سخن دبیر
زنان، پرسش‌ها و پاسخ‌ها
عطیه کشتکاران
دبیرگروه زنان
Atiye.keshtkaran@gmail.com
همیشه گفته‌اند پرسش خوب نیمی از علم است. معلم‌ها و اساتید پرسش تأمل‌برانگیز را تحسین می‌کنند و مستشکل دروس حوزوی بودن خودش یک جایگاه علمی محسوب می‌شود. پرسش بجا از میان انبوهی از ابهامات درهم‌بافته نشان‌مان می‌دهد چه چیزی را نمی‌دانیم و این تازه ابتدای مسیر علم است. جرقه کشف مجهول را پرسشگر می‌زند و نهادهای علمی و پژوهشی پاسخگوی آن هستند. پرسش مطلوب، مسأله‌سازی نمی‌کند. در درجه نخست با آگاهی از وضعیت موجود و چالش‌های احتمالی آینده، مسائل موجود را شناسایی و صورت‌بندی می‌کند. پرسش‌ها اگر از زاویه درستی مطرح شوند سازنده‌اند نه ویرانگر، کاشف هستند نه جاعل، ب بسم‌الله علم هستند نه نقطه پایان. پرسشگری را نباید با انتقادهای سیاسی و مطالبه‌گری از سر عناد یکی دانست. پرسش‌ها و پاسخ‌ها همه باید در خدمت کشف مجهول و حل مسأله باشند نه مچ‌گیری. در مسائل گوناگون کشور که مباحث زنان هم بخشی از آن محسوب می‌شود، «پرسش» یتیم و یکه افتاده است. متولی پرسشگری عالمانه نداریم، نشست طرح پرسش برگزار نمی‌کنیم، به پرسش‌های برتر جایزه نمی‌دهیم، اما تا چشم کار می‌کند پاسخ به پرسش‌های مقدر ناگفته فضا را پر کرده است. پرسشگری هنر است و علم. پرسش شایسته، دست پاسخ را هم می‌گیرد. در دوران دانشجویی استادی داشتیم که برای نمره مازاد کلاسش چند فعالیت پیشنهاد داده بود. یکی از آنها طرح سؤال بود. گرچه مقصود استاد به صورت چهارگزینه‌ای و مناسب آزمون بود، ولی هیچ‌وقت به قدر آن کلاس به اهمیت طراحی پرسش پی نبردم. پرسش برای ما نمره داشت. پرسشگری اصولی در موضوعات زنان خودش بخشی از نمره قبولی است و جای آن خالی.