انسان درگیر با زندگی

جان‎های همدل منتخبی از نامه‌های ویرجینیا وولف به اعضای خانواده و دوستانش است

ویرجینیا وولف (1941-1882)، یکی از مهم‌ترین نویسندگان مدرنیست قرن بیستم و از پیشگامان استفاده از «جریان آگاهی» در روایت ادبی است. در دوره میان دو جنگ جهانی، وولف یکی از تأثیرگذارترین افراد محافل ادبی لندن و عضو حلقه‌ بلومزبری بود. از آثار مشهور او می‌توان به رمان‌های «اتاق جیکوب» (۱۹۲۲)، «خانم دالووی» (۱۹۲۵)، «به سوی فانوس دریایی» (۱۹۲۷)، «اُرلاندو» (۱۹۲۸) و مقاله‌ مشهور «اتاقی از آن خود» (۱۹۲۹) اشاره کرد. سبک منحصربه‌فرد او در روایت ذهنی و روان‌کاوانه، آثارش را به نمونه‌هایی درخشان از جریان سیال ذهن تبدیل می‌کند اما فراتر از رمان‌های او، نامه‌هایش گنجینه‌ای از افکار، احساسات و اندیشه‌هایی است که به خواننده امکان می‌دهد تا وولف را نه فقط به‌عنوان یک نویسنده، بلکه یک انسان با تمام پیچیدگی‌های درونی‌اش بشناسد.
کتاب «جان‌های همدل: منتخب نامه‌های ویرجینیا وولف» مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که ویرجینیا وولف به دوستان، خانواده، نویسندگان هم‌دوره‌ خود و دیگر شخصیت‌های مهم زمانه‌اش نوشته است. این نامه‌ها نه‌تنها بازتاب‌دهنده‌ روح حساس و عمیق وولف هستند، بلکه پنجره‌ای به فضای فکری و اجتماعی آن دوران نیز می‌گشایند. این کتاب که به‌ دست «جوآن تراوتمن بنکس» گردآوری شده، به جای آن‌که روایتی خطی از زندگی وولف باشد، افق‌هایی پراکنده و در عین حال منسجم از روابط ادبی، دغدغه‌های فکری و تحولات درونی او را پیش روی خواننده می‌گذارد.
نامه‌ها از سال ۱۹۰۳ تا ۱۹۴۱ را دربر‌می‌گیرند و مخاطب آنها چهره‌هایی هستند که جایگاه مهمی در حلقه فکری «بلومزبری» و در زندگی شخصی وولف داشته‌اند؛ از خواهرش ونسا بل گرفته تا لئونارد وولف، ویتا سکویل‌وست، تی.‌اس.‌الیوت، الیزابت بومن و دیگرانی که هر یک در مقطعی از زندگی وولف، نقش کلیدی ایفا کرده‌اند. در این مجموعه، وولف را در مقام نویسنده‌ای نمی‌بینیم که صرفاً درباره ادبیات بنویسد. او در این نامه‌ها از افسردگی‌های دوره‌ای، اضطراب‌ها، رابطه‌اش با نوشتن، شک‌ به خود و گاه لذت‌های عمیق از نوشتن و خواندن سخن می‌گوید. او از زمانه‌اش می‌نویسد، از جنگ، سیاست، موقعیت زنان و اینکه چگونه ادبیات می‌تواند به نوعی مقاومت در برابر فراموشی بدل شود. بخش‌هایی از کتاب به رابطه پیچیده وولف با نوشتن اختصاص دارد. او از دشواری نوشتن رمان‌هایی چون «خانم دالووی» یا «به سوی فانوس دریایی» می‌نویسد، از لحظه‌هایی که ساختن یک جمله برایش رنج‌آور است و از زمان‌هایی که کلمات به‌راحتی جاری می‌شوند. این بخش‌ها نه‌تنها تصویری از روند نوشتن آثارش ارائه می‌دهند، بلکه رابطه نویسنده با زبان، با خود و با جهان اطرافش را آشکار می‌سازند. در لا‌به‌لای نامه‌ها، رگه‌هایی از طنز، خودانتقادی و گاه نوعی بازیگوشی فکری دیده می‌شود که نشان می‌دهد وولف برخلاف تصور رایج، چهره‌ای جدی و منزوی، انسانی چند‌‌‌‌بعدی با طیفی از احساسات و واکنش‌های انسانی بوده است. او حتی در نوشتن درباره موضوعاتی چون بیماری روانی یا مرگ، زبانی زنده و انسانی دارد که خواننده را به تأمل وامی‌دارد، نه ترحم.
جان‌های همدل، دریچه‌ای است به ذهنی که همواره در حال مشاهده، تحلیل و واکنش نشان‌ دادن به جهان بود. نامه‌ها نه به قصد انتشار نوشته شده‌اند، نه برای تعریف از خود یا ساختن چهره‌ای ادبی. به همین دلیل، صداقت و شفافیتی در آنها وجود دارد که کمتر در دیگر گونه‌های نوشتاری یافت می‌شود. این مجموعه برای کسانی که می‌خواهند وولف را در مقام انسانی درگیر با زندگی، ادبیات و زمانه‌اش بشناسند، سندی بی‌واسطه و زنده است؛ نه در قالب خاطره‌نویسی یا تحلیل‌های ثانویه، بلکه از زبان خود او، در لحظه‌هایی که هنوز آینده، تاریخ نشده بود.

 

جان‎های همدل
 منتخب نامه‎های ویرجینیا وولف

 نویسنده‌:  ویرجینیا وولف
  ترجمه:  فرزانه قوجلو
  انتشارات: نشر خوب
  تعداد صفحه: ۲۸۶ صفحه
  قیمت: ۲۹۵ هزار تومان

ویژه نامه ویژه نمایشگاه کتاب ۲۵ اردیبهشت
 - شماره  - ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