فاطمه سادات شه‌روش
روزنامه‌نگار

هفت‌سالگی برای تجربه شکست عشقی خیلی زود است؛ اما من طعمش را چشیده‌ام. وقتی پدرم گفت: «امروز لازم نیست بری مدرسه» فهمیدم که وقتش رسیده. ورود آقایان به بخش زایمان ممنوع بود. پدرم چند شاخه گلایول داد دستم و از پرستار خواست تا من را ببرد پیش مادرم. چند ماه به شکم قلمبه‌اش نگاه کرده بودم. انتظار پشت انتظار تا خواهر یا برادری از دل مادرم بیرون بیاید. می‌خواستم دسته دوم آتاری که همیشه با دختر همسایه‌مان بازی می‌کردم را بدهم دستش و توی حیاط با هم لی‌لی بازی کنیم. در خیالم برایش نقشه کشیده بودم تا هیچ وقت نگذارم مثل خودم حوصله‌اش سر برود. وارد اتاق که شدم، بویی شبیه الکل زد زیر دماغم. از ردیف تخت‌ها گذشتم تا به مادرم رسیدم. چشمم دودو می‌زد تا هم‌بازی‌ام را پیدا کنم. مادرم پتو را کنار زد و آن موجود موفرفری که فقط کمی از عروسکم بزرگتر بود را نشانم داد، خشکم زد. ساقه گلایول‌ها را در دستم فشار دادم و با خودم گفتم: «این همه صبر کردم واسه این؟» کسی که قرار بود عاشقش باشم و صبح تا شبم را با او بگذرانم حتی نمی‌توانست بنشیند، حرف بزند یا عصرها با من بیسکوئیت مادر بخورد. زندگی عاشقانه من با برادرم هنوز شروع نشده تمام شده بود. کسی به من نگفته بود نوزاد قرار است تا ماه‌ها فقط گریه کند و آروغ بزند و اداهایی دربیاورد که فقط مادرم منظورش را می‌فهمد. بی‌تجربه بودم. هیچ تصوری از زندگی بعد از ورود نوزاد نداشتم. اگر برادرم به جای سال ۷۳ در سال ۱۴۰۲، همزمان با چاپ اول کتاب دختر کوچولو، خواهر بزرگ می‌شود، به دنیا می‌آمد، هیچ‌کدام از مشکلات قبلی را نداشتم. کتاب انگار از روی زندگی من نوشته شده. دختری که با خبر بارداری مادرش از جا می‌پرد و روزهای تقویم را علامت می‌گذارد تا بالاخره برادرش به‌دنیا می‌آید. متن کتاب استانداردهای داستان کودک را رعایت کرده. جملات کوتاه‌اند. نصیحت‌گونه نیستند و از همه مهم‌تر واقعی‌اند. نویسنده تصویری حقیقی از زندگی خواهر و برادری به کودکان ارائه کرده. این بازنمایی حقیقت به کودکان کمک می‌کند تا از شرایطی که قرار است با آن مواجه شوند، درک درستی داشته باشند. او هم از روزهایی می‌نویسد که بچه‌ها در خانه دنبال‌بازی می‌کنند و با هم خوش‌اند و هم اوقاتی را نشان می‌دهد که پسر کوچولو موهای خواهرش را می‌کشد. تصویرگری ساده و به دور از شلوغی پیتر اچ رینولدز کامل‌کننده داستان است و بار انتقال بخش مهمی از پیام کتاب را به دوش می‌کشد. در کنار همه ویژگی‌های مثبت کتاب، صفحه انتهایی‌اش آن را به هدیه‌ای مناسب برای فرزندان اولی که به‌تازگی خواهر یا برادر شده‌اند، تبدیل کرده: «این کتاب تقدیم به... می‌شود که در تاریخ... به مقام خواهر یا برادر بزرگتر رسیده است.»