استاد مرتضی فرهادیه
 طراح فرش

استاد محمود فرشچیان یک نوآوری خاصی در هنر مینیاتور داشتند که سبک مختص به خودشان بود و این سبک و نوآوری فقط زمانی شکل می گیرد که شخصی بیش از اندازه مرتب کار کند  تا در حوزه کاری خود در حد خیلی اعلایی قرار بگیرد و بتواند چنین ایده‌هایی را به جامعه هنری ارائه داده و یک نوآوری صحیح و خوبی را خلق کند. 
همانطور که شاهد بودیم و در آثار ایشان دیدیم ؛ استاد فرشچیان در زمینه طراحی مینیاتور یک حالت نوآوری داشتند ضمن اینکه از نظر اخلاقی بسیار انسان بی نظیر و متواضعی بودند، به گونه ای که بسیار در قلب اطرافیان خود جایگاه ویژه ای داشتند. 
اگر بخواهیم از منظر زیبایی شناسی به تجزیه و تحلیل آثار استاد بپردازیم، باید بگوییم که ایشان در واقع مکتب خاصی را در زمینه هنر مینیاتور بنیان گذاشتند. البته من مینیاتوریست نیستم که خیلی دقیق و تخصصی در این زمینه شرح بدهم، اما  چیزی که میبینم و دیدم این بود که ایشان یک نوآوری خاصی در سبک مینیاتور داشتند که برای اولین بار انجام شد  و مختص خودشان بود. 
استاد محمود فرشچیان بسیار انسان متعهد و مذهبی بودند و هیچ وقت بابت کارهایی که برای اهل بیت معصوم علیه السلام انجام می دادند حق الزحمه و پولی دریافت نمی کردند.  به یاد دارم که روز با ایشان در حرم امام رضا (ع) بودم و دیدم که  تابلوی فیروزه‌ای را که در آنجا به ایشان هدیه شد، بلافاصله  به موزه امام رضا علیه السلام واگذار کردند، چرا که ایشان ارادت خاصی به امام هشتن علیه السلام و تمامی امامام معصوم داشتند که این ارادت و عشق تمانا در آثار ایشان مشهود بود.  استاد محمود  فرشچیان نه تنها یک هنرمند برجسته، بلکه معلمی دلسوز برای فرهنگ و هنر این مرز و بوم و حتی برای نسل های جوان بودند و در واقع همیشه دغدغه فرهنگ ، جوانان ، دانشگاه ها  و مسائل فرهنگی کشور را داشتند. او انسانی  مهربان و دلسور برای نسل جوان و هنر این مرز و بوم بود.
چند ماه پیش منزل یکی از اساتید بودیم که استاد فرشچیان زنگ زدند و شاید بیشتر از نیم ساعت با من صحبت کرده و سفارش کردند که آقای فرهادیه از شما خواهش می کنم که سبک استاد عیسی بهادری را در دانشگاه رواج دهید، چرا که این کار خیلی کار درستی است و ثواب دارد. کاری کنید تا سبک استاد بهادری از بین نرود و حتما سبک ایشان را  ترویج بدهید  و آن را به هنرمندان جوان و علاقمند نسل آینده این حوزه بشناسانید تا ادامه دار و ماندگار شود. 
قطعا جای خالی استاد تا همیشه میان علاقمند به مرام  و منش و هنر ایشان حس خواهد شد و وجود آثار زیبا و بی شمار ایشان اجازه نخواهد داد تا یاد و خاطرشان از قلب و ذهن دوستداران ایشان پاک شود.
 روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد.