بازخوانی آثار کلاسیک جهان که شاید بیشتر مورد توجه نسلهای گذشته بوده، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این آثار، گنجینههایی ارزشمند از ادبیات جهاناند و تشویق نوجوانان و جوانان امروز به مطالعه آنها، ضرورتی انکارناپذیر است. هرچند که شبکههای اجتماعی و فضای مجازی، حوصله مطالعههای عمیق را از بسیاری از افراد گرفته است اما همچنان کتابخوانهای مشتاق، ارزش مطالعه این آثار را میدانند و از آن غافل نمیشوند. افراد اهل مطالعه میدانند که رمانخوانی، چه از میان آثار کلاسیک و چه از ادبیات امروز، فرصتی برای زیستن در دنیای شخصیتها و تجربه شرایط تازه است. آنها با هر اثر، زندگی دیگری را تجربه میکنند و همراه با شخصیتهای داستان، با چالشها، حوادث و موقعیتهای گوناگون روبهرو میشوند. این تجربه، دریچهای جدید به روی فهم و درک گستردهتر از انسان و جهان میگشاید. به همین دلیل، به جوانانی که هنوز به دنیای ادبیات داستانی وارد نشدهاند، توصیه میکنم خواندن رمانهای کلاسیک را شروع کنند. یکی از آثاری که چندی قبل ترجمهای تازه از آن را خواندهام، رمان «نود و سه» نوشته «ویکتور هوگو» است که با ترجمه جدید و روان محمدرضا پارسایار و به همت انتشارات هرمس تجدید چاپ شده است. این رمان به حوادث انقلاب فرانسه میپردازد؛ وقایعی که بیشباهت به آشفتگیها و شرایط جهان امروز نیستند. به خاطر ارجمندی و اثرگذاری این رمان هوگو، من خود ترجمه تازهاش را چند نوبت به دیگران هدیه دادهام. ترجمه دیگری نیز از رمان «بینوایان» هوگو به همت جناب پارسایار و نشر هرمس منتشر شده است. البته این اثر در دوران جوانی من، با ترجمه مشهور حسینقلی مستعان شناخته شده بود، اما تغییرات زبانی و ضرورت بهروز کردن متن، اهمیت ترجمههای جدید را بیش از پیش نشان میدهد. نبض تپنده ادبیات کلاسیک، در دنیای امروز ترجمههای تازه است.
