باهر: جنگ ما و ژاپنی‌ها نابرابر است
خوشحالم چون انتقام بچه‌ها را گرفتم
مهری رنجبر
روزنامه نگار
لهستان برای فرزاد باهر شمشیرباز ملی پوش سابر خوش یمن بود به حدی که هم به جمع هشت نفر اول رسید و هم دوبار انتقام گرفت. انتقام مجتبی عابدینی از هامر امریکایی و دو ملی پوش دیگر از حریف ژاپنی. او با بدشانسی مدال جام جهانی لهستان را از دست داد. اما این هشتمی برایش شروع خوبی است و امیدوار کننده.
هشتمی بهترین نتیجه برای تو در جام جهانی لهستان بود؟
هشتمی انفرادی جام جهانی لهستان برای من که تا به حال جزو 8 نفر اول نیامده‌ام، نتیجه قابل قبولی است. البته خودم توقع داشتم شمشیرباز لهستانی را هم ببرم و به نیمه نهایی برسم، اما در شمشیربازی باید روز، روزت باشد.
آن روز، روز او بود، هرچه ضربه می‌زد همه او را تشویق می‌کردند، اصلاً ضربه‌هایش جفت شش می‌آورد. شاید اگر قبل از مسابقات می‌پرسیدی، خودش هم فکر نمی‌کرد فینالیست شود و قهرمان. البته ما مسابقاتمان 2 بعدازظهر تمام شد وبرای تغییر سالن، تعطیلی 3 ساعته دادند. اگر ما در همان سالن اول مسابقه می‌دادیم حتی می‌توانستم حریف لهستانی‌ام را ببرم. روحیه خوبی داشتم اما وقفه 2-3 ساعته تأثیر منفی روی کارم گذاشت. بدنم سرد و کرخ شد تا برگردم و گرم کنم دوباره وقفه افتاد و کار برایم سخت شد. من تا به حال چنین وضعیتی را تجربه نکرده بودم.
هرچند مدال نگرفتی اما شروع خوبی برای تو بود؛ نه؟
شروع خیلی خوبی بود. چرا که من روحیه‌ام بد بود و انگیزه خاصی می‌خواستم. من در مسابقات آن کیفیتی که باید نداشتم. خوب بازی می‌کردم اما از نتیجه خبری نبود و به حاشیه می‌رفتم. بیشتر از اینکه روی کارم خودم تمرکز کنم، با داور بازی می‌کردم، در حالی که نباید با داور بحث می‌کردم. اما در لهستان تصمیم گرفتم حتی اگر داور تک چراغم را به حریف داد هم بی‌خیال شوم و فقط کار خودم را انجام دهم.
تو در لهستان از هامر و حریف ژاپنی انتقام گرفتی؟
دقیقاً حرفی که همه بچه‌ها بعداز شکست هامر به من زدند. خودم خیلی خوشحال شدم که هامر و حریف ژاپنی را شکست دادم. اگر ژاپن مرا می‌برد و بالا می‌رفت، می‌گفت نیم جین ایرانی را بردم. اما من اجازه ندادم.
این بار که بازی‌های انفرادی خوب شده بود، تیمی خوب نبودید. انگار کم آورده بودید؟
ما به خاطر همه حرف و حدیث‌هایی که درباره نتایج فرانسه و تونس پیش آمده بود، این بار هر چه داشتیم در مسابقه انفرادی گذاشته بودیم. همه ما از دور مقدماتی مسابقه خیلی سنگینی داشتیم . در مسابقه تیمی هم بچه‌ها برای باخت نرفته بودند و البته ژاپن هم حریف دست و پا بسته‌ای نبود. شمشیربازانش در سطح اول دنیا تمرین می‌کنند و در بهترین کمپ‌های دنیا. تیم ما 4 نفره بود و تیم ژاپن 12 نفره و هرکدام آماده‌تر باشند مسابقه می‌دهند نه اینکه مثل ما 3-4 نفر ثابت باشند. آنها در هر مسابقه یک سری شمشیرباز جدید رو می‌کنند. از طرفی روی داوری‌ها هم تأثیر می‌گذارند و قبلاً کسی ژاپنی‌ها را نمی‌شناخت اما حالا آن قدر همه جا هستند که شناخته شده‌اند . البته ما هم می‌توانیم آنها را شکست دهیم و فکر می‌کنم برای سهمیه المپیک باید آنها و چینی‌ها را شکست دهیم. در واقع ما با آنها جنگ نابرابر داریم. ما وقتی در مسابقه انفرادی هرچه داریم رو می‌کنیم برای مسابقه تیمی جانی نمی‌ماند. اما باید برای جبران تمرینات بدنسازی بهتری انجام دهیم. فکر می‌کنم ما در پادووا هم دوباره به ژاپن بخوریم، شک نکنید این بار ما برنده‌ایم.
تو با این هشتمی در رنکینگ جهانی هم صعود داشتی.
من به خاطر نبودم در قهرمانی آسیا و جهان، هر وقت مسابقه رفتم رنکینگم خیلی اذیتم کرد. دنبال فرصت بودم و هر مسابقه با صعود به جدول 64 تایی 2 امتیاز می‌گرفتم که کم بود، اما حالا که هشتم شدم 14 امتیاز گرفتم و با 21 امتیاز نفر 68 دنیا شدم. اگر در مسابقات قهرمانی آسیا و جهان هم خوب نتیجه بگیرم حتی می‌توانم جزو 16 نفر اول دنیا شوم. البته برای این مهم باید در قهرمانی آسیا به جمع 4 نفر اول برسم و در قهرمانی جهان هم بین 16 نفر شوم.
