خزانه مقروض

در پایان دولت قبل حدود 60 هزار میلیارد تومان تخصیص بدون وجود منابع در خزانه مانده بود؛ یعنی دولت سیزدهم خزانه خالی نه بلکه خزانه مقروض را تحویل گرفت.
برای توصیف این وضعیت به زبان ساده، می‏توان آن را با کشیدن چک بلامحل تشبیه کرد؛ یعنی دولت گذشته در ماه پایانی فعالیت خود برای برخی مصارف، چک‏های بلامحل 60 هزار میلیارد تومانی کشیده بود که تأمین مالی آن بر عهده دولت سیزدهم در ابتدای فعالیتش بود.
در دولت قبل علی‏رغم بی‏عملی در افزایش درآمدهای پایدار دولت هزینه‏های جاری به شدت افزایش یافت و به عبارتی دولت قبل با رشد هشت برابری نقدینگی هزینه‏های خود را از جیب مردم تأمین کرد، در این بین بیشترین آسیب به قشر متوسط و کم‏درآمد وارد شد و عبور ضریب جینی از 40 واحد بیانگر افزایش فاصله طبقاتی است.
هزینه‏های جاری در دولت گذشته بیش از 6٫4 برابر شد؛ برای تأمین این هزینه‏ها علاوه بر انتشار قابل‏توجه اوراق مشارکت و انتقال بدهی به دولت فعلی، به اذعان رئیس‏کل بانک مرکزی وقت به استفاده از پول پرقدرت روی آورد و نتیجه هم شد عبور نقدینگی از مرز 4 هزار هزار میلیارد تومان و تورم 50 درصدی؛ تنها در 4 ماه آخر دولت قبل 54 هزار میلیارد تومان از منابع بانک مرکزی استقراض شد و این در حالی بود که حدود 60 هزار میلیارد تومان تخصیص بدون وجود منابع در خزانه گیر کرده بود؛ یعنی دولت سیزدهم خزانه خالی نه خزانه مقروض را تحویل گرفت.
بر همین اساس دولت سیزدهم از بدو آغاز فعالیت رویکرد غلط استفاده از پول پرقدرت را ممنوع کرد؛ از سوی دیگر با ایجاد برنامه‏ریزی دقیق موفق به افزایش درآمدهای کشور در بخش درآمدهای نفتی و غیرنفتی شد؛ در اثر همین رویکرد هم علاوه بر تأمین هزینه‏های جاری رکورد تاریخی پرداخت 200 هزار میلیارد تومان به اشتغال بخش‏های عمرانی به ثبت رسید.
دولت سیزدهم در پایان سال 1400 علاوه بر تأمین غیرتورمی هزینه‏های جاری و عمرانی بخش قابل‏توجهی از بدهی اقشار مختلف را هم پرداخت کرد؛ حتی تنخواه 54 هزار میلیارد تومانی که صرف خاصه‏خرجی‏های دولت قبل شده بود را تسویه نمود. همین رویکرد منجر به منفی شدن رشد نقدینگی بعد 9 سال در فروردین امسال شد.
البته باید گفت غلبه کامل بر معضلات کهنه ساختاری بودجه نیازمند برنامه‏ریزی و اندیشیدن تمهیداتی است که مسلماً طی دوره مالی یک‏ساله امکان‏پذیر نمی‏باشد. در مورداستفاده از تنخواه‏گردان خزانه، برای ماه‏های ابتدایی سال، با عنایت به تأخیر در کسب درآمدها و الزام به پرداخت هزینه‏ها در زمان سررسید آنها، عموماً دولت در ماه‏های اولیه سال از تنخواه استفاده می‏کند و به‏تدریج طی سال، با تأمین درآمدها و منابع بودجه عمومی کشور، تنخواه‏گردان خزانه را تسویه می‏کند، اما دولت سیزدهم هزینه‏های کشور در دو ماه ابتدایی سال را بدون استفاده از این تنخواه انجام داد.