شیرین شاه‌نظری
نویسنده
پیرمردی که از پنجره بیرون پرید
نویسنده: یوناس یوناسن، مترجم: فرزانه طاهری
این کتاب در مورد الون کارسون صد ساله است که از ماندن در خانه سالمندان خسته شده و با خارج شدن از پنجره شروع به ماجراجویی و به یادآوردن خاطراتش که مصادف با دوره‌های تاریخی جهان بوده، می‌کند.

آوسنه
بابا سبحان
نویسنده: محمود
دولت آبادی
کتاب در مورد پیر‌مردیست به نام بابا سبحان که دیگر قادر به کار نیست و دو پسرش به نام‌های صالح و مسیب، روی زمین اجاره‌ای کار می‌کنند تا اینکه صاحب زمین تصمیم می‌گیرد زمین را به شخص دیگری اجاره بدهد.

پدران و پسران
 ‌نویسنده: ایوان تورگینف، مترجم: مهری آهی
نویسنده در این کتاب به اختلافات و سوء‌تفاهمات طبقات و نسل‌های پیر و جوان می‌پردازد. دراین کتاب به کشمکش میان پدران و پسران، زنان و مردان، کارگران و کارفرمایان و... که از مشکلات تمام دوران‌هاست می‌پردازد. به همین خاطر این کتاب هنوز مورد توجه است.

شوک آینده
نویسنده: الوین تافلر، مترجم: حشمت‌الله کامرانی
شوک آینده به سرعت تحولات و تغییرات در جوامع می‌پردازد و سردرگمی که مردم به آن دچار شده‌اند. تافلر آن را بیماری تغییر می‌نامد. تافلر در این کتاب و دو کتاب دیگرش «موج سوم» و «جابه‌جایی قدرت» به پیش‌بینی آینده بر اساس تغییراتی که در جهان در حال رخ دادن است، می‌پردازد. تحولات در آموزش و پرورش، خانواده و... مورد توجه اوست. از آثار دیگر او، موج سوم، جابه‌جایی قدرت، آموختن برای فردا و ثروت انقلابی را می‌توان نام برد.

خسی
در میقات
 نویسنده: جلال آل احمد
کتاب خسی در میقات سفرنامه جلال از سفر حج است. جلال آل احمد این کتاب را در دهه چهل نوشته و به دیده‌های خود از کشورعربستان می‌پردازد و البته حس و حال خود در انجام حج.
در قسمتی از کتاب آمده:
 هرچه دقیق‌تر که توانستم در خود نگریستم تا سپیده‌دم دمید. و دیدم تنها «خسی» است که به «میقات» آمده‌ است و نه «کسی» و نه «میعادی» و دیدم که «وقت» ابدیت است. یعنی اقیانوس زمان و «میقات» در هر لحظه‌ای و هرجا. و تنها با خویش. چرا که «میعاد» جای دیدار توست با دیگری. اما «میقات» زمان همان دیدار است و تنها با «خویشتن» و دیدم سفر وسیله دیگری است برای خود را شناختن.

و دستهایت
بوی نور می‌دهد
کتاب شعر اثر مصطفی مستور
این کتاب شعر از مستور آنقدر ساده و روان به حس‌های فراموش شده ما می‌پردازد که قطعاً شعری در وصف حال خود پیدا خواهید کرد و با اشتیاق آن را می‌خوانید.
مصطفی مستور درباره این کتاب گفته: «این مجموعه شامل حدود ۲۵ شعر نو است که به طور کلی، دریافت‌ها، احساسات و برداشت‌های من از زندگی هستند که مضمون آنها در داستان‌هایم نیز آمده‌ است اما برخی مواقع، برداشت‌هایی وجود دارند که آنها را نمی‌توان به داستان تبدیل کرد و اگر قرار باشد در قالب داستان بیایند، بسیار دشوارند و به شکل طبیعی تمایل دارند به شعر تبدیل شوند اما به معنای حقیقی کلمه، من شاعر نیستم و اینها تأثرات روحی من هستند.»
قسمتی از یکی از اشعار را باهم می‌خوانیم:
دلم تنگ می‌شود گاهی
برای یک «دوستت دارم» ساده
«دو فنجان قهوه»
سه روز تعطیلی در زمستان
چهار«خنده» بلند و«پنج انگشت دوست‌داشتنی...»

باز مانده روز
نویسنده: کازوایشی گورو، مترجم: نجف دریا بندری
این کتاب در مورد سرپیش‌خدمتی انگلیسی به نام استیونز است، که زندگی خود را در خانه یک اشراف‌زاده به نام لرد دارلینگتون، سپری کرده. لرد دارلینگتون خانه و تمام خدمه را به یک ثروتمند امریکایی به نام آقای فارادی فروخته. ارباب جدید به مدت چند هفته نیست و از استیونز می‌خواهد در نبودش به سفر رفته و از تعطیلات در جاده‌های انگلستان لذت ببرد. استیونز در این موقعیت جدید و البته عجیب پیش‌آمده با همکار قدیمی‌اش خانم کنتن که سال‌ها از او دور بوده همسفر می‌شود و متوجه حس عمیق و عاشقانه‌اش به او می‌شود.
در پشت جلد کتاب آمده:
این یک داستان ساده و سرراست نیست. در واقع بافت پیچیده‌اى از چند لایه داستان است که هرکدام در تراز و زمان خاص خودشان جریان دارند و خواننده داستان باید به آنها توجه داشته باشد.
نجف دریابندری در مقدمه خود نوشته:
«خاطرات استیونز» از دو نوع است: اول آنچه به خود او مربوط مى‌شود، که داستان عشق ناکامى است که نه تنها به سرانجامى نرسیده، بلکه هرگز بر زبان هم نیامده است. دوم رویدادهاى مهمى است که در سراى دارلینگتون (خانه لرد) زیر چشم نویسنده خاطرات مى‌گذشته ولى نویسنده زیاد از آن سر در نمى‌آورده است. این رویدادهاى تاریخى مربوط‌‌ اند  به تلاش محافل اشرافى و محافظه‌کار انگلستان در سال‌هاى پس از جنگ جهانى اول براى کمک به نازى‌هاى آلمان و سپس آشتى دادن دولت انگلیس با آلمان هیتلرى پیش از شروع جنگ جهانى دوم و شکست این محافل پس از وقوع جنگ و پیامدهای  آن از جمله برچیده شدن بساط امپراطورى و از میان رفتن طبقه‌اى که استیونز تمام عمرش را در خدمت آن گذرانده و معناى زندگى‌اش را در کیفیت اعلاى این خدمت مى‌دیده است. این لایه «ضخیم» دیگرى است که در زیر لایه بیرونى داستان خوابیده و بواسطه لایه‌هاى نازک‌ترى با آن جوش خورده است.