به دنبال تعلیق گفت‌وگوی‌های دوجانبه موجود، بررسی انتقادی معدود ابزارهای باقیمانده در روابط تجاری و مالی و کاهش حضور میانجی‌های فرهنگی در ایران است.
فراتر از این ادعاها، رویکرد مداخله‌جویانه دولت آلمان نسبت به ایران را می‌توان به خوبی در اخبار رسانه‌های این کشور و مشخصاً دویچه‌وله فارسی جست‌وجو کرد؛ رسانه‌ای که در ماه‌های اخیر بیش از هر زمان دیگری به تریبونی برای جولان و عرض‌اندام تجزیه‌طلبان و براندازی‌خواهان تبدیل شده است، کما اینکه در 44 سال گذشته آلمان به‌رغم همه ادعاهای حقوق بشری و ضد تروریستی، به‌عنوان یکی از پایگاه‌های اصلی اقامت و فعالیت اعضای گروهک‌های تروریستی تجزیه‌طلب عمل کرده است و حتی از اینکه جرم تسویه‌های داخلی این گروه‌ها را همچون ماجرای میکونوس به پای مقامات ایران بگذارد، ابایی نداشته است . با این حال بر اساس سیاست اصولی دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید امیدوار بود اخراج برخی عناصر نامطلوب سفارت آلمان در ایران به مثابه یک هشدار در قبال تحرکات خلاف موازین روابط بین‌الملل، سبب تغییر در این رویکرد مداخله‌جویانه باشد.
