محمدعلی یزدانیار
دبیر  گروه کتاب
  Mohammadaliyazdanyar@gmail.com

اول: هیچ مقوله فرهنگی وجود ندارد که بتوان با کارهای غیرفرهنگی آن را به جای مناسبی هدایت کرد. به شکل کلی و به‌دلیل شکل سیال و جریان‌دار فرهنگ، برخوردهای «جامد» و «چکشی» با هر مسأله‌ای که شکل فرهنگی به خود گرفته باشد، مصداق دقیق و بارز آب در هاون کوبیدن است. اصلاً مهم نیست موضوعی که ما قرار است واردش شویم چه چیزی باشد، می‌تواند بخشنامه کردن یک برنامه مطالعاتی باشد توسط آموزش و پرورش به تمام مدارس، یا می‌تواند قانونگذاری در یک زمینه کلان یا یک بحران فرهنگی حال حاضر باشد. بدون توجه به اینکه «دستور» دادن در فرهنگ کمترین پاسخ مثبت را در پی خواهد داشت، هر عملی در این زمینه‌ها انجام شود، حتی اگر نیاتی بسیار متعالی در پشت خودش داشته باشد به نتایج مناسبی منجر نخواهد شد.
دوم: هفته کتاب هم که شروع شد و به پایان رسید و در این مدت همه در حال برگزاری انواع و اقسام رویدادهای فرهنگی و هنری بودند! اینکه این برنامه‌ها چقدر در ارتقای سطح و کیفیت کتابخوانی مردم ما تأثیر دارند، مشخص نیست. کسی هم تا الان همت نکرده که به وسیله پژوهشی ته و توی این ماجرا را در بیاورد اما حداقل از دور به نظر می‌رسد رویدادهای فروشگاهی و اختصاص یارانه‌های دولتی و تخفیف‌ها حداقل در دسترس‌پذیرتر کردن کتاب برای مخاطبانش به میزان قابل قبولی موفق بوده‌اند. من بر خلاف جمع بزرگی از فعالان حوزه‌های فرهنگی که از «تخفیف بازی» خوش‌شان نمی‌آید، معتقدم «اقتصادی کردن» هزینه‌های فرهنگی یکی از اصول بسیار اساسی در توزیع کالای فرهنگی است و رعایت این اصل به تنهایی می‌تواند سطوح فرهنگی مملکت‌مان را به شکل مداوم ارتقا بدهد و این در کنار برنامه‌های دیگر حوزه فرهنگ، تبدیل به یک ترکیب برنده خواهد شد.