مرجان قندی/ یکی از عوامل مؤثر بر رخنمون‌های زمین، چین‌خوردگی‌هاست. چین خوردگی‌ها به خاطر فشار صفحه‌های مختلف در زیر پوسته زمین به وجود می‌آید و مهم‌ترین و جذاب‌ترین چین‌خوردگی‌های ایران در استان هرمزگان قرار دارد. در این استان، ساحلی وجود دارد که رخسارش با تمام سواحل ایران فرق می‌کند؛ ساحلی زیبا و دیدنی در بندر مقام به نام ساحل «مکسر».

مسیر‌های دسترسی به ساحل مکسر
دو مسیر برای رسیدن به بندر مقام و ساحل مکسر پیش‌رویتان قرار دارد. اولین آن از طریق بندرعباس، بعد بندر لنگه و بعد بندر مقام است. دومین مسیر از شهر عسلویه است. در این مسیر، از فرودگاه، با خودروهای سواری در کمتر از ۲ ساعت با طی ۶۰ کیلومتر مسافت، به شهر پارسیان می‌رسید و بعد از آن با گذشتن از روستای «مغدان»، وارد بندر مقام می‌شوید. جاده بین بندر مقام و شهر پارسیان، جاده مقام-بستانو نام دارد که بسیار زیبا و دیدنی است و مطمئن باشید از دیدن مناظر این مسیر لذت می‌برید.

همه باید برای زیبا ماندن
مکسر تلاش کنیم
شوربختانه این ساحل زیبا از دست‌درازی انسان به حریم‌اش در امان نمانده و سال ۹۹ بخشی از این ساحل برای ساخت سایت پرورش میگو به بخش خصوصی واگذار شد. البته با شکایت مردم محلی و فعالان محیط زیست و گردشگری مدتی با حکم قضایی جلوی ساخت و ساز مجتمع پرورش میگو گرفته شد اما مدتی نگذشت که دست‌درازی و تجاوز به حریم زیبای ساحل مکسر آغاز شد؛ ساحلی که جایی برای آرامش گردشگران و همچنین تخم‌گذاری لاک پشت‌های دریایی است. شاید اگر چنین اثر طبیعی بی‌نظیری در هر کشور دیگری قرار داشت تا کیلومترها اجازه ساخت و ساز حتی یک آلاچیق کوچک به آن داده نمی‌شد و آنجا را به‌عنوان یکی از آثار ملی با ارزش به ثبت می‌رساندند. دخالت‌های اینچنینی بشر در ساحل زیبای مکسر باعث تخریب اکوسیستم ساحلی می‌شود. اینجا با توجه به صخره‌ای بودن ساحل مرجان‌ها که بخش مهمی از اکوسیستم دریایی هستند و همین‌طور گونه‌های مختلفی از لاک پشت‌ها حضور دارند؛ هر نوع تغییری هرچند اندک به آنها آسیب خواهد زد و چرخه زیستی‌شان را به هم می‌زند. افزون بر این، ایجاد تأسیساتی از این قبیل موجب سرازیر شدن پساب و آلاینده‌های خطرناک برای محیط زیست می‌شود. بی‌شک اگر با سازمان حفاظت از محیط زیست، وزارت میراث فرهنگی و سازمان منابع طبیعی کشور هماهنگی شود، هرگز چنین مجوزهای مخربی آن هم در چنین ساحل بی‌نظیری صادر نمی‌شود. لطفاً سفرهایتان را بدون اینکه کوچکترین زباله یا اثری از خودتان به جای بگذارید، به پایان برسانید.

این ساحل سحر‌تان می‌کند
صخره‌های ساحل مکسر هر کدام به شکل تندیسی سنگی سر برافراشته‌اند. در حقیقت طبیعت با تمام قوا و با به کارگیری قوی‌ترین نیروهایش مثل آب و باد در گذر زمان مشغول ساخت چنین اشکالی بوده است. وقتی به این ساحل بروید و اینجا را از نزدیک ببینید باورتان نمی‌شود که یک ساحل اینقدر می‌تواند زیبا باشد. اشکالی که روی صخره‌ها می‌بینید باورکردنی نیست. اینجا جان می‌دهد برای عکاسی؛ در هر ثانیه‌ای که می‌گذرانید، در طلوع و غروب خورشید، از هر زاویه‌ای یک رخنمون و یک منظره زیبا از طبیعت می‌بینید. انگار که تعداد زیادی شمع روی این صخره‌ها آب شده و به پایین صخره ریخته است. در ساحل مکسر نیروی تخیل‌تان نیز قوی‌تر می‌شود! نگاه کردن به هر کدام از صخره‌ها موجودی را در ذهن‌تان تداعی می‌کند. سنگ‌های این ساحل واقعاً عجیب‌اند و هر کدام به یک شکل. بعضی از سنگ‌ها واقعاً از هزاران لایه تشکیل شده‌اند و شبیه رنگین‌کمانی هستند که یک طیف رنگ بیشتر ندارد.

اینجا نقطه پیوند بین کلوت و
صخره و دریاست
مکسر به معنای شکسته و خرد شده است و با توجه به شکستگی‌های فراوانی که در صخره‌های ساحل مکسر دیده می‌شود، به نظر نام  برازنده‌ای می‌آید. اینجا نقطه پیوند بین کلوت‌ها و صخره‌ها و دریاست. یک منظره زیبا می‌بینید و بعد پشت آن یک رخنمون و منظره بی‌نظیر دیگری وجود دارد که کاملاً با منظره‌ای که دیدید متفاوت است! اینجا صخره‌هایی وجود دارد که هرکدام شبیه به چیزی است. کافی است قوه تخیل‌تان را به کار بیندازید. دمای این منطقه معمولاً ۲۰ درجه بالای صفر است. حتی اگر وسط زمستان هم به این منطقه بروید، شاید در همان زمان اردبیل دمایی ۲۰ درجه زیر صفر داشته باشد و هوایش بارانی یا برفی باشد. این ساحل با دمایی معتدل معمولاً از اوایل پاییز تا اوایل بهار پذیرای بیشترین گردشگر است چون این تنوع آب و هوا و اقلیم برای گردشگران جذاب است.

عکاسی کنید اما آسیب نزنید!
در این سفر حتماً دوربین عکاسی همراه خودتان ببرید. البته خیلی از گردشگران به این فکر می‌کنند که اگر بالای کلوت‌ها بروند می‌توانند عکس‌های بهتری از مناظر این ساحل بگیرند. اما لطفاً این کار را نکنید؛ به خاطر اینکه این صخره‌ها و کلوت‌ها میلیون‌ها سال طول کشیده که به این شکل درآمده و طبیعت میلیون‌ها سال تلاش کرده تا این چشم‌انداز و رخنمون زیبا را به معرض تماشا بگذارد. اما با بالا رفتن از کلوت‌ها فقط باعث شکستن این کلوت‌های بسیار شکننده می‌شوید. اگر هر گردشگری بخواهد برای عکاسی بالای کلوت‌ها برود تا عکاسی کند یا مناظر را از ارتفاع بالاتر ببیند، بیشتر از یک سال هم دوام نمی‌آورند و تخریب می‌شوند.