اعظم سادات موسوی
طنزپرداز

وزیر ورزش و جوانان در مصاحبه خبری اذعان داشت: «برخی بانک‌ها علاقه‌ای به اجرای قانون و پرداخت تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج، با کارمزد پایین ندارند.»
از آنجا که فهم لایه‌های پنهان این حرف، بدون پژوهش کافی، منجر به شکستن مهره‌های کمر از سه نقطه مختلف خواهد شد، برای درک بهتر آن به تحلیل چند کلیدواژه از این سخنرانی می‌پردازیم.
برخی بانک‌ها: یعنی همه بانک‌ها نه! درصد بالا، حدود ۹۹.۹. یعنی حداقل شاید یک بانک باشد که انجام دهد. (در صورت دادن آدرس بانک مذکور، شیرینی شما محفوظ خواهد بود.)
علاقه: دوست داشتن آنچه که دوست‌داشتنی‌ است؛ غش و ضعف کردن برای آن، مثل دریافت جریمه دیرکرد، مصادره وثیقه مسکن و بنگاه‌داری.
اجرا: انجام دادن کار، البته در صورت بودن حس و حوصله، قطع نبودن سیستم، خارج از ساعت صبحانه، ناهار و استراحت؛ شاید صبح شنبه.
قانون: آنچه که باعث کهیر می‌شود. نوشته شده برای پیچاندن و دور زدن. تزئینی، فقط برای روی کاغذ.
پرداخت: موسم عزا؛ اتفاقی که علاوه بر کهیر، تاول و دمل هم به همراه می‌آورد. متضاد دریافت، که لحظه بشکن زدن و قردادن است.
تسهیلات: هر چیزی که باعث سهولت در امر وام‌گیری شود. مثل تعبیه یک مغازه عکاسی دارای دستگاه فتوکپی کنار بانک، خودکاری که به نخ روی میز وصل است و برای تکمیل فرم‌های مربوطه به کار می‌رود و یا نوع میلیاردی آن با بهره کم که به مدیران مربوطه پرداخت می‌شود تا با فراغ بال بیشتری به رتق و فتق امور مراجعین بپردازند.
ازدواج: بزرگ‌ترین علت ازدیاد طلاق در سال‌های اخیر، به گفته کارشناسان امر. معمولاً بعد از مبادله جزوه صورت می‌گیرد. بادابادا مبارک بادا.
کارمزد: مزد کار. شیرینی بچه‌ها. آنچه که به علت وجود مانیتور و زونکن، نمی‌تواند از روی میز رد شود و به ناچار از زیر میز به دست متصدی رسانده می‌شود.