لهستان برای فرزاد باهر شمشیرباز ملی پوش سابر خوش یمن بود به حدی که هم به جمع هشت نفر اول رسید و هم دوبار انتقام گرفت. انتقام مجتبی عابدینی از هامر امریکایی و دو ملی پوش دیگر از حریف ژاپنی. او با بدشانسی مدال جام جهانی لهستان را از دست داد. اما این هشتمی برایش شروع خوبی است و امیدوار کننده.
هشتمی بهترین نتیجه برای تو در جام جهانی لهستان بود؟
هشتمی انفرادی جام جهانی لهستان برای من که تا به حال جزو 8 نفر اول نیامده‌ام، نتیجه قابل قبولی است. البته خودم توقع داشتم شمشیرباز لهستانی را هم ببرم و به نیمه نهایی برسم، اما در شمشیربازی باید روز، روزت باشد.
آن روز، روز او بود، هرچه ضربه می‌زد همه او را تشویق می‌کردند، اصلاً ضربه‌هایش جفت شش می‌آورد. شاید اگر قبل از مسابقات می‌پرسیدی، خودش هم فکر نمی‌کرد فینالیست شود و قهرمان. البته ما مسابقاتمان 2 بعدازظهر تمام شد وبرای تغییر سالن، تعطیلی 3 ساعته دادند. اگر ما در همان سالن اول مسابقه می‌دادیم حتی می‌توانستم حریف لهستانی‌ام را ببرم. روحیه خوبی داشتم اما وقفه 2-3 ساعته تأثیر منفی روی کارم گذاشت. بدنم سرد و کرخ شد تا برگردم و گرم کنم دوباره وقفه افتاد و کار برایم سخت شد. من تا به حال چنین وضعیتی را تجربه نکرده بودم.
هرچند مدال نگرفتی اما شروع خوبی برای تو بود؛ نه؟
شروع خیلی خوبی بود. چرا که من روحیه‌ام بد بود و انگیزه خاصی می‌خواستم. من در مسابقات آن کیفیتی که باید نداشتم. خوب بازی می‌کردم اما از نتیجه خبری نبود و به حاشیه می‌رفتم. بیشتر از اینکه روی کارم خودم تمرکز کنم، با داور بازی می‌کردم، در حالی که نباید با داور بحث می‌کردم. اما در لهستان تصمیم گرفتم حتی اگر داور تک چراغم را به حریف داد هم بی‌خیال شوم و فقط کار خودم را انجام دهم.
تو در لهستان از هامر و حریف ژاپنی انتقام گرفتی؟
دقیقاً حرفی که همه بچه‌ها بعداز شکست هامر به من زدند. خودم خیلی خوشحال شدم که هامر و حریف ژاپنی را شکست دادم. اگر ژاپن مرا می‌برد و بالا می‌رفت، می‌گفت نیم جین ایرانی را بردم. اما من اجازه ندادم.
این بار که بازی‌های انفرادی خوب شده بود، تیمی خوب نبودید. انگار کم آورده بودید؟
ما به خاطر همه حرف و حدیث‌هایی که درباره نتایج فرانسه و تونس پیش آمده بود، این بار هر چه داشتیم در مسابقه انفرادی گذاشته بودیم. همه ما از دور مقدماتی مسابقه خیلی سنگینی داشتیم . در مسابقه تیمی هم بچه‌ها برای باخت نرفته بودند و البته ژاپن هم حریف دست و پا بسته‌ای نبود. شمشیربازانش در سطح اول دنیا تمرین می‌کنند و در بهترین کمپ‌های دنیا. تیم ما 4 نفره بود و تیم ژاپن 12 نفره و هرکدام آماده‌تر باشند مسابقه می‌دهند نه اینکه مثل ما 3-4 نفر ثابت باشند. آنها در هر مسابقه یک سری شمشیرباز جدید رو می‌کنند. از طرفی روی داوری‌ها هم تأثیر می‌گذارند و قبلاً کسی ژاپنی‌ها را نمی‌شناخت اما حالا آن قدر همه جا هستند که شناخته شده‌اند . البته ما هم می‌توانیم آنها را شکست دهیم و فکر می‌کنم برای سهمیه المپیک باید آنها و چینی‌ها را شکست دهیم. در واقع ما با آنها جنگ نابرابر داریم. ما وقتی در مسابقه انفرادی هرچه داریم رو می‌کنیم برای مسابقه تیمی جانی نمی‌ماند. اما باید برای جبران تمرینات بدنسازی بهتری انجام دهیم. فکر می‌کنم ما در پادووا هم دوباره به ژاپن بخوریم، شک نکنید این بار ما برنده‌ایم.
تو با این هشتمی در رنکینگ جهانی هم صعود داشتی.
من به خاطر نبودم در قهرمانی آسیا و جهان، هر وقت مسابقه رفتم رنکینگم خیلی اذیتم کرد. دنبال فرصت بودم و هر مسابقه با صعود به جدول 64 تایی 2 امتیاز می‌گرفتم که کم بود، اما حالا که هشتم شدم 14 امتیاز گرفتم و با 21 امتیاز نفر 68 دنیا شدم. اگر در مسابقات قهرمانی آسیا و جهان هم خوب نتیجه بگیرم حتی می‌توانم جزو 16 نفر اول دنیا شوم. البته برای این مهم باید در قهرمانی آسیا به جمع 4 نفر اول برسم و در قهرمانی جهان هم بین 16 نفر شوم.