در تقابل سنت و مدرنیته!
محمدعلی یزدانیار
دبیر گروه کتاب
اول. برخی اخلاقهای من متأسفانه و بسیار متأسفانه شبیه این بریتانیاییهای استعمارگر بیتربیت است.
مهمترینش این است که من اهل حفظ سنتها هستم و اگر چیزی آن حالت اولیه خودش را از دست بدهد، حال ناخوشی به اینجانب دست خواهد داد. در مورد مطبوعات و رسانههای نوشتاری هم همیشه در برابر تغییرات صفحهآرایی و شکل و فرم و بقیه مسائل فنی مجله و روزنامه مقاومت زیادی داشتم. منِ خواننده دوست دارم که بدانم جای هر چیزی کجاست و هر هفته هم همانجا باشد! حالا اما من بهعنوان دبیر گروه کتاب خودم در مرکز ماجرایی هستم در همین مورد. بله! قطعاً متوجه شدهاید که قطع و فرم هفتهنامه از همین شمارهای که در دست گرفتهاید، تغییر کرده است. حالا من بین علایق شخصی و وظایف حرفهای گیر کردهام. در مورد علایق شخصی که مفصل صحبت کردم، وظایف حرفهای اما ایجاب میکند که به اطلاع همه شما برسانم قطع و نوع و کیفیت چاپ هفتهنامه در صفحهآرایی جدید به شکل معناداری بهتر از نوع قبلی است، حمل و نقلش آسانتر، ماندگاریاش بیشتر و حتی آرشیو کردنش - اگر مثل من اهل آرشیوبازی هستید - لذتبخشتر است. صرفاً میماند همان مسأله سنت و عشق به ایستایی که این یکی هم به خواست خدا با مرور زمان برطرف شده و قطع و شکل جدید ما تبدیل به سنتی خواهد شد که از تغییرش ناراحت بشوم! خلاصه که من بهعنوان بخش کوچکی از تحریریه ایران جمعه امیدوارم که این تغییرات جدید مورد پسند همه شما دوستان قرار بگیرد.
دوم. در شماره قبلی و در همین ستون نوشتم که قرار است دو مطلب از یک نویسنده توسط خانم مهدیه جاهد بررسی شوند. متأسفانه به دلایل فنی و تکنیکی یکی از مطالب به چاپ نرسید - و مطلب به شهادت رسید! - و ما شرمنده شما شدیم، از همین ستون بابت اینکه فراموش کردم ستون دبیر را اصلاح کنم، معذرت میخواهم. دفعه بعدی اگر به هر دلیلی مطلبی به چاپ نرسید همه جا را چند بار چک خواهم کرد! قول!