اتحادی به نام ایران برای ایران
آیه طائبی
دبیر گروه زندگی
سال‌ها پیش وقتی نوجوان بودم، فقط یک مجله را عاشقانه دوست داشتم. هرماه می‌خریدم و کلکسیونی از آن ساختم. برخی شماره‌ها را چند نسخه دارم و همه‌شان را جلد تا جلد بارها خوانده‌ام. آن مجله، ماهنامۀهمشهری داستان بود. یکی از ویژه‌ترین شماره‌های همشهری داستان برای من، شماره بهمن ماه بود و خواندن داستان‌هایی درباره انقلاب.
من نه تنها خودم در خانواده‌ای انقلابی چشم به جهان گشودم، بلکه عمیقاً و کاملاً به انقلاب اسلامی سال ۵۷ اعتقاد داشتم، دارم و امیدوارم در آینده هم داشته باشم. به همین خاطر ویژه‌نامه‌ای که به مناسبت دهه فجر در همشهری داستان منتشر می‌شد برایم جذابیت خاصی داشت.
من در تمام این سال‌ها، انقلاب را مردمی و درست دیدم. بسیار درباره‌اش خواندم تا از همه زوایا ببینمش و نگاه منطقی‌تری داشته باشم. هنوز هم انقلاب سال ۵۷ را کاری درست و با حمایت همه اقشار جامعه می‌دانم. اتحادی که با ندانم‌کاری‌ها و تفرقه شکسته شده. اتحادی که به نام ایران و برای حفظ تمامیت ارضی آن جان‌های عزیزی را فدا کرده و سختی‌های زیادی کشیده.
طی این سال‌ها که از انقلاب و دفاع مقدس می‌گذرد، ما اختلاف‌های زیادی با نحوه مدیریت کشور، تصمیم‌ها و اتفاقات پیش‌آمده داشته‌ایم. قشرهای مختلفی در بازه‌های زمانی متفاوت اعتراض کرده‌اند. این چندماه اخیر هم شاهد یکی دیگر از این اعتراضات بودیم.
در اعتراضات سال ۸۸ ما جوان بودیم و به چشم خودمان شکاف عمیقی را دیدیم، که دوستی‌ها و رفاقت‌های چندین ساله را برهم زد. دشمنی‌هایی شکل گرفت که به نفع هیچ‌کس نبود. اما امسال بالغ‌تر شدیم. تمام تلاش‌مان را کردیم تبر به ریشه خودمان نزنیم. معترض بودیم و هستیم به خیلی مسائل اما بالاتر از تمام اعتراضات، این اتحاد ملی است که ایران را نگه می‌دارد. برای خاطر این پرچم سه‌رنگ و برای خاطر خاک و تمام شهرها و قوم و قبیله‌هایی که درون این خاک ریشه کرده‌اند باید اتحادمان را حفظ کنیم.
جشن پیروزی انقلاب سال ۵۷، تأییدی بر عملکرد دولتمردان نیست. ما می‌توانیم همچنان از انقلاب ۵۷ که انقلابی مردمی و نتیجه اتحاد همه اقشار با هراعتقاد و نظری بود، خوشحال باشیم و به عملکردهایی اعتراض کنیم. جشن پیروزی انقلاب، مثل پیروزی تیم‌های ملی ورزشی برای ما مردم است. پدران ما انقلاب را به نتیجه رساندند، نباید با کنار کشیدن اجازه مصادره کامل انقلاب را بدهیم.