کریدورهای مرزی مهم؛ شاهراهی برای رسیدن به توسعه

حدود 6 هزار و ۳۹۲ کیلومتر کریدور (مسیرهای اصلی حمل‌و‌نقل) در کشور احداث شده یا در دست احداث وجود دارد. از این مقدار، تقریباً 3 هزار و ۸۹۴ کیلومتر یعنی بیش از نیمی، درحال حاضر به بهره‌برداری رسیده و مورد استفاده است. حدود یک هزار و ۶۲۲ کیلومتر نیز در دولت چهاردهم در دست اجرا و ساخت‌وساز است. برای حدود ۸۷۴ کیلومتر اصلاً عملیات اجرایی شروع نشده و ۸۵۲ کیلومتر هم به عنوان «طول باقیمانده» ثبت شده است.

چرایی اهمیت کریدور

احداث کریدورهای جدید تسهیل تجارت و کاهش هزینه‌های حمل‌و‌نقل، اتصال بازارهای داخلی و بین‌المللی و همچنین تعادل و توسعه منطقه‌ای را به ارمغان می‌آورد. تمرکز روی تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام صرفه قابل توجهی نسبت به بقیه اقسام پروژه دارد. وقتی مسیر نیمه‌کاره یا حتی بدون عملیات مانده، سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های جدید فقط منابع مالی و انسانی را هدر می‌دهد. در عوض، اگر دولت پروژه‌های موجود را زودتر تمام کند، هم دستیابی به نتیجه سریعتر خواهد بود و هم هزینه‌های اضافی کاهش پیدا می‌کند. نگهداری و بهسازی کریدورهای موجود هم به اندازه احداث کریدور‌های جدید مهم است. بعضی از این مسیرها ممکن است فرسوده شده باشند یا نیاز به نوسازی داشته باشند. بهتراست توجه به طور برابر روی دو مسأله معطوف شود، برای مثال روی ارتقای کیفیت مسیرهای فعلی سرمایه‌گذاری شود تا امنیت و سرعت حمل ونقل بیشتر شود.
دولت با برنامه‌ریزی مناسب، اولویت‌بندی پروژه‌ها و تخصیص بودجه هدفمند، هم می‌تواند از پراکندگی کاری جلوگیری کند هم بازدهی را بالا ببرد. همچنین، جذب مشارکت بخش خصوصی می‌تواند کمک بزرگی به سرعت بخشیدن به پروژه‌های  باقیمانده بکند.