به گزارش خبرنگار حوادث «ایران»، نیمه‌شب دهم خرداد سال 1401 مردی با پلیس تماس گرفت و از شنیده شدن صدای درگیری شدید همسایه‌اش در خانه خبر داد.
در ادامه مأموران برای بررسی این گزارش به محل درگیری که خانه‌ای در قرچک ورامین بود، اعزام شدند. پس از آن مأموران زنگ خانه زوج جوان را زدند که ناگهان مردی 40 ساله در حالی که صورت و لباس‌هایش خونی بود و چاقویی هم به دست داشت، در را باز کرد و با دیدن مأموران بدون هیچ مقدمه‌ای گفت: همسرم را کشتم!
بدین ترتیب مأموران بلافاصله وارد خانه شدند و جسد خونین زن 36 ساله را که با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده بود، مشاهده کردند. با ثبت گزارش اولیه این جنایت از سوی مأموران، جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل و متهم نیز در محل جنایت بازداشت شد.

 اعتراف به قتل در کلانتری
مرد جوان پس از دستگیری و بازجویی‌های اولیه ضمن به قتل همسرش اعتراف کرد.
بنابراین با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
 در ابتدای جلسه دادگاه پدر و مادر مقتول درخواست قصاص کردند.سپس قاضی به متهم گفت: تو در همه مراحل بازجویی و بازسازی صحنه جرم به قتل همسرت با جزئیات اعتراف کردی و همه مدارک و مستندات علیه توست. بنابراین سعی نکن با دروغ جرمت را پنهان کنی.
در این لحظه متهم با ناراحتی گفت: شب حادثه حالم خوب نبود اما همسرم به جای اینکه از من مراقبت کند، مدام در حال خرید اینترنتی با کارت بانکی‌ام بود. وقتی پیامک‌های برداشت از حسابم می‌آمد، بیشتر عصبی می‌شدم.
به سراغش رفتم و با عصبانیت گفتم، کارتم را بده می‌خواهم به بیمارستان بروم اما او بی‌توجه به حال و شرایط من همچنان به کار خودش ادامه داد.
 من هم تصمیم گرفتم کمی بخوابم شاید بهتر شوم اما هنوز چشم‌هایم گرم نشده بود که احساس کردم کسی بالای سرم ایستاده.
 تا چشمم را باز کردم، دیدم همسرم چاقو به دست قصد دارد من را بکشد. به سرعت چاقو را گرفتم و چند ضربه‌ای به او زدم. مادرزنم می‌گوید ما باهم اختلاف داشتیم اما همه زن و شوهرها در زندگی مشترک اختلاف دارند. با این حال پشیمانم و از فرزندم و پدر و مادر همسرم می‌خواهم مرا ببخشند و حلالم کنند.
در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده وی را به قصاص محکوم کردند.